نورون تک‌قطبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Dexbot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۷:۳۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

نورون تک‌قطبی کاذب
جزئیات
شناسه‌ها
لاتینneuron pseudounipolare
THH2.00.06.1.00046
FMA67278
1: نورون تک‌قطبی کاذب، 2: نورون دوقطبی

جسم سلولی نورون‌های تک‌قطبی (به انگلیسی: Unipolar neurons) فقط یک نوریت دارد که به فاصلۀ کوتاهی از جسم سلولی، به دو شاخه تقسیم می‌شود؛ یکی از آن‌ها به طرف محیط و دیگری به دستگاه عصبی مرکزی می‌رود. شاخه‌های این نوریت واحد، ویژگی‌های عملی و ساختمانی یک آکسون را دارند. در این نوع نورون، به شاخه‌های انتهایی ظریف که در انتهای محیطی آکسون در محل گیرنده یافت می‌شوند، دندریت گفته می‌شود. در انسان نورون یک‌قطبی دیده نمی‌شود؛ نورون‌هایی که دارای جسم سلولی مدور هستند و یکی زائدۀ عصبی از این جسم سلولی خارج شده و به دو شاخه تقسیم می‌شوند، نورون‌های یک‌قطبی کاذب (به انگلیسی: Pseudounipolar neurons) خوانده می‌شوند. نمونه‌هایی از این نوع نورون در گانگلیون پشتی نخاع یافت می‌شود.

منابع

  • ریچارد اس. اسنل. نوروآناتومی بالینی اسنل. ترجمهٔ حسن‌زاده، اکبری، فتح‌اللهی، ملکی. تهران: انتشارات نسل فردا، 1388. شابک ‎۹۷۸−۹۶۴−۲۵۳۶−۳۵−۱.