وزغ بیلپای معمولی
وزغ بیلپای معمولی | |
---|---|
Pelobates fuscus fuscus | |
Pelobates fuscus insubricus | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | جانوران |
شاخه: | طنابداران |
رده: | دوزیستان |
راسته: | قورباغه |
تیره: | وزغ بیلپای اروپایی (لورنتی، ۱۷۶۸) |
سرده: | وزغ بیلپای اروپایی |
نام دوبخشی | |
Pelobates fuscus | |
وزغ بیلپای معمولی (نام علمی: Pelobates fuscus) گونهای از وزغ از خانواده وزغ بیلپای اروپایی است که بومی مناطقی از اروپای مرکزی تا غرب آسیا است. این جانور با نامهای بیلپای معمولی، وزغ سیر و وزغ بیلپای معمولی اروپایی نیز شناخته میشود.
ویژگیها
[ویرایش]طول بدن بیلپای معمولی تقریباً ۶٫۵ سانتیمتر (۲٫۶ اینچ) در نرها و ۸ سانتیمتر (۳٫۱ اینچ) در مادهها است. رنگ پوست، بسته به زیستگاه، جنسیت و منطقهٔ جغرافیایی، متفاوت است اما معمولاً در سطح پشتی، خاکستری روشن تا قهوهای است. پوست دارای خالها و لکههای مختلف و تیرهتر است که بین افراد این گونه، متفاوت است. پوست ناحیهٔ شکم، سفید است و گاهی دارای لکههای خاکستری است. از این جانور، نمونههای آلبینو نیز مشاهده شدهاست.
در گذشته، دو زیرگونه برای این جانور، بهطور سنتی در نظر گرفته میشدند: Pelobates fuscus fuscus (از اروپای مرکزی) و Pelobates fuscus insubricus (از شمال ایتالیا) اما در واقع هیچ ویژگی فیزیکی یا رفتاری برای تشخیص و تمایز این زیرگونههای فرضی وجود ندارد. اخیراً یک مطالعه نشان داده که هیچگونه تفکیک هاپلوتایپی برای جمعیتهای شمال ایتالیا وجود ندارد.[۲]
این جانور دوزیست، برای دادن هشدار، صدای بسیار بلندی را منتشر میکند (صدای زنگ هشدار) و میتواند ترشحات آزاردهندهای را ترشح کند که بوی سیر میدهد، از این رو، نام وزغ سیر نیز از نامهای رایج وزغ بیلپای معمولی است.
زیستگاهها
[ویرایش]نخستین یافتهها در مورد محل تولید مثل و نوزادان وزغ بیلپای معمولی در بوسنی و هرزگوین و کرواسی و در کنار رودهای مورا، دراوا و ساوا ثبت شد.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ Martín, C. & Sanchiz, B. (2014). "Pelobates fuscus (Laurenti, 1768)". Lisanfos KMS. Version 1.2. Online reference accessible at http://www.lisanfos.mncn.csic.es/. Museo Nacional de Ciencias Naturales, MNCN-CSIC, Madrid (Spain). Archived from the original on 4 March 2014. Retrieved 3 March 2014.
{{cite web}}
: External link in
(help)|work=
- ↑ Angelica Crottini; Franco Andreone (2007). "Conservazione di un anfibio iconico: lo status di Pelobates fuscus in Italia e linee guida d'azione" (PDF). Quad. Staz. Ecol. Civ. Mus. St. Nat. Ferrara. 17: 67–76.
- ↑ Ćurić, Ana; Adnan, Zimić; Bogdanović, Tomislav; Jelić, Dušan (June 2018). "New data and distribution of common spadefoot toad Pelobates Fuscus (Laurenti, 1768) (Anura: Pelobatidae) in Western Balkans". North-Western Journal of Zoology. 14 (1): 50–59.