دهالاگیری: تفاوت میان نسخه‌ها
P.arashnia (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
P.arashnia (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|نخستین صعود = ۱۹۶۰}} |
|نخستین صعود = ۱۹۶۰}} |
||
'''دهالاگیری''' |
'''دهالاگیری''' {{به انگلیسی|Dhaulagiri}} به معنای "کوهستان سفید" بخشی از رشته کوههای هیمالیا می‌باشد که در شمال غربی Pokhara (پُخارا) درناحیهٔ شمال [[نپال]] مرکزی قرار گرفته‌است. ارتفاع آن به ۸۱۶۷ متر می‌رسد. [[خط الراس]] منتهی به دهالاگیری بالغ بر ۳۰ کیلومتر می‌باشد و دورادور آن را یخچالها و یخشارها (آبشارهای یخی) فراگرفته‌اند. در کنار برج اصلی کوه چندین تاج بلند قرار دارد که از شرق تا غرب گسترده شده‌اند و هر یک بیش از ۷۲۰۰ متر ارتفاع دارند.{{سخ}} |
||
در ۱۳ می ۱۹۶۰ [[نخستین صعود]] دهالاگیری توسط تیمی مشترک از کوهنوردان سوئیس، اتریش و نپال صورت گرفت. "کورت دیمبگر"، "پیتر داینر"، "ارنست فورر"، "آلبین شلبرت" به همراه نیما دورجی و ناوانگ دورجی فاتحان نخست کوه بودند. سرپرستی صعود را مکس ایزلین بر عهده داشت. این تیم از مسیر یال شمال شرقی قله را فتح نمود، که امروزه به عنوان مسیرعادی کوه شناخته می‌شود. کورت دیمبرگر از فاتحان نخست کوه پیش از این به همراه [[هرمان بول]] قله [[برودپیک]] را فتح کرده بود و با صعود دهالاگیری دومین شخصی بود که به دو قله ۸۰۰۰ متری صعود می‌کرد. |
در ۱۳ می ۱۹۶۰ [[نخستین صعود]] دهالاگیری توسط تیمی مشترک از کوهنوردان سوئیس، اتریش و نپال صورت گرفت. "کورت دیمبگر"، "پیتر داینر"، "ارنست فورر"، "آلبین شلبرت" به همراه نیما دورجی و ناوانگ دورجی فاتحان نخست کوه بودند. سرپرستی صعود را مکس ایزلین بر عهده داشت. این تیم از مسیر یال شمال شرقی قله را فتح نمود، که امروزه به عنوان مسیرعادی کوه شناخته می‌شود. کورت دیمبرگر از فاتحان نخست کوه پیش از این به همراه [[هرمان بول]] قله [[برودپیک]] را فتح کرده بود و با صعود دهالاگیری دومین شخصی بود که به دو قله ۸۰۰۰ متری صعود می‌کرد. |
||
در صعود سال ۱۹۶۰ کوهنوردان برای نخستین بار توسط هواپیما به منطقه اعزام شدند، گرچه با سقوط هواپیما در نزدیکی کوهستان برای مدت‌ها اعزام کوهنوردان با هواپیما ممنوع شد. |
در صعود سال ۱۹۶۰ کوهنوردان برای نخستین بار توسط هواپیما به منطقه اعزام شدند، گرچه با سقوط هواپیما در نزدیکی کوهستان برای مدت‌ها اعزام کوهنوردان با هواپیما ممنوع شد. |
||
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۳۲
| دهالاگیری | |
|---|---|
 | |
 | |
  دهالاگیری | |
| مرتفع‌ترین نقطه | |
| ارتفاع | ۸۱۶۷ متر |
| برجستگی | ۳٬۳۵۷ متر (۱۱٬۰۱۴ فوت)  |
| قله مادر | |
| ایزولاسیون | ۳۱۸ کیلومتر (۱۹۸ مایل) |
| فهرست‌بندی | هشت هزار متری‌ها |
| مختصات | ۲۸°۴۱′۴۷″ شمالی ۸۳°۲۹′۴۳″ شرقی / ۲۸٫۶۹۶۳۹°شمالی ۸۳٫۴۹۵۲۸°شرقی |
| جغرافیا | |
| موقعیت |  نپال |
| رشته‌کوه مادر | هیمالیا |
| صعود | |
| نخستین صعود | ۱۹۶۰ |
دهالاگیری (به انگلیسی: Dhaulagiri) به معنای "کوهستان سفید" بخشی از رشته کوههای هیمالیا می‌باشد که در شمال غربی Pokhara (پُخارا) درناحیهٔ شمال نپال مرکزی قرار گرفته‌است. ارتفاع آن به ۸۱۶۷ متر می‌رسد. خط الراس منتهی به دهالاگیری بالغ بر ۳۰ کیلومتر می‌باشد و دورادور آن را یخچالها و یخشارها (آبشارهای یخی) فراگرفته‌اند. در کنار برج اصلی کوه چندین تاج بلند قرار دارد که از شرق تا غرب گسترده شده‌اند و هر یک بیش از ۷۲۰۰ متر ارتفاع دارند.
در ۱۳ می ۱۹۶۰ نخستین صعود دهالاگیری توسط تیمی مشترک از کوهنوردان سوئیس، اتریش و نپال صورت گرفت. "کورت دیمبگر"، "پیتر داینر"، "ارنست فورر"، "آلبین شلبرت" به همراه نیما دورجی و ناوانگ دورجی فاتحان نخست کوه بودند. سرپرستی صعود را مکس ایزلین بر عهده داشت. این تیم از مسیر یال شمال شرقی قله را فتح نمود، که امروزه به عنوان مسیرعادی کوه شناخته می‌شود. کورت دیمبرگر از فاتحان نخست کوه پیش از این به همراه هرمان بول قله برودپیک را فتح کرده بود و با صعود دهالاگیری دومین شخصی بود که به دو قله ۸۰۰۰ متری صعود می‌کرد.
در صعود سال ۱۹۶۰ کوهنوردان برای نخستین بار توسط هواپیما به منطقه اعزام شدند، گرچه با سقوط هواپیما در نزدیکی کوهستان برای مدت‌ها اعزام کوهنوردان با هواپیما ممنوع شد.
هم اکنون دهالاگیری با بیش از ۳۲۰ صعود و حدود ۵۶ کشته از جمله قلل دشوار و خطرناک هیمالیا به‌شمار می‌رود.
در بهار ۲۰۰۶ سه تن از کوهنوردان ایرانی به نامهای مهدی اعتمادی فر، امیر حسین جابرانصاری و نادر فروتن اقدام به صعود دهالاگیری نمودند که به دلیل شرایط بد آب و هوا تلاش ایشان ناکام ماند. در سال ۲۰۰۹ مهدی اعتمادی فر به صورت مستقل و در دومین تلاش برای صعود به قله دهالاگیری در هیمالیا، نزدیک قله مفقود شد و کسی هیچ نشانی از او پیدا نکرد.[۱][۲]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ «فهرست قلل شاخص جهان به همراه مشخصات». فهرست مرجع کوهنوردان.
- ↑ «مرگ نخبگان کوهنوردی، از جلال رابوکی تا آیدین بزرگی». رادیو فردا. ۴ مرداد ۱۳۹۲.