AAC
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| پسوند فایل | ام‌پی‌فور, .m4b, .m4p, .m4v, .m4r, .3gp, .mp4, .aac |
|---|---|
| نوع مدیا اینترنت | audio/aac, audio/aacp, audio/3gpp, audio/3gpp2, audio/mp4, audio/MP4A-LATM, audio/mpeg4-generic |
| اولین نسخه | ۱۹۹۷[۱] |
| نوع فرمت | Audio compression format, فشرده‌سازی با اتلاف |
| محتوی | ام‌پی۴, ۳جی‌پی و ۳جی۲, ISO base media file format and Audio Data Interchange Format (ADIF) |
| استاندارد بین‌المللی | ISO/IEC 13818-7, ISO/IEC 14496-3 |
AAC یا رمزگذاری پیشرفته صوتی یک نوع فرمت فایل‌های صوتی می‌باشد که عموماً در اینترنت از آن استفاده می‌شود و تقریباً یک نوع جایگزین برای فایل‌های MP3 می‌باشد که در عین حال کیفیت بالا و حجم کمی دارد انواع جدید آن AAC+ و AAC++ می‌باشد.
تاریخچه[ویرایش]
AAC با همکاری و مشارکت شرکت از جمله AT & T، آزمایشگاه‌های بل، مؤسسه فرنهوفر، آزمایشگاه های دالبی و شرکت سونی و نوکیا ایجاد گردید. این استاندارد بین المللی توسط کارشناسان تصویر متحرک گروه در ماه آوریل سال 1997 رسما اعلام شد.
منابع[ویرایش]
ویکی پدیای انگلیسی
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
