پرش به محتوا

نیکولای یژوف

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نیکولای یژو
یژوف در یونیفرم
کمیسار خلق برای حمل و نقل آب
دوره مسئولیت
۶ آوریل ۱۹۳۸ – ۹ آوریل ۱۹۳۹
پس ازنیکولای پاخوموف
پیش ازسمت برچیده شد.
کمیساریای خلق در امور داخلی
دوره مسئولیت
۲۶ سپتامبر ۱۹۳۶ – ۲۵ نوامبر ۱۹۳۸
پس ازگنریخ یاگودا
پیش ازلاورنتی بریا
کمیسار خلق برای امنیت دولت [نیازمند منبع]
دوره مسئولیت
۲۷ ژانویه ۱۹۳۷ – ۲۵ نوامبر ۱۹۳۸
عضو منتخب مقدماتی هفدهمین پلیتبوروی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
دوره مسئولیت
۱۲ اکتبر ۱۹۳۷ – ۳ مارس ۱۹۳۹
عضو هفدهمین دبیرخانه کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی
دوره مسئولیت
۱ فوریه ۱۹۳۵ – ۳ مارس ۱۹۳۹
اطلاعات شخصی
زاده
نیکولای ایوانوویچ یژوف

۱ مهٔ ۱۸۹۵
سن پترزبورگ، امپراتوری روسیه
درگذشته۴ فوریهٔ ۱۹۴۰ (۴۴ سال)
مسکو، جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
ملیتاتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
حزب سیاسیحزب کمونیست اتحاد شوروی
همسر(ان)Antonia Titova (1919–1930)
Yevgenia Feigenberg (1930–1938; her death; 1 child)
فرزندانناتاشا یژوفا
(adopted) ناتالیا خایوتینا
امضا
لقب(ها)روسی: Ежевика (Blackberry)
Iron Hedgehog

نیکولای ایوانوویچ یژوف (۱ مهٔ ۱۸۹۵ – ۴ فوریهٔ ۱۹۴۰) یکی از مسولان پلیس مخفی شوروی زیر نظر ژوزف استالین بود. او از سال ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۸ در دوران پاکسازی بزرگ رئیس کمیساریای خلق در امور داخلی شوروی بود.[۱] عبارت یژوفشینا به معنای دوران یژو که در سال‌های استالین‌زدایی ۱۹۵۰ ابداع شد از نام وی نشأت گرفته‌است. پس از دستگیری‌ها و اعدام‌های گسترده زیر نظر او سرانجام یژو قربانی اعمال خود شد. او دستگیر، و تحت شکنجه اقرار به اعمال ضد شوروی کرد، و در سال ۱۹۴۰ اعدام گردید. با آغاز جنگ جهانی دوم تصویر او از سیاست عمومی محو شد.[۲]

زندگی‌نامه

[ویرایش]

یژو یا در سن پترزبورگ (براساس زندگی‌نامه رسمی وی در شوروی سابق)، یا در سوالکی گوورنوریت لهستان به دنیا آمده‌است. در برگه ای که در سال ۱۹۲۱ توسط وی نوشته شده‌است، یژو ادعا کرده‌است که می‌تواند به زبانهای لهستانی و لیتوانیایی سخن بگوید.

او تنها موفق به تکمیل تحصیلات ابتدایی شد. از سال ۱۹۰۹ تا سال ۱۹۱۵، به عنوان دستیار در خیاطی و کارگر کارخانه، کار کرد. وی از سال ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۷ در ارتش سلطنتی روسیه خدمت کرد. شش ماه قبل از انقلاب اکتبر روسیه، یعنی در ۵ می ۱۹۱۷، به بلشویک‌ها پیوست و در طول جنگ داخلی روسیه در ارتش سرخ فعالیت کرد. پس از فوریه ۱۹۲۲، وارد نظام سیاسی شد و عمدتاً به عنوان منشی کمیته‌های مختلف منطقه ای حزب کمونیست مشغول به کار شد. در ۱۹۲۷، به بخش حسابداری و توزیع حزب منتقل شد؛ که در آنجا به عنوان آموزشگر و رئیس بخش عمل می‌کرد. از سال ۱۹۲۹ تا سال ۱۹۳۰، معاون کمیسر خلق در امور کشاورزی بود. در نوامبر سال ۱۹۳۰، به ریاست چند بخش از حزب کمونیست، مانند بخش امور ویژه، بخش کارکنان و بخش صنعت گماشته شد. در سال ۱۹۳۴ به عضویت کمیته مرکزی حزب کمونیست انتخاب شد و در سال بعد از آن منشی کمیته شد. از فوریه سال ۱۹۳۵ تا مارس ۱۹۳۹ نیز، رئیس کمیسیون مرکزی کنترل حزب بود.

منابع

[ویرایش]
  1. E. Garrison Walters (1988). The Other Europe: Eastern Europe to 1945. Syracuse University Press. p. 321. ISBN 0-8156-2440-9. Retrieved 12 August 2015.
  2. Marc Jansen and Nikita Petrov, Stalin's Loyal Executioner: People's Commissar Nikolai Ezhov, 1895-1940 (Hoover Institution Press, 2002: ISBN 0-8179-2902-9), p. 210.