انتخابات مجلس فرانسه (۲۰۱۷)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
انتخابات مجلس فرانسه (۲۰۱۷)
فرانسه
→ ۲۰۱۲
۱۱ و ۱۸ ژوئن ۲۰۱۷
۲۰۲۲ ←

همه ۵۷۷ کرسی مجمع ملی فرانسه
۲۸۹ کرسی موردنیاز اکثریت
مشارکت ۲۲٬۶۵۴٬۵۶۴رای ۴۸٫۷۰٪ (دور نخست)
۱۸٬۱۷۶٬۰۶۶رای ۴۲٫۶۴٪ (دور دوم)
  حزب نخست حزب دوم حزب سوم
 
رهبر ادوار فیلیپ فرانسوا باروان برنار کازنو
حزب ان مارش! جمهوری‌خواهان سوسیالیست
اتحاد ان مارش!
جنبش دموکراتیک
جمهوری‌خواهان
اتحاد دموکرات‌ها و مستقل‌ها
راست‌های متفرقه
سوسیالیست‌
رادیکال چپ
چپ‌های متفرقه
حوزهٔ انتخابات رهبر حوزهٔ ۷ سن-ماریتیم
کرسی‌های به‌دست‌آمده ۳۵۰ ۱۳۶ ۴۵
تغییر کرسی‌ها افزایش۳۵۰ کاهش۹۳ کاهش۲۸۶
رأی‌های مردمی ۷٬۳۲۳٬۴۹۶ (دور اول)
۸٬۹۲۶٬۹۰۱ (دور دوم)
۴٬۸۸۵٬۹۹۷ (دور اول)
۴٬۸۹۸٬۰۶۱ (دور دوم)
۲٬۱۵۴٬۲۶۹ (دور اول)
۱٬۳۶۱٬۱۹۰ (دور دوم)
درصد رأی ۳۲٫۳۳٪ (دور اول)
۴۹٫۱۱٪ (دور دوم)
۲۱٫۵۷٪ (دور اول)
۲۶٫۹۵٪ (دور دوم)
۹٫۵۱٪ (دور اول)
۷٫۴۹٪ (دور دوم)

  حزب چهارم حزب پنجم حزب ششم
 
رهبر ژان-لوک ملانشن Pierre Laurent مارین لو پن
حزب جنبش فرانسه تسلیم‌نشدنی حزب کمونیست فرانسه جبهه‌ملی
اتحاد فرانسهٔ تسلیم‌نشدنی و مؤتلفان
حزب چپ
چپ‌های متفرقه
کمونیست‌ها و وابستگان
آنسامبل!
چپ‌های متفرقه
کرسی‌های به‌دست‌آمده ۱۷ ۱۰ ۸
تغییر کرسی‌ها افزایش۱۷ افزایش۳ افزایش۶
رأی‌های مردمی ۲٬۴۹۷٬۶۲۲ (دور اول)
۸۸۳٬۵۷۳ (دور دوم)
۶۱۵٬۴۸۷ (دور اول)
۲۱۷٬۸۳۳ (دور دوم)
۲٬۹۹۰٬۴۵۴ (دور اول)
۱٬۵۹۰٬۸۶۹ (دور دوم)
درصد رأی ۱۱٫۰۳٪ (دور اول)
۴٫۸۶٪ (دور دوم)
۲٫۷۲٪ (دور اول)
۱٫۲۰٪ (دور دوم)
۱۳٫۲۰٪ (دور اول)
۸٫۷۵٪ (دور دوم)

نخست‌وزیر پیش از انتخابات

ادوار فیلیپ
جمهوری‌خواهان

نخست‌وزیر-منصوب

اعلام‌نشده

دور نخست انتخابات مجلس فرانسه در روز ۱۱ ژوئن ۲۰۱۷ برگزار شد. دور دوم نیز برابر جدول زمان‌بندی شده در ۱۸ ژوئن ۲۰۱۷ برگزار گردید. این تاریخ‌ها برای رأی‌دهندگان فرانسوی مقیم خارج از کشور متفاوت است. در این انتخابات سرنوشت ۵۷۷ کرسی مربوط به پانزدهمین مجمع ملی جمهوری پنجم فرانسه مشخص شد.

