AAC

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۳ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۵:۲۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

Advanced Audio Codings
پسوند(های) نام پرونده
ام‌پی‌فور, .m4b, .m4p, .m4v, .m4r, .3gp, .mp4, .aac
نوع رسانهٔ اینترنتی
audio/aac, audio/aacp, audio/3gpp, audio/3gpp2, audio/mp4, audio/MP4A-LATM, audio/mpeg4-generic
ارائهٔ اولیه۱۹۹۷ (۱۹۹۷)[۱]
گونهAudio compression format, فشرده‌سازی با اتلاف
فراگیرندهام‌پی۴, ۳جی‌پی و ۳جی۲, ISO base media file format and Audio Data Interchange Format (ADIF)
استاندارد بین‌المللیISO/IEC 13818-7 ,
ISO/IEC 14496-3

AAC یا رمزگذاری پیشرفته صوتی یک نوع فرمت فایل‌های صوتی می‌باشد که عموماً در اینترنت از آن استفاده می‌شود و تقریباً یک نوع جایگزین برای فایل‌های MP3 می‌باشد که در عین حال کیفیت بالا و حجم کمی دارد انواع جدید آن AAC+ و AAC++ می‌باشد.

تاریخچه

AAC با همکاری و مشارکت شرکت از جمله AT & T، آزمایشگاه‌های بل، مؤسسه فرنهوفر، آزمایشگاه های دالبی و شرکت سونی و نوکیا ایجاد گردید. این استاندارد بین‌المللی توسط کارشناسان تصویر متحرک گروه در ماه آوریل سال 1997 رسماً اعلام شد.

منابع

ویکی‌پدیای انگلیسی

  1. ISO (1997). "ISO/IEC 13818-7:1997, Information technology -- Generic coding of moving pictures and associated audio information -- Part 7: Advanced Audio Coding (AAC)". Retrieved 2010-07-18.