میدان صاحب‌آباد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از میدان حسن پادشاه)

میدان صاحب‌آباد یا صاحب‌الامر یا میدان حسن پادشاه (تلفظ محلی: سابیله میر میدانی) میدانی در تبریز بوده كه بقایای آن امروز به نام مجموعهٔ صاحب‌الامر (در گویش محلی، سابیلَه‌میر[۱]) معروف گشته است.[۲] شکل‌گیری‏ میدان و مراکز مربوط به آن در زمان اوزون حسن‏ پادشاه آق قویونلو و پسرش سلطان یعقوب اتفاق‏ افتاد.[۳]

در سال ۱۳۴۵ ه‍.خ در‌پی احداث خیابان دارایی (شهید مدنی کنونی) توسط حکومت پهلوی، بخشی از محوطۀ این مجموعه تخریب شد و بقعۀ صاحب‌الامر و مسجد ثقة‌الاسلام در یک سو، و مدرسۀ اکبریه و بازارچه در سوی دیگر خیابان قرار گرفتند.[۱] این مجموعه از مجموعه‌های تاریخی و ارزشمند ایران می‌باشد.[۲] بنای نخستین این بقعه به زمان صفویه باز‌می‌گردد. صاحب عالم‌آرای عباسی این مسجد را یکی از آثار دورۀ سلطنت شاه تهماسب اول صفوی (۹۳۰-۹۸۴ ق / ۱۵۲۴-۱۵۷۶ م) نام می‌برد. پیش‌تر در این مکان، میدان وسیعی با عمارت و باغی در کنار آن وجود داشت. این مکان مرکز تبادل کالا و خرید‌و‌فروش بود و دارالضیافۀ شهر به شمار می‌رفت. اکنون اثری از عمارت و برج‌و‌باروی آن نمانده است[۴] در‌حال‌حاضر، این مرکز خرید‌و‌فروش به بازارچه‌ای کوچک در یک سوی خیابان دارایی تبدیل شده است و حیاط بزرگی نیز در محوطۀ بقعه وجود داشته است که پس از احداث خیابان دارایی، به حیاطی کوچک با باغچه‌ای با چندین درخت مبدل گشته است.[۱]

طبق بررسی‌های انجام شده این مجموعه مدت چهار قرن[متناقض] مرکز حکومت ایران و مقر فرماندهی پادشاهانی چون جهانشاه، اوزون حسن، شاه اسماعیل یکم و شاه تهماسب یکم بوده‌است؛ اما امروز تنها نام و یاد این مجموعهٔ نفیس باقی‌مانده و تغییرات به وجود آمده در طول تاریخ باعث کاستن از شکوه و عظمت آن شده است.[۲]

در طول تاریخ، حکومت‌ها با ساختن بناهای متعدد مانند مساجد، مدارس، میدان‌ها و... می‏‌خواستند حکومت خود را از نظر اجتماعی-سیاسی تثبیت‏ کنند. میدان«صاحب امر» تبریز یکی از همین‏ میدان‌های حکومتی در زمان «آق‌قویونلوها» است.[۳]

تاریخچه[ویرایش]

نمایی از مسجد شاه تهماسب تبریز (صاحب‌ امر) از اجزای معماری میدان صاحب‌ امر

شروع ساخت این مجموعه به دورهٔ اباقاخان در زمان وزارت خواجه شمس‌الدین محمد جوینی (صاحب‌دیوان) بر می‌گردد؛ و با ساخته شدن این مجموعه روند گسترش شهر تبریز به سمت شمال مهران‌رود کشیده می‌شود. بعدها در دورهٔ جهانشاه، دارالحكومه از محلهٔ شِشگِلان به این مجموعه انتقال داده می شود و از آن تاریخ تا زمان شاه تهماسب یکم كه پایتخت از تبریز به قزوین انتقال داده شد، جایگاه فرمانروایان ایران بود.[۲]

اجزای این مجموعه
  • فضای حکومتی یا باغ صاحب‌آباد (مجموعهٔ هشت‌بهشت) شامل:
  • میدان چوگان (سپس‌تر میدان جعفر پاشا در محدودهٔ آن ساخته شد)
  • مسجد شاه مقصود (تخریب شده)
  • «مجموعهٔ نصریه»[یادداشت ۱] شامل:
    • دارالمساکین/بیمارستان
    • مسجد حسن پادشاه
    • مدرسهٔ حسن پادشاه
    • آب‌انبار
    • آرامگاه حسن پادشاه
  • کلیسای سَنت هِلِنا (تخریب شده)
  • بازار (بازارچهٔ مسگران و بازارچهٔ شتربان)
  • بناهای سپسین:

ژان شاردن در سفرنامه‌اش میدان صاحب امر را توصیف کرده و این میدان را بزرگتر از میدان اصفهان می‌دانسته‌است. در این سفرنامه به رقص گرگ یا همان گرگ‌بازی اشاره نیز شده‌است.