این انتخابات به دنبال انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه که در روز ۷ مه انجام شد و در آن انتخابات امانوئل مکرون از ائتلاف «ان مارش!» توانست در دور دوم بر مارین لوپن از جبهه ملی پیروز شود برگزار شد. این دو نفر در دور نخست انتخابات ریاست‌جمهوری توانسته بودند با اختلاف اندکی از سد فرانسوا فیون از حزب جمهوری‌خواهان و ژان-لوک ملانشن از جنبش فرانسهٔ تسلیم نشدنی بگذرند. این در حالی بود که سایر نامزدها از جمله بنوا آمون از حزب سوسیالیست با اختلاف زیاد شکست خوردند. این نخستین انتخاباتی بود که در آن هیچ‌کدام از احزاب اصلیِ چپ میانه یا راست میانه نتوانستند به دور دوم راه یابند. از سال ۱۹۵۸ همهٔ رؤسای جمهور انتخاب‌شده در فرانسه توانسته‌اند در انتخابات مجمع ملی این کشور نیز صاحب اکثریت شوند؛ این در حالی است که حزب مکرون در آن زمان هیچ کرسی در مجلس نداشت. یک روز بعد از آنکه مکرون در روز ۱۴ مه قدرت را به‌دست گرفت، او یکی از نمایندگان جمهوری‌خواهان به نام ادوار فیلیپ را به عنوان نخست‌وزیر به کار گمارد. فیلیپ در روز ۱۷ مه اعضای دولت خود را تعیین کرد.

بنابر فهرست نهایی که توسط وزارت کشور فرانسه در ۲۳ مه منتشر شد، در مجموع ۷۸۸۲ نفر نامزد شرکت در این انتخابات بودند. توافق‌های پیش‌ازانتخاباتی میان احزاب موجود از این قرار بود: حزب سوسیالیست با حزب رادیکال چپ و چند گروه کوچک چپ دیگر ائتلاف کرد. جمهوری‌خواهان با اتحاد دموکرات‌ها و مستقل‌ها ائتلاف کرد و حزب ان مارش! نیز با جنبش دموکراتیک فرانسه ائتلاف کرد.

نظرسنجی[ویرایش]

نظرسنجی‌های زیر پیش از دور نخست انجام شد:

FN = جبهه ملی
DLF = فرانسه می‌ایستد
LR/UDI = جمهوری‌خواهان/اتحاد دموکرات‌ها و مستقل‌ها
REM/Modem = ان مارش!/جنبش دموکراتیک
EELV = اروپ اکولوژی - سبزها
FI = جنبش فرانسه تسلیم‌نشدنی
PCF = حزب کمونیست
LO/NPA = مبارزه کارگران/حزب نوین ضدسرمایه‌داری

نتایج[ویرایش]

در این انتخابات، حزب ان مارش! به رهبری امانوئل مکرون با ائتلاف با حزب جنبش دموکراتیک به رهبری فرانسوا بایرو، توانستند در مجموع ۳۵۰ کرسی را بدست آورده و در نتیجه به حزب اکثریت در مجمع ملی فرانسه تبدیل شدند. از سوی دیگر، حزب جمهوری‌خواهان فرانسه و متحدان آن در این انتخابات توانستند با کسب ۱۳۶ کرسی، جایگاه خود را به عنوان حزب شماره دو در مجمع ملی فرانسه همچنان تثبیت کنند. ولی سوسیالیست‌ها که در مجلس قبل، حزب نخست بودند، در این انتخابات شکست سنگینی خوردند و فقط توانستند ۴۵ کرسی را تصاحب کنند. حزب جدیدالتأسیس جنبش فرانسه تسلیم‌نشدنی به رهبری ژان-لوک ملانشن نیز با تصاحب ۱۷ کرسی توانست جایگاه چهارم را در این انتخابات از آن خود سازد. [۱]

