پرش به محتوا

آنا کارینا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آنا کارینا
نام هنگام تولدهانا کارین بلارک بیر
Hanne Karin Blarke Bayer
زادهٔ۲۲ سپتامبر ۱۹۴۰
سولبیرگ، آرهوس
درگذشت۱۴ دسامبر ۲۰۱۹ (۷۹ سال)
ملیتدانمارکی
پیشهبازیگر
سال‌های فعالیت۱۹۶۰–۲۰۱۹
همسرژان لوک گدار (۱۹۶۱–۱۹۶۷)
پیر فابر (۱۹۶۸–۱۹۷۴)
دانیل دوال (۱۹۷۸–۱۹۸۱)
دنیس بری (۱۹۸۲–۱۹۹۴)
موریس کوکس (۲۰۰۹–)
جوایزبرنده جایزه بهترین بازیگر زن در جشنواره فیلم برلین
کافه دو مگو، مکانی که کارینا کشف شد

هانا کارین بلارک بِیِر (Hanne Karin Bayer) مشهور به آنا کارینا (به دانمارکی: Anna Karina) (زاده ۲۲ سپتامبر ۱۹۴۰ – درگذشتهٔ ۱۴ دسامبر ۲۰۱۹) بازیگر، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس دانمارکی بود. او در حدود ۷۰ فیلم سینمایی نقش‌آفرینی کرد. شاخص‌ترین همکاری‌های او با ژان لوک گدار، در فیلم‌های سرباز کوچولو (۱۹۶۰)، زن، زن است (۱۹۶۱)، گذران زندگی (۱۹۶۲)، دسته جدا افتاده‌ها (۱۹۶۴)، آلفاویل (۱۹۶۵)، پیرو خله (۱۹۶۵) رقم خورد. کارینا برای بازی در فیلم «زن، زن است» برندهٔ جایزهٔ بهترین بازیگر زن در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین شد.[۱]

زندگی و حرفه

[ویرایش]
کارینا در ۱۹۹۴

کارینا در سن ۱۴ سالگی مدرسه را رها کرد و مدل عکاسی شد. او نخستین بار در سال ۱۹۵۷ در یک فیلم کوتاه دانمارکی ظاهر شد. در سال ۱۹۵۸ به پاریس رفت و به‌عنوان مدل در مجله‌های مختلف فعالیت کرد. عکس او در وان حمام برای تبلیغ صابون، توجه ژان-لوک گدار را به خود جلب کرد و در سال ۱۹۶۰ در نقش اصلی فیلم سرباز کوچولو به کارگردانی گدار بازی کرد. او در سال ۱۹۶۱ و پس از نقش‌آفرینی در فیلم زن، زن است با گدار ازدواج کرد. آخرین حضور کارینا در یکی از آثار گدار، سال ۱۹۶۷ بود. او در دوران فعالیت حرفه‌ای‌اش دو فیلم کارگردانی کرد و در هردوی آن‌ها نقش‌آفرینی هم کرد. «زندگی مشترک» محصول ۱۹۷۳ و موزیکال جاده‌ای «ویکتوریا» آخرین اثر کارینا بود که در سال ۲۰۰۸ ساخته شد.

مدلینگ

[ویرایش]

کارینا ۱۷ ساله بود که به پاریس وارد شد. در آن زمان وی فقیر بود و قدرت تکلم به زبان فرانسوی را نداشت و در خیابان زندگی می‌کرد. هنگامی که بر روی یک صندلی کافه دو مگو برای استراحت نشسته بود توسط یک زن که در کار تبلیغات و مدلینگ بود برای انجام برخی کارهای تبلیغی از جمله گرفتن تصاویر عکاسی از نزدیک دعوت به کار شد و پس از چندی به یک مدل موفق تبدیل شد. پس از آن بود که موفق به ملاقات با پیر کاردن و کوکو شانل گردید.[۲]

گزیده فیلم‌شناسی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. عبدی، محمد (۲۵ آذر ۱۳۹۸). «وداع سینما با آن دو چشم زیبا». radiofarda.com. رادیو فردا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۵ آذر ۱۳۹۸.
  2. MacCabe, 126–7.
  • صفحه در آل‌مووی
  • خرسند، بیژن (۱۳۶۳دائرةالمعارف سینمایی، تهران: امیرکبیر، ص. ۲۳۶

پیوند به بیرون

[ویرایش]