کارگران در ایران بخشی انسانی از نیروی کار در کشور ایراناند که در بخشهای گوناگون تولید یا خدمات مطابق تعاریف قانون مشغول میباشند و جمعیت آنان بیش از ۱۰ میلیون نفر است، حدود ۱۲ درصد کل جمعیت. (جمعیت کشور ایران 87.92 میلیون نفر است).[۱] طبق اصل اصل سی و یکم قانون اساسی ایران، داشتن مسکن وبیمه حقِّ کارگران است که دولت ایران موظف است آن را اجرا کند.[۲] طبق تعریف قانون کار ایران، کارگر «کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حقالسعی اعم از مزد، حقوق، سهمسود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار میکند.»[۳] و « مشمول قانون استخدام کشوری یا سایر قوانین و مقررات خاص استخدامی نبوده و نیز در زمره کارگران کارگاه های خانوادگی نیز نباشد» [۴] بخش خصوصی اقتصاد ایران بهویژه در تهران، کارگران را به دو دستهٔ کلی «ساده» و «ماهر» میشناسد و بر این پایه استخدام میکند.[۵]