پرش به محتوا

نقشه‌نگاری وب

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نقشه‌نگاری وب با یک تلفن هوشمند

نقشه‌نگاری وب یا نقشه‌برداری آنلاین (انگلیسی: Web mapping) فرایند استفاده از نقشه‌ها است که معمولاً از طریق سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی (GIS) در اینترنت و به‌طور خاص در شبکه جهانی وب (WWW) ایجاد می‌شود. یک نقشه وب یا یک نقشه آنلاین هم ارائه می‌شود و هم مصرف می‌شود، بنابراین نقشه‌برداری وب چیزی بیش از نقشه‌نگاری وب است، این سرویسی است که توسط آن مصرف‌کنندگان می‌توانند آنچه را که نقشه نشان می‌دهد انتخاب کنند.[۱] وب GIS بر جنبه‌های پردازش داده‌های جغرافیایی بیشتر با جنبه‌های طراحی مانند جمع‌آوری داده‌ها و معماری نرم‌افزار سرور مانند ذخیره‌سازی داده‌ها و الگوریتم‌ها تأکید می‌کند تا گزارش‌های کاربر نهایی.[۲]

اصطلاحات وب GIS و نقشه‌برداری وب تا حدودی مترادف هستند. Web GIS از نقشه‌های وب استفاده می‌کند و کاربران نهایی که نقشه‌برداری وب را انجام می‌دهند، قابلیت‌های تحلیلی به دست می‌آورند. اصطلاح خدمات مبتنی بر مکان به نقشه‌برداری وب کالاها و خدمات مصرفی اشاره دارد.[۳] نقشه‌برداری وب معمولاً شامل یک مرورگر وب یا سایر عامل‌های کاربر می‌شود که قادر به تعامل مشتری و سرور است.[۴] پرسش‌های مربوط به کیفیت، قابلیت استفاده، مزایای اجتماعی و محدودیت‌های قانونی باعث تکامل آن می‌شوند.[۴][۵]

ظهور نقشه‌نگاری وب را می‌توان به عنوان یک گرایش جدید بزرگ در نقشه‌کشی در نظر گرفت. تا همین اواخر، نقشه‌برداری محدود به چند شرکت، مؤسسه و آژانس نقشه‌برداری بود و به سخت‌افزار و نرم‌افزار نسبتاً گران‌قیمت و پیچیده و همچنین نقشه‌برداران ماهر و مهندسین ژئوماتیک نیاز داشت.

نقشه‌برداری وب مجموعهٔ داده‌های جغرافیایی بسیاری را به همراه داشته‌است، از جمله داده‌های رایگان تولید شده توسط OpenStreetMap و مجموعهٔ داده‌های اختصاصی متعلق به HERE, Huawei, Google, Tencent, TomTom و دیگران. طیف وسیعی از برای تولید نقشه‌ها نیز در کنار ابزارهای اختصاصی مانند آرک جی‌آی‌اس (ArcGIS) طراحی و پیاده‌سازی شده‌است. در نتیجه، موانع ورود برای ارائهٔ نقشه‌ها در وب کاهش یافته‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Parker, C.J. , May, A. and Mitchell, V. (2013), “The role of VGI and PGI in supporting outdoor activities”, Applied Ergonomics, Vol. 44 No. 6, pp. 886–94.
  2. Kraak, Menno Jan (2001): Settings and needs for web cartography, in: Kraak and Allan Brown (eds), Web Cartography, Francis and Taylor, New York, p. 3–4. see also webpage [۱] بایگانی‌شده در ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine. Accessed 2007-01-04.
  3. Parker, C.J. , May, A. , Mitchell, V. and Burrows, A. (2013), “Capturing Volunteered Information for Inclusive Service Design: Potential Benefits and Challenges”, The Design Journal, Vol. 16 No. 2, pp. 197–218.
  4. Brown, M.; Sharples, Sarah; Harding, Jenny; Parker, Christopher J.; Bearman, N.; Maguire, M.; Forrest, D.; Haklay, M.; Jackson, M. (2013). "Usability of Geographic Information: Current challenges and future directions" (PDF). Applied Ergonomics. 44 (6): 855–865. doi:10.1016/j.apergo.2012.10.013. PMID 23177775. Archived from the original (PDF) on 19 July 2018. Retrieved 23 September 2022.
  5. Parker, Christopher J. (2014). "User-centred design of neogeography: the impact of volunteered geographic information on users' perceptions of online map 'mashups'". Ergonomics. 57 (7): 987–997. doi:10.1080/00140139.2014.909950. PMID 24827070. S2CID 13458260.

پیوند به بیرون

[ویرایش]

Sites