کنت‌نشین یافا و اشکلون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کنت‌نشین یافا و اشکلون

۱۱۰۰–۱۲۶۸
وضعیتواسال پادشاهی اورشلیم
پایتختیافا
زبان(های) رایجلاتین، فرانسوی قدیم، ایتالیایی (همچنین عربی و یونانی)
دین(ها)
کاتولیک، کاتولیک شرقی، ارتدوکس یونانی، ارتدوکس سریانی، اسلام، یهودیت
حکومتفئودالیسم
کنت 
• ح. ۱۱۰۰
راجر و جرارد
• ۱۲۶۶–۱۲۶۸
جیمز ابلین
دوره تاریخیقرون وسطی متأخر
• نخستین جنگ صلیبی
۱۱۰۰
• فتح توسط بیبرس
۱۲۶۸
پیشین
پسین
خلافت فاطمیان
سلطنت مملوک (مصر)

کنت‌نشین یافا و اشکلون یکی از ۴ قلمرو و تیول‌های اصلی پادشاهی اورشلیم براساس گفته جان ابلین است. این کنت‌نشین دوگانه پس از نخستین جنگ صلیبی و با پیروزی صلیبیون ایجاد شد تا بخشی برای کنترل بهتر مناطق صلیبی تحت نظر پادشاهی اورشلیم باشد.

یافا ــ شهری که در سواحل مدیترانه ــ پس از نخستین جنگ صلیبی تقویت شد و کنت‌نشین مجزا و مستقلی تا سال ۱۱۳۴ و شورش هیو دوم یافا بود. پس از آن این کنت‌نشین مستقیماً توسط پادشاهی یا اطرافیان و وابستگان آن کنترل و هدایت می‌شد. در سال ۱۱۵۳ و با فتح اشکلون توسط صلیبیون، این کنت‌نشین همراه با این شهر تازه فتح‌شده کنت‌نشین دوگانه‌ای را تشکیل دادند. با این حال پس از فتح این شهر توسط مسلمانان، همچنان عنوان این کنت‌نشین باقی ماند. این کنت‌نشین خود شامل چنین تیول و ارباب‌نشین بود: ارباب‌نشین رمله؛ ارباب‌نشین ابلین؛ و ارباب‌نشین میرابل.

کنت‌های یافا[ویرایش]

یافا در سال ۱۰۹۹ پس از فتح اورشلیم، تحت کنترل صلیبیون درآمد و جزئی از قلمرو پادشاهی درآمد. کنت‌های یافا:

کنت‌های یافا و اشکلون[ویرایش]

پس از محاصره و فتح اشکلون در سال ۱۱۵۳ میلادی، این شهر مرزی با کنت‌نشین ادغام شد و کنت‌نشین دوگانه‌ای شکل گرفت. کنت‌های یافا و اشکلون:

منابع[ویرایش]