پیش‌نویس:بنی قسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در دوره ي حکومت اعراب و امويان در اندلس(اسپانیای کنونی)، خاندان هاي متنفذ و قدرتمندي از مُوَلدان (مسلمانان بومي) به ويژه در مناطق مرزي حضور داشتند، كه با ايجاد لشكري از ياران و وابستگان خود، بر تعدادي از شهرها و روستا ها در اين مناطق تسلط پيدا كرده و حکومت هاي مستقلي تشكيل دادند، به گونه اي كه پيوسته عليه حکام اموي در حال شورش و تَمرُد بودند و گاه در اين راه از كمك و ياري حكومت هاي مسيحي شمال بهره مي گرفتند. بني قَسي از جمله معروف ترين و پايدارترين اين خاندان ها محسوب مي شد، كه ريشه در اشرافيت قوم و مردمان گوت داشت. اين خاندان در اواخر روزگار گوت ها حاكم منطقه ي مرزي ثغر اعلي بود و پس از ورود مسلمانان به اندلس و شكل گيري حكومت اسلامي، افراد اين خاندان با گرویش به اسلام، موقعيت و جايگاه خود را حفظ كردند و در دوره ي حکومت امويان در ثغراعلي حكومت نيمه مستقلي تاسيس كردند كه مدت نسبتاً طولاني، حدود دو قرن، دوام داشت و بالاخره منقرض شد.