فسفرگیری اکسایشی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط Dexbot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۹ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۳۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

فسفرگیری اکسایشی (به انگلیسی: Oxidative phosphorylation) فرایندی آنزیمی است که طی آن مولکول ADP به کمک انتقال الکترون از یک پیش‌ماده به اکسیژن مولکولی، فسفرگیری کرده و ATP تولید می‌شود. این مجموعه واکنش‌ها درون میتوکندری یاخته‌های یوکاریوتی و روی غشای داخلی یاخته‌های پروکاریوتی رخ می‌دهد. این فرایند سنگ بنای ذخیره انرژی در سلولهای اغلب جانداران بخصوص چندسلولیها است.

جستارهای وابسته

نسبت به گلیکولیز و به دنبال ان تخمیر بی هوازی, میزان بیشتری انرژی از طریق فسفرگیری اکسایشی تولید می شود. به عبارت دیگر, در گلیکولیز به ازای یک گلوکز دو مو لکول ATP تولید میشود, هر چند در فسفرگیری اکسایشی بین ۳۰-۳۶ مولکول تولید می‌شود .

منابع

  • Lehninger principles of biochemistry, 5th edition, David L. Nelson, Michael M. Cox