کپلر ۱۶۲۵ بی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کپلر ۱۶۲۵ بی
سیاره فراخورشیدی فهرست سیارات فراخورشیدی
ستاره مادر
ستاره کپلر ۱۶۲۵
صورت فلکی ماکیان
بعد (α) 19h 41m 43.04s
میل (δ) ‏ 11.6″ 53′ ‎+39°
قدر ظاهری (mV) ۱۳٫۹۱۶
فاصله۷۱۱۳ ly
(۲۱۸۲ pc)
جرم (m) ۰٫۹۶–۱٫۰۷۹ M
شعاع (r) ۰٫۹۴–۱٫۷۹۳ R
دما (T) ۵۵۴۸–۵۶۴۵ K
فلزیگی [Fe/H] +۰٫۰۱ - +۰٫۱۲
Age ۴٫۳۶ Gyr
ویژگی‌های فیزیکی
جرم(m)~۳۱۸۰ M
شعاع(r)۵٫۹–۱۱٫۶۷ R
دما (T) ۳۵۰ کلوین (۷۷ درجه سلسیوس؛ ۱۷۰ درجه فارنهایت) - ۲۵۳ کلوین (−۲۰ درجه سلسیوس؛ −۴ درجه فارنهایت) K
عناصر مداری
نیم‌قطر بزرگ(a) ۰٫۸۱۱–۰٫۸۷۴۸ AU
Eccentricity (e) null
تناوب مداری(P) ۲۸۷٫۳۷۸۹۴۹ d
زاویه انحراف (i) ۸۹٫۹۷±۰٫۰۲°
اطلاعات کشف
تاریخ کشف ۱۰ مه ۲۰۱۶
کاشف(ها)
روش کشف Transit (Kepler Mission)
مکان کشف Kepler Space Observatory
وضعیت کشف Validated
بانک اطلاعات منابع
دانشنامه
سیاره‌های فراخورشیدی
۱۶۲۵&p2=بی data
سیمباد۱۶۲۵+بی data

کپلر ۱۶۲۵ بی (به انگلیسی: Kepler-1625) یک غول گازی و یک سیاره فراخورشیدی است که در پیرامون کپلر ۱۶۲۵؛ ستاره‌ای در صورت فلکی ماکیان (سیگنوس)، در گردش است. کپلر ۱۶۲۵ بی بین ۵٫۹ و ۱۱٫۶۷ برابر بزرگتر از سیارهٔ مشتری است و هر سال آن ۲۸۷٫۴ روز است.[۱] مقدار این رقم‌ها کپلر ۱۶۲۵ بی را در داخل یا نزدیکی منطقهٔ کمربند حیات این سامانه ستاره‌ای قرار می‌دهد.

در سال ۲۰۱۷، نشانه‌هایی از وجود یک ماه فراخورشیدی تقریباً به بزرگی نپتون در فاصلهٔ ۲۰ برابر شعاع سیاره‌ای از سیارهٔ مادر، علام شد.[۲][۳][۳]

ویژگی‌ها[ویرایش]

جرم و شعاع[ویرایش]

کپلر ۱۶۲۵ بی که به اندازهٔ غول‌های گازی بزرگ منظومه شمسی است، سیاره‌ای است با شعاعی چندین برابر شعاع زمین که بیشتر از هیدروژن و هلیوم تشکیل شده‌است. با داشتن حدود ۱۲ برابر شعاع زمین، کمی از سیاره مشتری بزرگتر است. با این حال؛ بر پایهٔ بررسی‌ها در رابطه با ماه احتمالی خود، جرم این سیاره می‌تواند تا ۱۰ برابر سنگین‌تر از جرم مشتری؛(حدود ۳٬۱۸۰ برابر جرم زمین) باشد. چنین جرمی آن سیاره ی فراخورشیدی را درست در زیر محدوده ی همجوشی دوتریوم که یک واکنش همجوشی هسته‌ای است قرار می‌دهد.

منابع[ویرایش]

  1. "Exoplanet Exploration: Planets Beyond our Solar System". Exoplanet Exploration: Planets Beyond our Solar System. Archived from the original on 3 October 2018. Retrieved 9 October 2018.
  2. "First exomoon might have been spotted 4000 light years away".
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Teachey, Alex; et al. (2017). "HEK VI: On the Dearth of Galilean Analogs in Kepler and the Exomoon Candidate Kepler-1625b I". The Astronomical Journal. 155 (1). 36. arXiv:1707.08563. Bibcode:2018AJ....155...36T. doi:10.3847/1538-3881/aa93f2.