پنی سیلامین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پنی سیلامین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریCuprimine, Cuprenyl, Depen, others
نام‌های دیگرD-penicillamine
AHFS/Drugs.commonograph
مدلاین پلاسa618021
داده‌ها
رده‌بندی داروهای
بارداری
  • AU: D
روش مصرف داروخوراکی (کپسول (دارو))
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمیVariable
متابولیسمکبد
نیمه‌عمر حذف۱ ساعت
دفعکلیه
شناسه‌ها
  • (2S)-2-amino-3-methyl-3-sulfanylbutanoic acid
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
IUPHAR/BPS
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.000.136 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC5H11NO2S
جرم مولی۱۴۹٫۲۱ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • CC(C)([C@H](C(=O)O)N)S
  • InChI=1S/C5H11NO2S/c1-5(2,9)3(6)4(7)8/h3,9H,6H2,1-2H3,(H,7,8)/t3-/m0/s1 ✔Y
  • Key:VVNCNSJFMMFHPL-VKHMYHEASA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

پنی سیلامین (به انگلیسی: penicillamine)

رده درمانی: شلات‌کننده‌ها

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف[ویرایش]

پنی‌سیلامین در درمان بیماران دارای نشانه‌های بیماری‌ویلسون و پیشگیری از ایجاد آسیب بافتی مصرف می‌شود. این دارو همچنین در درمان بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید شدید و فعال که به سایر درمان‌ها پاسخ نداده‌اند، بیمارانی که مبتلا به تشکیل سنگ‌های سیستئینی عودکننده و مسمومیت با فلزات سنگین (بویژه مس و سرب) هستند، استفاده‌می‌گردد.

مکانیسم اثر[ویرایش]

این دارو باجیوه، سرب، مس، آهن و احتمالاً سایر فلزات سنگین کمپلکس محلول در آب ایجاد می‌کند. به‌عنوان ضد روماتیسم به‌نظر می‌رسد فاکتورهای روماتوئید و کمپلکس‌های ایمنی را کاهش می‌دهد.

عوارض جانبی[ویرایش]

اسهال، سرگیجه، تهوع یا استفراغ، در خفیف معده، کاهش یا از بین رفتن حس چشایی، تب، درد مفاصل، بثورات جلدی

فارماکوکینتیک[ویرایش]

این دارو در کبد متابولیزه می‌شود. زمان لازم برای شروع اثر در بیماری ویلسون ۳–۱ ماه و در بیماری آرتریت روماتوئید ۳–۲ ماه‌می‌باشد. این دارو از راه کلیه‌ها و مدفوع دفع می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

کیلات

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