ارمن‌شاهان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه است که توسط MahdiBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۰۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی داشته باشد.

اَرمَن‌شاه، شاه ارمن، یا اخلاط‌شاه نام افراد سلسله‌ای بود که در ارمنستان قدیم (در آناتولی امروزی) فرمانروایی داشتند و بدست ایوبیان منقرض گردیدند.[۱]

مالکیت ارمن‌شاهانی(Dominions of Shah-Armen state)

لین پول در طبقات سلاطین اسلام و نیز تاریخ کرد آورده‌است: هنگامی که شکمان [سقمان] که او را بمناسبت نام مخدومش قطب الدین اسماعیل حکمران سلجوقی مرند آذربایجان قطبی می‌خواندند در سال ۴۹۳ هَ. ق. ۱۱۰۰ م. شهر خلاط را در ارمنیه از بنی مروان گرفت و بساط آنها را برچید فرزندان و ممالیک ایشان مدت یک قرن در این ناحیه حکومت می‌کردند تا آنکه ایوبیان در سال ۶۰۴ هَ. ق. ۱۲۰۷ م. ایشان را از میان برداشتند.[۲] و مقصود از ارمن منطقهٔ خلاط و اعمال آن باشد که آن را به ارمینیهٔ کبری نیز خوانند و شاه ارمن لقبی بوده‌است کسی را که بر این منطقه حکومت می‌کرده‌است. چنان‌که ابوشامه در کتاب «الروضتین» گوید: که نورالدین پس از جنگ دمیاط در سال ۵۶۵ هَ. ق. عماد را به خلاط و حاکم آن فرستاد و در آن هنگام ظهیرالدین سکمان معروف به شاه ارمن آنجا حاکم بود.[۳]

فرمانروایان ارمن‌شاهی

زمان فرمانروایی (میلادی) نام فرمانروا
۱۱۰۰-۱۱۱۲ سُکمان قطبی
۱۱۱۲-۱۱۲۶ ظهیرالدین ابراهیم شاه ارمن
۱۱۲۶-۱۱۲۸ احمد بن سکمان
یعقوب بن سکمان
۱۱۲۸-۱۱۸۵ ناصرالدین سکمان بن ابراهیم (سکمان دوم)
۱۱۸۵-۱۱۹۳ سیف‌الدین بیک‌تیمور
۱۱۹۳-۱۱۹۷ بدرالدین آق‌سنقر
۱۱۹۷ شجاع‌الدین کوتلوج
۱۱۹۷-۱۲۰۷ ملک المنصور محمد
۱۲۰۷ عزالدین بلبان

منابع

  1. لغتنامه دهخدا: شاه ارمن.
  2. (طبقات سلاطین اسلام ص ۱۵۲) (تاریخ کرد ص ۱۹۲)
  3. (از الالقاب الاسلامیة ص ۳۵۲).

پیوند به بیرون