پرش به محتوا

CDH1

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
CDH1
ساختارهای موجود
PDBجستجوی هم‌ساخت‌شناسی: PDBe RCSB
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگرCDH1, Arc-1, CD324, CDHE, ECAD, LCAM, UVO, cadherin 1, BCDS1, E-cadherin, uvomorulin
شناسه‌های بیرونیOMIM: 192090 MGI: 88354 HomoloGene: 20917 GeneCards: CDH1
هم‌ساخت‌شناسی
گونه‌هاانسانموش
Entrez
آنسامبل
یونی‌پروت
RefSeq (mRNA)

NM_001317184، NM_001317185، NM_001317186 NM_004360، NM_001317184، NM_001317185، NM_001317186

NM_009864

RefSeq (پروتئین)

NP_001304114، NP_001304115، NP_004351 NP_001304113، NP_001304114، NP_001304115، NP_004351

NP_033994

موقعیت (UCSC)ن/مChr : 107.33 – 107.4 Mb
جستجوی PubMed[۲][۳]
ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش انسانمشاهده/ویرایش موش

کادهرین ۱ (انگلیسی: Cadherin-1) که با نام‌های «E-cadherin» و «یووُمورولین» (Uvomorulin) نیز شناخته می‌شود، یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «CDH1» کُد می‌شود.[۴]

این ژن، یک سرکوب‌گر رشد سرطانی است.[۵][۶]

اهمیت بالینی

[ویرایش]

هرگونه اختلال عملکرد این ژن منجر به پیشرفت سرطان و متاستاز می‌شود.[۷][۸] وقتی تولید این پروتئین کم می‌شود، چسبندگی سلول به سلول کاهش می‌یابد و قابلیت تحرک یاخته بالا می‌رود. این موضوع به سلول‌های سرطانی اجازه می‌دهد که غشای پایه عبور کرده و به بافت‌های مجاور حمله‌ور شوند.[۸]

پاتولوژیست‌ها از کادهرین ۱ برای تمایز برخی سرطان‌های پستان از یکدیگر استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال، بررسی‌های ایمونوهیستوشیمی نشان می‌دهد که بر خلاف «سرطان‌های مهاجم با منشأ مجاری شیری»، در «سرطان مهاجم لوبولار»، بیان ژنی کادهرین ۱ بشدت کاهش یافته یا اصلاً وجود ندارد.[۹]

جهش در این ژن ممکن است با بروز سرطان معده، سرطان پستان، سرطان روده بزرگ، سرطان تیروئید و سرطان تخمدان مرتبط باشد.

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000000303 - Ensembl, May 2017
  2. "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  3. "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. Huntsman DG, Caldas C (Mar 1999). "Assignment1 of the E-cadherin gene (CDH1) to chromosome 16q22.1 by radiation hybrid mapping". Cytogenet Cell Genet. 83 (1–2): 82–3. doi:10.1159/000015134. PMID 9925936.
  5. Semb H, Christofori G (December 1998). "The tumor-suppressor function of E-cadherin". Am. J. Hum. Genet. 63 (6): 1588–93. doi:10.1086/302173. PMC 1377629. PMID 9837810.
  6. Wong AS, Gumbiner BM (June 2003). "Adhesion-independent mechanism for suppression of tumor cell invasion by E-cadherin". J. Cell Biol. 161 (6): 1191–203. doi:10.1083/jcb.200212033. PMC 2173007. PMID 12810698.
  7. Beavon, IR (August 2000). "The E-cadherin-catenin complex in tumour metastasis: structure, function and regulation". European Journal of Cancer. 36 (13 Spec No): 1607–20. doi:10.1016/S0959-8049(00)00158-1. PMID 10959047.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ Weinberg, Robert (2006). The Biology of Cancer. Garland Science. pp. 864 pages. ISBN 978-0-8153-4078-2. Archived from the original on 11 September 2015. Retrieved 27 اكتبر 2017. {{cite book}}: Check date values in: |access-date= (help)
  9. Rosen, P. Rosen's Breast Pathology, 3rd ed, 2009, p. 704. Lippincott Williams & Wilkins.

پیوند به بیرون

[ویرایش]