و • ب 
احزاب و ائتلاف‌های انتخاباتی دور نخست دور دوم مجموع
آرا ٪ کرسی آرا ٪ کرسی کرسی ٪
ان مارش! REM ۶٬۳۹۰٬۷۹۷ ۲۸٫۲۱ ۲
جنبش دموکراتیک MoDem ۹۳۲٬۲۲۹ ۴٫۱۱ ۰
اکثریتِ ریاست‌جمهوری (میانه) ۷٬۳۲۳٬۰۲۶ ۳۲٫۳۲ ۲
اتحاد دموکرات‌ها و مستقل‌ها UDI ۶۸۷٬۲۱۹ ۳٫۰۳ ۱
جمهوری‌خواهان LR ۳٬۵۷۳٬۳۶۶ ۱۵٫۷۷ ۰
راست‌های متفرقه DVD ۶۲۵٬۳۹۵ ۲٫۷۶ ۰
جناح راست پارلمان ۴٬۸۸۵٬۹۸۰ ۲۱٫۵۷ ۱
چپ‌های متفرقه DVG ۳۶۲٬۳۲۸ ۱٫۶۰ ۱
حزب سوسیالیست PS ۱٬۶۸۵٬۷۷۳ ۷٫۴۴ ۰
حزب رادیکال چپ PRG ۱۰۶٬۲۸۷ ۰٫۴۷ ۰
جناح چپ پارلمان ۲٬۱۵۴٬۳۸۸ ۹٫۵۱ ۱
جبهه ملی FN ۲٬۹۹۰٬۵۹۲ ۱۳٫۲۰ ۰
فرانسه تسلیم‌نشدنی FI ۲٬۴۹۷٬۶۶۱ ۱۱٫۰۲ ۰
اکولوژیست‌ها ECO ۹۷۳٬۷۳۹ ۴٫۳۰ ۰
حزب کمونیست فرانسه PCF ۶۱۵٬۵۰۳ ۲٫۷۲ ۰
فرانسه به پا می‌خیزد DLF ۲۶۵٬۴۳۳ ۱٫۱۷ ۰
منطقه‌گراها REG ۲۰۴٬۰۷۸ ۰٫۹۰ ۰
دیگر چپ‌های تند EXG ۱۷۵٬۳۸۷ ۰٫۷۷ ۰
دیگر راست‌های تند EXD ۶۸٬۳۱۹ ۰٫۳۰ ۰
دیگران DIV ۵۰۰٬۴۵۸ ۲٫۲۱ ۰
مجموع ۲۲٬۶۵۴٬۵۶۴ ۱۰۰٫۰۰ ۴ ۱۰۰٫۰۰ ۵۷۷ ۱۰۰٫۰۰
آرای درست ۲۲٬۶۵۴٬۵۶۴ ۹۷٫۷۷
آرای سفید ۳۵۴٬۳۹۱ ۱٫۵۳
آرای باطله ۱۶۱٬۲۶۳ ۰٫۷۰
مجموع ۲۳٬۱۷۰٬۲۱۸ ۴۸٫۷۱
غایبان ۲۴٬۴۰۱٬۱۳۲ ۵۱٫۲۹
رأی‌دهندگان نام‌نویسی‌شده ۴۷٬۵۷۱٬۳۵۰

منبع: وزارت کشور فرانسه

نتایج حوزه‌های انتخابیه[ویرایش]

نمایندگان منتخب[ویرایش]

حزب سیاسی نمایندگان منتخب

دور نخست[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «Macron's Party Wins Absolute Majority in French Parliament». وب‌سایت خبری صدای آمریکا. ۱۹ ژوئن ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۷.