ارکیده بال سبز
| ارکیده بال سبز | |
|---|---|
| |
| ارکیده بال سبز، Anacamptis morio | |
| رده‌بندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| راسته: | مارچوبه‌سانان |
| تیره: | ثعلبیان |
| سرده: | Anacamptis |
| گونه: | morio |
ارکیده بال سبز (نام علمی: Anacamptis morio) نام یک گونه از سرده هرمی است. این گیاه از خانودهٔ گیاهان گلدار ثعلبیان است و معمولاً دارای گل‌های به رنگ بنفش است. محدوده پراکنش این گیاه در اروپا و خاورمیانه است.
این گیاه اوایل ماه فوریه در فرانسه و سایر کشورها گل می‌دهد. گل‌برگ‌های آن به‌طور عمده بنفش است اما گاهی به رنگ سفید، صورتی تا بنفش پر رنگ هم مشاهده می‌شوند. در حدود ۵ الی ۲۵ گل به صورت دسته‌ای و آویزان در بالای ساقه‌ای منفرد رشد می‌کنند. برگ‌ها سبز و بدون لکه هستند. قد این گیاه به ۴۰ سانتی‌متر هم می‌رسد. گیاهان منفرد ممکن است تا ۱۷ سال گل بدهند.[۱] ارکیده بال سبز بومی اوراسیای غربی است و از اروپا تا ایران، جزایر انگلیس، ولز و ایرلند یافت می‌شود. این گیاه همچنین می‌تواند در چمنزارهای مراتع خشک و مرطوب رشد کند. در قاره اروپا نیز در مراتع کوهستانی آلپ قابل مشاهده است. حداکثر ارتفاع قابل رشد برای این ارکیده ارتفاع ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ متری است.[۲][۳]
گرده‌افشانی ارکیده بال سبز با کمک زنبورها صورت می پذیرد.[۴] گل‌ها شهد تولید نمی‌کنند اما با ظاهر بصری فریبنده، می‌توانند گرده‌افشان‌ها (زنبورها و سایر) را به خود جلب نمایند. این مکانیزم فریبندگی شهد، اختلاط گرده بین گیاهان مختلف را تسهیل و تنوع ژنتیکی را در گونه‌ها افزایش می‌دهد.[۵]
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ BSBI Species Account - Anacamptis morio
- ↑ The Bulgarian Flora Online
- ↑ Monaco Nature Encyclopedia
- ↑ The Royal Society - The effects of nectar addition on pollen removal and geitonogamy in the non-rewarding orchid Anacamptis morio
- ↑ «Britannica Blog: The Deceptive Flowers of Orchids». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ سپتامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۹ مارس ۲۰۲۱.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Anacamptis morio». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ دسامبر ۲۰۲۰.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ارکیده بال سبز موجود است. |
- آرایه (زیستشناسی) نامگذاریشده توسط کارل لینه
- ارکیدههای اروپا
- ارکیدههای لبنان
- گیاگان آفریقای شمالی
- گیاگان اسلوونی
- گیاگان الجزایر
- گیاگان بلغارستان
- گیاگان ترکیه
- گیاگان تونس
- گیاگان جزایر بالئاری
- گیاگان جزیره کرس
- گیاگان ساردینیا
- گیاگان سوریه
- گیاگان سیسیل
- گیاگان گرجستان
- گیاگان مراکش
- گیاگان یونان
- گیاهان باغی آفریقا
- گیاهان باغی اروپا
- گیاهان توصیفشده در ۱۷۵۳ (میلادی)
- هرمی
- فهرست سرخ IUCN از گونههای نزدیک تهدید