مگی گریس

این یک مقالهٔ خوب است. برای اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید.
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مگی گریس
نام هنگام تولدمارگارت گریس دنیگ[E ۱]
زادهٔ۲۱ سپتامبر ۱۹۸۳ ‏(۴۰ سال)
وورتینگتون، اوهایو
ملیتآمریکایی
پیشهبازیگر، مدل
سال‌های فعالیت۲۰۰۱ تاکنون
همسر(ها)برنت بوشنل[E ۲] (ازدواج، ۲۰۱۷)

مارگارت گریس دنیگ (انگلیسی: Margaret Grace Denig؛ زاده ۲۱ سپتامبر ۱۹۸۳) که با نام هنری مگی گریس شناخته می‌شود، بازیگر و مدل آمریکایی است. گریس بیشتر برای بازی در نقش شانون روترفورد در مجموعه تلویزیونی لاست (۲۰۰۴–۲۰۰۶؛ ۲۰۱۰) از شبکه ای‌بی‌سی، کیم میلز در مجموعه فیلم ربوده‌شده (۲۰۰۸–۲۰۱۴) و آیرینا در مجموعه فیلم گرگ‌ومیش (۲۰۱۱–۲۰۱۲) شناخته شده‌است.

گریس در اواخر سپتامبر ۱۹۸۳ در ووردینگتن، اوهایو زاده شد. او از دوران کودکی و نوجوانی به بازیگری علاقه داشت. در سال ۲۰۰۲ و زمانی که پانزده سال داشت برای بازی در نقش مارتا موکسلی در فیلم تلویزیونی قتل در گرینویچ نامزد دریافت جایزه هنرمند جوان شد. گریس در سال ۲۰۰۴ به تیم بازیگری سریال لاست پیوست و در نقش شانون روترفورد ظاهر شد. او از بازیگران اصلی سریال در دو فصل اول بود و موفق شد به همراه دیگر اعضای تیم بازیگری، برنده جایزه انجمن بازیگران شود. گریس به خاطر اشتیاق برای کار کردن در سینما، از تلویزیون جدا شد. او در سال ۲۰۰۵ در فیلم ترسناک مه و در سال ۲۰۰۷ در فیلم دختر حومه‌شهر ظاهر شد اما هیچ‌کدام از این آثار در گیشه و در نزد منتقدان به توفیق نرسیدند. نخستین موفقیت گریس در سینما در سال ۲۰۰۸ و با بازی در نقش کیم میلز در فیلم ربوده‌شده رقم خورد. موفقیت فیلم در گیشه باعث شد تا او نقش خود را در دنباله‌های فیلم که شامل ربوده‌شده ۲ (۲۰۱۲) و ربوده‌شده ۳ (۲۰۱۵) هستند، تکرار کند.

گریس در سال ۲۰۰۹ در نقش اصلی فیلم مالیس در سرزمین عجایب که اقتباسی مدرن از کتاب آلیس در سرزمین عجایب نوشته لوئیس کارول بود، ظاهر شد. بازی در نقش یک خون‌آشام به نام آیرینا در دو فیلم پرفروش گرگ‌ومیش: سپیده‌دم - قسمت اول و گرگ‌ومیش: سپیده‌دم - قسمت دوم باعث شد تا گریس موفقیت تجاری بزرگی را تجربه کند. بعد از یک دوره حضور در فیلم‌های سینمایی، گریس دوباره به قاب تلویزیون بازگشت. او دوباره برای ایفای نقش شانون روترفورد در دو قسمت پایانی سریال لاست حضور پیدا کرد. گریس همچنین در سال ۲۰۱۳ در فصل ششم سریال کالیفرنیکیشن بازی کرد. در سال ۲۰۱۸، گریس به تیم بازیگری سریال از مردگان متحرک بترسید پیوست. او از فصل چهارم این سریال وظیفه بازی در یکی از نقش‌های اصلی به اسم آلتیا را برعهده دارد.