این کاخ در وسط باغی با مصطبه‌ای قرار دارد و در هر گوشه این مصطبه، فواره‌هایی به شکل اژدها از مفرغ گذارده‌اند. این فواره‌ها را بقدری با مهارت و هنرمندی ساخته‌اند که گویی اژدهایان جان دارند. در داخل این کاخ بر طاق تالار بزرگ، صحنه‌هایی از نبردهای متعدد اوزون حسن و همچنین شرفیابی نمایندگان باب عالی را به حضور اوزون حسن با طلا، نقره، و رنگ آبی تصویر کرده‌اند. از آن گذشته مجالسی نیز از شکار اوزون حسن که سوار بر اسب، نمایانده شده‌است با سگ‌ها و بازها و از آن گذشته، اتفاقات دیگر را رسم کرده‌اند و… خود باغ دارای سه در ورودی است، رو به شمال، جنوب و مشرق»

به مسجد اوزون حسن که ذکرش رفت مدرسه‌های عالی برای طلاب علوم ضمیمه بود که اوزون حسن را در صحن باغ آن دفن کرده‌اند. این بنا که نیز از آثار اوست، مدرسه نصریه نامیده می‌شد و در نزدیکی این مدرسه باز مسجد مقصودیه واقع است که در دوره مقصود، فرزند دسپینا ساخته شده‌است. در میدان صاحب امر که تا کنون به صورت مکرر ذکر آن به میان رفت بجز یک قصر کوچکتر که پادشاهان آق قویونلو از ایوان آن مسابقات و بازی‌ها را تماشا می‌کردند یا سفرای خارجی را در آنجا به حضور می‌پذیرفتند، یک بیمارستان بزرگ هم وجود داشت که فقط یک دیوار حد فاصل آن و مسجد اوزون حسن بود. در دوران اوزون حسن و یعقوب به شهادت بازرگانان ونیزی، بیش از هزار تن مستمند و بیمار در این بیمارستان که اتاق‌های وسیعش با قالی مفروش بود، زندگی می‌کردند. در سفره‌خانه مجاور که به فقرا اختصاص داشت، به خرج دربار به تهیدستان غذا داده می‌شد.

موقعیت[ویرایش]

مسجد صاحب‌الامر در جانب شرقی میدان صاحب امر قرار دارد. بنا به قول شایع مردم تبریز، آنجا نظر کرده امام زمان است و از این جهت آن را مقام صاحب‌الامر خوانده‌اند. ثقةالاسلام شهید می‌نویسد: این بقعه در سمت شرقی صحن مدرسه‌ای قرار دارد به نام مدرسهٔ اکبریه که آن را مرحوم میرزا علی اکبر خان مترجم، کونسولگری دولت روس متوفی در سال ۱۲۸۰ هـ. ق احداث کرد و موقوفاتی به آن معین نمود.

خصوصیات میدان: به‌طور کلی این میدان را می‌توان جزء میدان‌های حکومتی-اداری با کارکردهای اجتماعی دسته‌بندی نمود. بناهایی مانند کاخ عالی قاپو و هشت بهشت، نشان از نقش حکومتی میدان دارد و از طرف دیگر ارتباط بسیار نزدیک با بازار و اقتصاد شهر بر نقش اجتماعی میدان تأکید می‌کند. وجود مسجد و مدرسه نصریه موقعیت مذهب را به عنوان حلقه واسطه بین مردم و حکومت نشان می‌دهد. سایر فضاهای شهری از جمله بیمارستان نیز بر مرکزیت این میدان در شهر صحه می‌گذارد.[۵]

نمایی از شهر تبریز در سال ۱۶۷۳ میلادی (دوره صفویه) اثر ژان شاردن. در این تصویر جایگاه میدان حسن پادشاه و میدان صاحب‌ امر مشخص است

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

یادداشت[ویرایش]

  1. از آن رو که کُنیهٔ اوزون حسن «ابوالنصر» بوده است. به اصطلاح قدیم «عمارت نصریه» می‌گفتند و باید توجه داشت در آن روزگار منظور از «عمارت» یک بنا نبود و مجموعه‌ای را مد نظر داشت.

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «صاحب الامر | مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی». www.cgie.org.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۲-۱۹.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ پيروز, حناچي; احد, نژادابراهيمي سردرود (1385-01-01). "بازخواني ميدان صاحب امر از روي تصاوير شاردن و مطراقچي بر اساس متون تاريخي (از شكل گيري تا دوره صفويه)". 0 (25): 35–44. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help); Check date values in: |date= (help)
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «نگاهی گذرا به میدان صاحب امر تبریز». پرتال جامع علوم انسانی. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۱۲-۱۹.
  4. تبریز و پیرامون. به کوشش جوادی، شفیع. جوادی، شفیع. ص. ۱۳۶.
  5. تبریز پنجمین شهر جهان[پیوند مرده]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]