میمون غول

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

میمون غول
محدودهٔ زمانی: پلیستوسن، ۹ تا ۰٫۱ میلیون سال پیش
Gigantopithecus blacki mandible 010112.jpg
میمون غول، Gigantopithecus
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پستانداران
راسته: نخستی‌سانان
تیره: انسانیان
سرده: Gigantopithecus

میمون غول (نام علمی: Gigantopithecus) بزرگترین میمون سان شناخته شده تاریخ می‌باشد. اولین بار نزدیک به ۸۰ سال پیش، یک انسان‌شناس هلندی به نام گوستاو هاینریش رالف، دندانی غول آسا و مشابه دندان‌های انسان را در داروخانه‌ای در هنگ کنگ کشف کرد، و جانوری را که روزگاری صاحب آن دندان بود، گیگانتوپیتکوس نامید. از آن روز تا کنون، هزاران دندان بزرگ‌تر و همچنین سه استخوان فک در آسیای جنوبی پیدا شده‌است. این مدارک نشان می‌دهند که وقتی گیگانتوپیتکوس سر پا می‌ایستاد، قدش به سه متر می‌رسید، و وزنی بالغ بر ۵۰۰ کیلوگرم داشته (قد و قواره‌ای که آن را تبدیل به بزرگ‌ترین میمون تاریخ کرده‌است).[۱]

اما کسی به درستی نمی‌داند که چرا نسل این غول میمون‌ها که احتمالاً هم خانواده اورانگوتان بوده، منقرض شده‌است. آخرین فسیلها و استخوان‌های این موجود در ۱۰۰٬۰۰۰سال پیش کشف شده پس می‌توان او را هم دوره با انسان‌های خردمند یا انسان‌های امروزی دانست محل زندگی این موجود در چین بوده و غذای اصلی ان گیاهان و بامبو بوده‌است. دلیل انقراض این موجود کاملاً معلوم نیست اما بعضی از دانشمندان ان را تغییر اب و هوا و تغییر مواد غذایی می‌دانند[۲]

تشابه با یتی[ویرایش]

بعضی‌ها او را به دلیل قد وزن و اندازه مشابه یتی و او را هم خانواده با یتی می‌دانند که در هیمالیا زندگی می‌کند هر چند مدرک موثقی برای اثبات یتی وجود ندارد و غیرممکن است این موجود با این اندازه و وزن در کوه‌های هیمالیا که مواد غذایی کافی ندارد زنده مانده باشد.

اندازه گیگانتوپیتکوس در مقابل ادم

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]