کسیو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کِـسیو (اسپانیایی: Quesillo‎؛ ‏ تلفظ اسپانیایی: [keˈsiʎo]؛ معنای تحت‌اللفظی: «پنیر کوچک») به خوراکی‌های مختلفی در آشپزی آمریکای لاتین، آشپزی اسپانیایی و آشپزی فیلیپینی گفته می‌شود که بر حسب منطقه، با مواد مختلفی تهیه می‌شود.

آرژانتین[ویرایش]

کِـسیوی پرشده با نوعی مربای شیرین از منطقۀ سالتا در آرژانتین

در این کشور، کِـسیو متعلق به دره‌های کالچاکی و سالتا است و با شیر گاو یا بز تهیه می‌شود.

بولیوی و شیلی[ویرایش]

در شیلی و بولیوی مقصود از کِـسیو، نوعی پنیر کوچک تُرد است که از شیر گاو، پپسین و نوعی مخمر ساخته می‌شود و متعلق به درهٔ کوچابامبا است.

جزایر قناری (اسپانیا)[ویرایش]

در جزایر قناری اسپانیا، کِـسیو نوعی دسر است که با کرم کارامل، تخم مرغ و شیر غلیظ شیرین تهیه می‌شود.

کلمبیا[ویرایش]

در کلمبیا کِـسیو نوعی پنیر خامه‌ای غلیظ است که درون یک برگ چنار پیچیده شده‌است و خاستگاه آن بخش تولیما و به‌ویژه شهر گوآمو است.

جمهوری دومینیکن[ویرایش]

در جمهوری دومینیکن نیز کِـسیو نوعی دسر است که با کرم کارامل، تخم مرغ و شیر غلیظ شیرین تهیه می‌شود.

مکزیک[ویرایش]

کِـسیو در مکزیک، نوعی پنیر رشته‌ای است که به صورت گلوله‌ای (همانند کلاف کاموا) و در اندازه‌های گوناگون فروخته می‌شود.

نیکاراگوئه[ویرایش]

کِـسیوی نیکاراگوئه‌ای

در نیکاراگوئه، کِـسیو به غذایی گفته می‌شود که معمولاً با پیچاندن یک تورتیای ضخیم به دور پنیری نرم (با همان نام و قوام مشابه پنیر موتزارلا)، پیاز ترشی، سس خامه ترش یا پنیر مایع و سرکه تهیه می‌شود[۱] و خاستگاه آن بخش لئون است.[۲]

پرو[ویرایش]

در پرو، کِـسیو به نان‌های کوچک پنیری اشاره دارد. این پنیر معمولاً توسط تولیدکنندگان کوچک خانگی تهیه می‌شود و توسط زنان در خیابان‌ها و بازارها و مغازه‌های کوچک به فروش می‌رسد. این شکل از پنیر به ویژه در مناطق آند برای پخت انواع خورش و سوپ استفاده می‌شود.

فیلیپین[ویرایش]

در فیلیپین کِـسیو به انواع پنیرهای نرم، سفید و کهنه‌نشده گفته می‌شود که از شیر بز یا کارابائو با سرکه، آب مرکبات و گاهی پنیرمایه درست می‌شود. در این کشور، بر حسب نواحی مختلف، نام‌های گوناگونی برای پنیر وجود دارد، از جمله کِـسونگ پوتی، کِـسیلیو (یا کاسیلیو) و همچنین کِـسئو (کسیسِـیو).[۳]

ونزوئلا[ویرایش]

کِـسیوی ونزوئلایی

در کشور ونزوئلا کِـسیو به نوعی دسر گفته می‌شود که با تخم مرغ، شیر غلیظ و شکر کاراملیزه تهیه می‌شود. کِـسیو ونزوئلایی شباهت زیادی به کرم کارامل و «کیک میوه» فرانسوی-اسپانیایی دارد. در دستور پخت اولیه و اصلی کِـسیو ونزوئلایی که به قرن هجدهم میلادی برمی‌گردد، از شیر تغلیظ شده استفاده نمی‌شود، بلکه از شیر معمولی و شکر به نسبت چهار فنجان شیر به یک پوند (۴۵۳ گرم) شکر استفاده می‌شود.

این دسر در جزایر هلندی آروبا، بونیر و کوراسائو در دریای کارائیب نیز محبوب است که همگی در شمال سواحل ونزوئلا واقع شده‌اند.

کِـسیو در اینجا شیرین و ژله‌مانند است، و علیرغم شباهت‌های ظاهری با کرم کارامل، طعمی متمایز دارد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Cancún to Cayenne travel diary". Stephen J. Archived from the original on 2009-04-26. Retrieved 2008-05-14.
  2. "León". ViaNica. Retrieved 2008-05-14.
  3. Edgie Polistico (2017). Philippine Food, Cooking, & Dining Dictionary. Anvil Publishing, Incorporated. ISBN 9786214200870.[پیوند مرده]