فرهنگ آنندراج: تفاوت میان نسخه‌ها
مقدار پیش‌فرض جدیدی برای رده:فرهنگ‌های واژگان فارسی قرار داده شد: "آنندراج" با استفاده از وپ:رده‌ساز |
جز ربات: مرتب‌سازی رده‌ها؛ زیباسازی |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
* [http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=130&avaid=527 مقاله در وبگاه مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی] |
* [http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=130&avaid=527 مقاله در وبگاه مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی] |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
{{واژه‌نامه‌های فارسی}} |
{{واژه‌نامه‌های فارسی}} |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
نسخهٔ ۲۸ مهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۰۳
فرهنگ آنَنْدراج یکی از فرهنگ‌های زبان فارسی نوشته‌شده در سده نوزدهم میلادی و از کامل‌ترین و منظم‌ترین فرهنگ‌های زبان فارسی عصر خود است.
این فرهنگ را محمد پادشاه متخلص به «شاد» فرزند غلام محیی‌الدین، منشی مهاراجه میرزا آنند گجپتی راج‌منه سلطان بهادر، حاکم ویجی‌نگر از ایالات دکن هندوستان، بر اساس چند کتاب لغت دیگر گردآوری کرده‌است. این کتاب به اشاره ابن راجه و به نام او (آنندراج) نوشته شده است. کار تألیف کتاب، در ۱۲۶۷ خورشیدی (برابر با ۱۳۰۶ قمری و ۱۸۸۸ میلادی) به پایان رسید و یک سال بعد، در سه جلد بزرگ به قطع رحلی به هزینهٔ مهاراجه آنندراج در مطبع نولکشور لکهنو به طبع رسید.
این فرهنگ در سال ۱۳۳۵ خورشیدی در هفت جلد به کوشش محمد دبیرسیاقی در تهران منتشر شد. در ۱۳۶۳ تجدید چاپ شد.
محمّد پادشاه چون بر زبان انگلیسی احاطه داشته، فرهنگ‌های معتبر انگلیسی را سرمشق خویش قرار داده و با تألیف مجموعه مترادفات و فرهنگ آنندراج در عرصه فرهنگنویسی به زبان فارسی خدمتی درخور توجّه کرده است؛ زیرا هر یک از این دو فرهنگ ویژگیهایی دارد که پیش از آن در فرهنگ‌های فارسی سابقه نداشته‌است.[۱]
فرهنگ آنندراج نخستین بار در حیات مؤلّف در سه جلد در هند به چاپ رسیده و نسخه‌ای از آن در کتابخانه آستان قدس رضوی نگهداری میشود که در آغاز نخستین جلد آن چند برگ هست که در بیشتر نسخه‌های دیگر موجود نیست.[۲]
منابع
| قبل از سال ۱۰۰۰ قمری |
|  |
|---|---|---|
| ۱۰۰۱ تا ۱۲۰۰ قمری |
| |
| ۱۲۰۰ قمری به‌بعد |
| |
| معاصر |
| |
| سایر | ||