پرش به محتوا

آخارونیم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آخارونیم یا آحارونیم (عبری: אחרונים) (انگلیسی: Aḥaronim) به معنی " متاخرین "، به دوره ای از خاخام‌های یهودی تلمودی گفته می‌شود که از حدود قرن ۱۶ و به ویژه پس از نوشته شدن کتاب شولحان عاروخ در سال ۱۵۶۳ میلادی، تا به امروز ادامه دارد.[۱]

دوره آخارونیم

[ویرایش]

در سنت یهودیان تلمودی و معتقد به شریعت شفاهی، دانشمندان بزرگی نقش داشته‌اند که در طول زمان دوره‌هایی را تشکیل داده‌اند. نشانه پایان هر دوره، کتابی است که مورد مقبولیت عمومی قرار گرفته و پس از آن کتاب، دوره بعدی شروع شده‌است.[۲]

بهمین ترتیب کتاب شولحان عاروخ نقطه پایان دوره ریشونیم (متقدمین) و آغاز دوره آخارونیم (متاخرین) محسوب می‌شود.[۳]

برخی از خاخام‌های دوره آخارونیم[۱]

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Acharonim". Wikipedia (به انگلیسی). 2018-01-25.
  2. "soc.culture.jewish FAQ: Torah and Halachic Authority (3/12)Section - Question 4.3: Traditionally, what are the different rabbinic eras?". www.faqs.org (به انگلیسی). Retrieved 2018-05-21.
  3. "The Rules of Halacha" (به انگلیسی). Retrieved 2018-05-21.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Acharonim». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ مه ۲۰۱۸.