پرویز کاردان
| پرویز کاردان | |
| زاده | ۱۳۱۶ شیراز |
| همسر | فرزانه تأئیدی (بازیگر ۱۳۴۱–۱۳۴۶) |
| فرزندان | کیوان (از همسر اول) شادی (از همسر دوم) |
| نقش‌های برجسته | مراد برقی |
| وب‌گاه رسمی | www.parvizkardan.com |
| صفحه در وب‌گاه IMDb | |
| صفحه در وب‌گاه سوره | |
پرویز کاردان (زادهٔ ۱۳۱۶، شیراز)، فارغ‌التحصیل از دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک و کارگردانی تلویزیون از انگلستان است. وی فعالیت هنری را از سال ۱۳۳۸ با بازی در نمایش‌های تلویزیونی آغاز و سال ۱۳۴۰ با بازی در تئاتر صحنه‌ای ادامه فعالیت داد. او سینما را سال ۱۳۵۰ با کارگردانی و بازی در فیلم عمو یادگار تجربه کرد.
زندگی هنری[ویرایش]
پرویز کاردان فعالیت در تلویزیون ایران را به عنوان کارگردان و بازیگر نمایش‌های شبکه سه در سال ۱۳۳۸ آغاز نمود. اولین کارش «سرکاراستوار» از سریال‌های طنز قدیمی و طولانی تلویزیون ملی ایران بود که بسیاری از بخش‌های این سریال را خود نوشته و کارگردانی نموده بود، سال‌ها هفته‌ای یکبار مردم را درپای تلویزیون می‌نشاند وپخش تکراری آن دربرنامه‌های نیمروز تابستانی نیز طرفداران فراوانی داشت. نقش سرکاراستوار را عبدالعلی همایون بازی می‌کرد. مأمور ژاندارمری روستایی درجای نامعلومی درایران که با نقشه‌های هوشیارانه‌ای که طرح می‌کرد ونام آن را «پولتیک سرکاراستواری» می‌نامید، خلافکاران را در دام می‌انداخت. تیپ‌های ماندگاری در این سریال تلویزیونی خلق شد که بعدها هریک برای خود سوژهٔ سریال‌ها و حتی فیلم‌های سینمایی بسیار شدند. معروف‌ترین این تیپ‌ها، صمد با بازی پرویز صیاد و کرمعلی‌خان و مرادبرقی با بازی خودش بودند. بعد از آن کاردان سریال خانه‌به‌دوش را برمبنای یکی ازکاراکترهای سریال سرکار استوار، یعنی «مراد برقی» می‌سازد که درآن سال‌ها میان مردم بشدت گل می‌کند. شب‌هایی که این سریال ازتلویزیون پخش می‌شد، خیابان‌های تهران کاملاً خلوت می‌شد. کاردان برای اولین بار از ستار که آن‌زمان جوانی بی‌سابقه بود برای خواندن شعر موسیقی این سریال استفاده می‌کند و بدین ترتیب است او به عالم هنر معرفی می‌شود. سریال «اختاپوس» اولین کار مشترک پرویز صیاد وپرویز کاردان کار بعدی او بود. تیپی که برای اولین بار دراین سریال معرفی شد وبعدها به شدت گل کرد، قاطبه با نقش آفرینی زیبای نوذر آزادی بود. کاردان فعالیت سینمایی‌اش با فیلم عمو یادگار به عنوان بازیگر و کارگردان در سال ۱۳۵۰ آغاز می‌کند. فیلم مراد برقی و هفت دخترون براساس سریال خانه بدوش را در سال ۱۳۵۳ می‌سازد. پس از انقلاب و مهاجرت به لس‌آنجلس فعالیت سینمایی او به‌ناچار متوقف می‌شود ولی کماکان در عرصهٔ تئاتر به فعالیت خود ادامه می‌دهد و دو سریال تلویزیونی را نیز برای شبکه‌های پارس و تلویزیون ملی ایران (NITV) می‌سازد.
آثار سینمایی (کارگردان و بازیگر)[ویرایش]
- عمو یادگار (۱۳۵۰)
- شیر توشیر (۱۳۵۱) (فقط بازیگر)
- مراد برقی و هفت دخترون (۱۳۵۳)
تلویزیون[ویرایش]
- قصهٔ درخت هلو (۱۳۵۰) (بازیگر)
