رضا ویسه
رضا ویسه (زاده ۱۳۳۴ در کرج) مدیر و مهندس ایرانی است که تا سال ۱۳۹۷ معاون هماهنگی و نظارت معاون اول رئیس‌جمهور ایران بوده‌است.[۱]
| رضا ویسه | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳۳۴ شهرستان کرج روستای برغان |
| تحصیلات | مهندسی متالوژی |
| محل تحصیل | صنعتی شریف |
| پیشه | مدیریت صنعتی |
| کارهای برجسته | ریاست هیئت عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو). و داخلی سازی صنعت خودرو و حذف مونتاژ کاری از صنعت خودرو |
| منصب | معاون هماهنگی و نظارت معاون اول رئیس‌جمهور ایران |
او ریاست هیئت عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) را بین سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ برعهده داشته‌است.[۲][۳][۴]
در این دوره پروژه فاز یک و فازهای شش، هفت و هشت پارس جنوبی را انجام داد.[۵] در دوره ریاست ویسه بر ایدرو، وابستگی خودروسازان به این سازمان زیاد شد، و او در پی داخلی سازی صنعت خودرو بود و برای حضور در بازار جهانی اقدام به مشارکت با شرکت رنو نیسان کرد؛ که در دولت بعدی این قرارداد بسیار مهم را ناقص اجرا کردند و صنعت خودرو سازی ضربه اساسی خورد.[۶]
در سال ۱۳۷۹ او نشان دولتی کار و تولید را از هیئت وزیران ایران از دست رئیس‌جمهور دریافت کرد.[۷]
رضا ویسه در دولت هشتم به عنوان معمار اصلی صنعت خودرو ایران شناخته شد.[۸]
تحصیلات
رضا ویسه در ۱۳۳۴ در روستای برغان کرج زاده شد. دوره ابتدایی و دبیرستان را در برغان و تهران گذراند و در سال ۱۳۵۲ وارد دوره مهندسی متالورژی دانشگاه صنعتی شریف شد.[۵]
فوق لیسانس mba در دانشگاه surry لندن 1387
دکتری تخصصی (phd) -مدیریت - در دانشگاه auh آمریکا 1383[۹]
جنجال‌ها
سه دهه فعالیت ویسه در صنعت خودروسازی و ارتباطات نزدیک او با دولت‌مردان خصوصاً اسحاق جهانگیری باعث جنجال‌های زیادی شده است. [۱۰] علاقه او در این صنعت بیشتر خودکفایی و طراحی و ساخت با برند بومی است که این امر با انتقادات زیادی رو به رو شده‌است. همچنین ورود او به عرصه نفت و گاز جنجالی بوده است.[۱۱] پیشنهاد او به عنوان وزیر صنعت، معدن و صنایع و تجارت در مهرماه ۱۳۹۷ با مخالفت جدی نمایندگان راست مجلس رو به رو شد.[۱۲]
سوابق کاری
- جهاد سازندگی کرج - سال ۱۳۵۹
- عضو گروه پژوهشی جهاد دانشگاهی صنعتی شریف - سال ۱۳۶۰
- مدیر عامل و عضو هیئت مدیره شرکت تأمین ماسه ریخته‌گری - ۱۳۶۲
- مدیر آموزشی سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران - سال ۱۳۶۴
- مدیرعامل و عضو هیئت مدیره شرکت ابزاران - ۱۳۶۵
- معاون مدیرعامل و مدیر مجتمع موتورسازی و ریخته‌گری ایران خودرو - ۱۳۶۹
- با حفظ سمت، عضو هیئت مدیره ایران خودرو و مدیر پروژه پیکان (۱۶۰۰) - سال ۱۳۷۰
- مؤسس شرکت (ساپکو) و با حفظ سمت مدیر عامل و عضو هیئت مدیره - سال ۱۳۷۲[۱۳][۱۴]
- با حفظ سمت قائم مقام مدیر عامل ایران خودرو - سال ۱۳۷۸
- رئیس هیئت عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران - سال ۱۳۸۰[۱۵]
- بازنشستگی زودرس از مسئولیت دولتی و شروع کار در بخش خصوصی با ایجاد شرکت طراحی مهندسی و مشاور صنعتی رضوان - سال ۱۳۸۴[۴][۵][۱۶]
- عضو هیئت مدیره و سپس رئیس هیئت مدیره بنیاد شریف در دانشگاه صنعتی شریف - سال ۱۳۸۸
پانویس
- ↑ «پایگاه اطلاع‌رسانی دولت - تاریخ بازدید ۱۳۹۲/۷/۲۳». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۵ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ [۱]
- ↑ [۲]
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ [۳]
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ اوت ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۳.
- ↑ [۴]
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۳.
- ↑ انجمن فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف ص 394
- ↑ «ویسه؛ مرد همیشه ناکام وزارت صمت». جامعه خبری تحلیلی الف. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۱۳.
- ↑ «همه حاشیه‌ها دربارهٔ پدرخوانده صنعت ایران!». دانا.
- ↑ «اعتراض شدید نمایندگان مجلس به احتمال معرفی «ویسه» برای وزارت صنعت». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۸-۱۰-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۱۳.
- ↑ [۵][پیوند مرده]
- ↑ [۶]
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ اکتبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئیه ۲۰۱۳.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ دسامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳.