پشه ببری

پشه ببری
	پشه ببری، Aedes albopictus
رده‌بندی علمی
فرمانرو:	جانوران
شاخه:	بندپایان
رده:	حشره
راسته:	مگس
گونه:	A. albopictus
نام دوبخشی
	Aedes albopictus;

پشه ببری (نام علمی: Aedes albopictus) نام یک گونه از تیره پشه است. به علت وجود خطوط راه راهی روی بدنش به پشه ببری معروف است و گاهی نیز با عنوان پشه‌جنگلی هم نامیده می‌شود. پشه ببری بومی مناطق گرمسیری و نمیه‌گرمسیری جنوب شرقی آسیا است. با همهٔ این احوال، این پشه در چند دهه گذشته از طریق حمل‌ونقل کالا و سفرهای بین‌المللی به انبوهی از کشورهای دارای شرایط مناسب میزبانی گسترش یافته.^[۱] پشه ببری در بسیاری از جوامع به یک آفت قابل‌توجه تبدیل شده‌است چرا که برخلاف اسکان و زندگی در تالاب‌ها، ارتباط نزدیکی با انسان‌ها برقرار می‌نماید.

مشکل عمده آنجا است که این پشه نه تنها در غروب بلکه در طول روز هم فعال است و تغذیه می‌کند. پشه‌ببری یک ناقل و عامل مهم همه‌گیری و سرایت ویروس‌های خطرناک بیماری‌زایی همچون تب زرد، تب دنگی و چیکونگونیا است.^[۲] همچنین عامل انتقال چند نوع فیلاریاز مثل دیروفیلاریا ایمیتیس می‌باشد.^[۳] پشه ببری همین‌طور قادر به میزبانی از ویروس زیکا نیز می‌باشد^[۴]^[۵] که یک عامل اصلی برای انتقال این ویروس در میان انسان‌ها شناخته شده‌است.

کنترل و مبارزه با پشه ببری[ویرایش]

مهار و مبارزه با گونه خطرناک به‌طور کلی توسط بخش‌های خدمات بهداشتی عمومی و از طریق برنامه‌های جامع کنترل یکپارچه درمناطق مشکوک صورت می‌پذیرد که هدف آنها کاهش نگران‌کننده جمعیت این پشه و خطرات احتمالی انتقال ویروس‌های مختلف است. این برنامه‌ها شامل فعالیت‌های مختلفی است همانند نظارت و پایش چرخه بیولوژی حشره، استفاده از عوامل لاروکُش در مناطق عمومی و خصوصی، کارزارهای اطلاع‌رسانی و درمان در برابر پشه‌های بالغ درمناطق آسیب‌دیده از موارد مشکوک است.^[۶] نظارت مؤثر و مستمر برای جلوگیری از شیوع یا استقرار این گونه ضروری است. علاوه بر نظارت بر بنادر، انبارهای کارخانه‌های وارداتی و محل دپو و انبار تایرهای انواع وسایل نقلیه، استراحتگاه‌های بزرگراه‌ها و ایستگاه‌های قطار نیز می‌بایست با روش‌های مناسب کنترل شود.^[۷]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

