قطعنامه ۲ شورای امنیت
| قطعنامهٔ شمارهٔ ۲ (سازمان ملل متحد) | |
|---|---|
 | |
| تاریخ | ۳۰ ژانویه {{{year}}} |
| نوبت جلسه | ۵ |
| کُد | S/RES/2 (سند) |
| موضوع | بحران ایران |
رأی‌گیری | ۱۱ موافق بدون مخالف بدون ممتنع |
| نتیجه | تصویب |
| اعضای شورای امنیت | |
اعضای دائم | |
اعضای غیر دائم | |
قطعنامهٔ ۲ شورای امنیت سازمان ملل متحد که در تاریخ ۳۰ ژانویۀ ۱۹۴۶ تصویب شد، سندی بین‌المللی دربارهٔ بحران ایران است. این قطعنامه ایران و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی را به تلاش برای حل‌وفصل اختلافات مربوط حضور سربازان شوروی در خاک ایران، تشویق می‌کرد. شورای امنیت از طرفین دعوا درخواست کرد مذاکرات فی‌مابین دو طرف، پیگیری و دنبال شود. این قطعنامه طی نشست ۵اُم با ۱۱ رأی موافق، ۰ مخالف و ۰ ممتنع تصویب شد.[۱]
جستارهای وابسته
- شورای امنیت سازمان ملل متحد
- فهرست قطعنامه‌های شورای امنیت ۱ تا ۱۰۰ (۱۹۴۶ – ۱۹۵۳)
- حکومت خودمختار آذربایجان
- جمهوری مهاباد
پانویس
- ↑ "نشست‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد" (به انگلیسی). SECURITY COUNCIL RESOLUTIONS.
پیوند به بیرون
- متن قطعنامه در UN.org (نسخه پی‌دی‌اف)
 |
متن مربوطه در ویکینبشته: قطعنامه ۲ شورای امنیت |
 | این یک مقالهٔ خرد پیرامون قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |