پبی‌بایت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مقادیر بایت‌ها
ده‌دهی دودویی نامشخص
نام
(نماد)
استاندارد
بین‌المللی
نام
(نماد)

مقدار
کاربرد عمومی
(در‌کشورها)
مقدار
کیلوبایت (kB) ۱۰۳ کیبی‌بایت (KiB) ۲۱۰ کیلوبایت (KB) ۲۱۰
مگابایت (MB) ۱۰۶ مبی‌بایت (MiB) ۲۲۰ مگابایت (MB) ۲۲۰
گیگابایت (GB) ۱۰۹ گیبی‌بایت (GiB) ۲۳۰ گیگابایت (GB) ۲۳۰
ترابایت (TB) ۱۰۱۲ تبی‌بایت (TiB) ۲۴۰ ترابایت (TB) ۲۳۰*۱۰۳
پتابایت (PB) ۱۰۱۵ پبی‌بایت (PiB) ۲۵۰ پتابایت (PB) ۲۳۰*۱۰۶
اگزابایت (EB) ۱۰۱۸ اگزبی‌بایت (EiB) ۲۶۰ اگزابایت (EB) ۲۳۰*۱۰۹
زتابایت (ZB) ۱۰۲۱ زبی‌بایت (ZiB) ۲۷۰ زتابایت (ZB) ۲۳۰*۱۰۱۲
یوتابایت (YB) ۱۰۲۴ یوبی‌بایت (YiB) ۲۸۰ یوتابایت (YB) ۲۳۰*۱۰۱۵
سوتابایت (SB) ۱۰۲۷ سوبی‌بایت (SiB) ۲۹۰ سوتابایت (SB) ۲۳۰*۱۰۱۸

پبی‌بایت یک ضریبی از واحد بایت است که برای مقادیر دیجیتالی اطلاعات استفاده می‌شود. پیشوندهای دودویی پبی به معنی ۲۵۰ می‌باشد در نتیجه یک پبی‌بایت، ۱٬۱۲۵٬۸۹۹٬۹۰۶٬۸۴۲٬۶۲۴ بایت خواهد بود. علامت پبی‌بایت، PiB است.[۱]

این واحد توسط کمیسیون الکتروتکنیکی بین‌المللی (آی‌ئی‌سی) ثبت شد و از طرف تمامی سازمان‌های اصلی مورد قبول واقع گردید.[۲] پبی‌بایت طراحی شده بود تا جایگزین پتابایت، که در علوم رایانه به معنی ۱۰۱۵ بایت است، شود چرا که با معنی پتا در دستگاه بین‌المللی یکاها مغایرت دارد.

معنی[ویرایش]

۱ پبی‌بایت= ۲۵۰ بایت (۱۰۲۴ تبی‌بایت) = ۱٬۱۲۵٬۸۹۹٬۹۰۶٬۸۴۲٬۶۲۴ بایت

پیشوند پبی یک تک‌واژ چندوجهی می‌باشد که از واژگان پتا (کادریلیون) و باینری (دودویی) مشتق شده است.

منابع[ویرایش]

  1. "Prefixes for binary multiples". NIST. 2007. Retrieved 10 August 2007.
  2. International Electrotechnical Commission (January 1999), IEC 60027-2 Amendment 2: Letter symbols to be used in electrical technology - Part 2: Telecommunications and electronics