↑ Scholte, J. -E.; Schaffner, F. (2007). "Waiting for the tiger: establishment and spread of the Aedes albopictus mosquito in Europe". In Takken, W.; Knols, B. G. J. (eds.). Emerging pests and vector-borne diseases in Europe. Vol. 1. Wageningen Academic Publishers. ISBN 978-90-8686-053-1.
↑ Hochedez, P.; et al. (2006). "Chikungunya Infection in Travelers". Emerging Infectious Diseases. 12 (10): 1565–1567. doi:10.3201/eid1210.060495. ISSN 1080-6040. PMC 3290953. PMID 17176573.
↑ Cancrini G, Frangipane di Regalbono A, Riccia I, Tessarin C, Gabrielli S, Pietrobelli M (2003). "Aedes albopictus is a natural vector of Dirofilaria immitis in Italy". Veterinary Parasitology. 118 (3–4): 195–202. doi:10.1016/j.vetpar.2003.10.011. ISSN 0304-4017. PMID 14729167.
↑ Wong, Pei-Sze Jeslyn (2013). "Aedes (Stegomyia) albopictus (Skuse): A Potential Vector of Zika Virus in Singapore". PLOS Neglected Tropical Diseases. 7 (8): e2348. doi:10.1371/journal.pntd.0002348. PMC 3731215. PMID 23936579.
↑ Grard, Gilda (2014). "Zika Virus in Gabon (Central Africa) – 2007: A New Threat from Aedes albopictus?". PLOS Neglected Tropical Diseases. 8 (2): e2681. doi:10.1371/journal.pntd.0002681. PMC 3916288. PMID 24516683.
↑ Canali, M; Rivas Morales, S; Beutels, P; Venturelli, C (2017). "The Cost of Arbovirus Disease Prevention in Europe: Area-Wide Integrated Control of Tiger Mosquito, "Aedes albopictus", in Emilia-Romagna, Northern Italy". International Journal of Environmental Research and Public Health. 14 (4): 444. doi:10.3390/ijerph14040444. PMC 5409644. PMID 28425959.
↑ ti.ch بایگانی‌شده در ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine: Flacio et al. (2006): "Bericht 2006 zur Überwachung und Bekämpfung der asiatischen Tigermücke, Aedes albopictus, im Kanton Tessin."

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Aedes albopictus». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ اوت ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون[ویرایش]

[Scholte-1] Scholte, J. -E.; Schaffner, F. (2007). "Waiting for the tiger: establishment and spread of the Aedes albopictus mosquito in Europe". In Takken, W.; Knols, B. G. J. (eds.). Emerging pests and vector-borne diseases in Europe. Vol. 1. Wageningen Academic Publishers. ISBN 978-90-8686-053-1.

[Hochedez-2] Hochedez, P.; et al. (2006). "Chikungunya Infection in Travelers". Emerging Infectious Diseases. 12 (10): 1565–1567. doi:10.3201/eid1210.060495. ISSN 1080-6040. PMC 3290953. PMID 17176573.

[Cancrini2003-3] Cancrini G, Frangipane di Regalbono A, Riccia I, Tessarin C, Gabrielli S, Pietrobelli M (2003). "Aedes albopictus is a natural vector of Dirofilaria immitis in Italy". Veterinary Parasitology. 118 (3–4): 195–202. doi:10.1016/j.vetpar.2003.10.011. ISSN 0304-4017. PMID 14729167.

[Wong-4] Wong, Pei-Sze Jeslyn (2013). "Aedes (Stegomyia) albopictus (Skuse): A Potential Vector of Zika Virus in Singapore". PLOS Neglected Tropical Diseases. 7 (8): e2348. doi:10.1371/journal.pntd.0002348. PMC 3731215. PMID 23936579.

[Grard-5] Grard, Gilda (2014). "Zika Virus in Gabon (Central Africa) – 2007: A New Threat from Aedes albopictus?". PLOS Neglected Tropical Diseases. 8 (2): e2681. doi:10.1371/journal.pntd.0002681. PMC 3916288. PMID 24516683.

[6] Canali, M; Rivas Morales, S; Beutels, P; Venturelli, C (2017). "The Cost of Arbovirus Disease Prevention in Europe: Area-Wide Integrated Control of Tiger Mosquito, "Aedes albopictus", in Emilia-Romagna, Northern Italy". International Journal of Environmental Research and Public Health. 14 (4): 444. doi:10.3390/ijerph14040444. PMC 5409644. PMID 28425959.

[7] ti.ch بایگانی‌شده در ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine: Flacio et al. (2006): "Bericht 2006 zur Überwachung und Bekämpfung der asiatischen Tigermücke, Aedes albopictus, im Kanton Tessin."

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]