گور و گهواره

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۰:۱۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

گور و گهواره
نویسنده(ها)غلامحسین ساعدی
کشورتهران
ناشرانتشارات نیل
تاریخ نشر
۱۳۴۵ خورشیدی
گونه رسانهچاپی
شمار صفحات۲۰۷
۸فا۳/۶۲
کتابخانه کنگرهPIR۸۰۸۲/گ۹ ۱۳۴۵
کتابخانه ملی ایران‎۲‎۰‎۴‎۴‎۷‎۶‎۲[۱]
پس از'دندیل 
پیش از'واهمه‌های بی‌نام‌ونشان 

گور و گهواره مجموعه داستانی فارسی نوشته غلامحسین ساعدی است که در سال ۱۳۴۵ توسط انتشارات نیل منتشر شده است.

داستان

این روایت‌گر سه داستان کوتاه از نگاه اول شخص است:

۱) «زنبورک خانه»: داستان پیرمردی با سه دختر دم بخت و پسر جوانی است که به اصرار پیرمرد، مهمانِ خانه می‌شود.

۲) «سایه به سایه»: داستان مردی که به عنوان پادو، در خانه زنی زندگی می‌کند و پولی را به‌طور اتفاقی بدست می آورد.

۳) «آشغالدونی»: داستان پسر نوجوان و پدری بی خانمان است که در پی حادثه‌ای در نزدیکی یک بیمارستان، زندگی کرده و به تدریج وارد آن محیط می‌شوند.

نقد

در «سایه به سایه» نویسنده، قصد نمایش زخمی را دارد که نقاب تمدن بزرگ شاهنشاهی آن را پوشانده است. داستان، عرق‌خوری‌ها، ولگردی‌ها و شیرین‌کاری‌های یک ولگرد لمپن در یک قلعه است. تنها پشت و پناه او زنی به نام «دلبر خانم» است که در همان محله از دوا فروشی، گذران می‌کند. در این میان ولگرد با دو مبارز فراری که به خاطر قتل از دست ساواک به قلعه پناه آورده‌اند آشنا می‌شود. محبت می‌بیند و متعهد می‌شود.

تنها ارزش‌های برتر، همان ارزش‌های جامعه مردم سالار (دانش، جوانمردی، وفاداری و البته بیزاری، خشم و ستیز با قدرت) هستند. فراتر از این ارزش‌ها، ترس عاملی بازدارنده و ضامن و تثبیت‌کننده قدرت است. با وقوع قتل، راوی در پایان داستان بر ترس خود چیره می‌شود و به مردمی می‌پیوندد که خشمگین‌اند و شورش کرده‌اند. یعنی راوی میان سازشکاری و شورش، به اعتبار همان ارزش‌های معتبر جوانمردی، شورش را برمی‌گزیند.

فیلم

فیلم دایره مینا ساخته داریوش مهرجویی بر اساس داستان «آشغالدونی» ساخته شده‌است.[۲]

پانویس

  1. «کتابشناسی ملی». سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران. دریافت‌شده در ۲۸ مه ۲۰۱۹.
  2. «غلامحسین ساعدی». شبكه رشد.

جستارهای وابسته

منابع