کودکی و نوجوانی[ویرایش]

مارگارت گریس دنیگ در ۲۱ سپتامبر ۱۹۸۳ در ووردینگتن، اوهایو زاده شد. مادر و پدر او، یعنی ولین[E ۳] (نام کوچک وی اورت[E ۴] است) و فرد دنیگ[E ۵] هردو اصالت آمریکایی دارند و به صورت خانوادگی به کار تجارت جواهرات مشغول هستند.[۱] خانواده گریس در خانه‌ای زندگی می‌کردند که عمر آن به ۲۰۰ سال می‌رسید و نخستین خانه سالت‌باکس در مرکز اوهایو محسوب می‌شد.[۲] گریس از دوران مهدکودک تا پایه نهم را در مدارس مسیحی ووردینگتن گذراند و برای ادامه تحصیل خود به دبیرستان تامس ووردینگتن[E ۶] رفت.[۳] از همان دبیرستان بود که گریس شروع به فعالیت کرد و در نمایش‌های مدرسه به روی صحنه رفت که در ادامه باعث ورود او به دنیای تئاتر شد.[۴] گریس در سال ۲۰۰۰ در نمایشی که برپایه نمایش‌نامه بوته آزمایش نوشته شده بود در مرکز اجتماع یهودیان (خود گریس یهودی نیست) به روی صحنه رفت.[۵][۶] گریس می‌گوید که به عنوان یک بچه، کتاب‌خوان حرفه‌ای بوده‌است. او خودش را یک «خوره شکسپیر» توصیف می‌کند. در مصاحبه‌ای با لس آنجلس تایمز، گریس اعلام کرد همان‌طور که بسیاری از بچه‌ها به آثار پیشتازان فضا علاقه داشتند، او نیز در سن ۱۳ سالگی آثار جین آستن را دنبال می‌کرده‌است.[۷]

حرفه[ویرایش]

نقش‌های اولیه[ویرایش]

گریس در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو، سال ۲۰۰۷

بعد از مهاجرت به لس آنجلس، گریس شروع به شرکت در کلاس بازیگری کرد و توانست یک مدیر برنامه برای خود پیدا کند.[۶] گریس موفق شد نخستین نقش خود را در سال ۲۰۰۱ و در فیلم ویدویی اتاق ریچل[E ۷] ایفا کند. گریس در این فیلم که پل استوپین[E ۸] تهیه‌کنندگی آن را برعهده داشت در نقش یک دختر نوجوان ظاهر شد.[۸] گریس در سال ۲۰۰۲ در سریال تلویزیونی هفت‌قلو نقش کوتاهی ایفا کرد اما ساخت این مجموعه پیش از پخش نخستین قسمت متوقف شد.[۱] گریس در سال ۲۰۰۲ در نقش اصلی فیلم تلویزیونی قتل در گرینویچ ظاهر شد که نخستین نقش مهم وی محسوب می‌شد. این فیلم بر اساس ماجرای واقعی قتل مارتا موکسلی[E ۹] ساخته شد و گریس برای بازی در نقش مارتا، نامزد جایزه هنرمند جوان در رشته بهترین بازیگر زن برای فیلم تلویزیونی یا مینی سریال شد اما این جایزه به کلارا برایانت برای بازی در فیلم تلویزیونی اعترافات ترو[E ۱۰] تعلق گرفت.[۹] گریس همچنین در سریال‌هایی همچون سی‌اس‌آی: میامی، عجایب،[E ۱۱][۱۰] مانند خانواده،[E ۱۲] پرونده سرد[E ۱۳] و نظم و قانون: واحد قربانیان ویژه نقش‌های کوتاه و جزئی ایفا کرد.[۱۱]

لاست و ورود به سینما[ویرایش]

در سال ۲۰۰۴، مدیر برنامه گریس، فیلم‌نامه اپیزود پایلوت سریال لاست را برای او فرستاد. گریس از فیلم‌نامه خوشش آمد و بعد از شرکت در آزمون بازیگری، توانست نقش شانون روترفورد را به‌دست‌آورد.[۱] او برای ایفای این نقش در سال ۲۰۰۵ نامزد دریافت جایزه بهترین ستاره نوظهور در مراسم جوایز برگزیده نوجوانان شد اما این جایزه به اوا لونگوریا برای بازی در سریال کدبانوهای وامانده تعلق گرفت.[۱۲] گریس که برای بازی در فصل اول به هاوایی نقل مکان کرده بود برای ایفای نقش در فیلم ترسناک مه که بازسازی فیلمی به همین نام در دهه هشتاد بود، قرارداد بست.[۱۳] این فیلم که نخستین حضور گریس در نقش اول یک فیلم بلند محسوب می‌شد با واکنش منفی منتقدان همراه بود و در گیشه نیز به توفیق چندانی نرسید.[۱۴] قرار بود که فیلم‌برداری فصل اول لاست پیش از شروع فیلم‌برداری فیلم مه به پایان برسد اما با طولانی شدن مدت تولید سریال این اتفاق رخ نداد و گریس ناچار شد برای آنکه به هردو پروژه برسد مدام بین اوآهو و جزیره بووین واقع در بریتیش کلمبیای کانادا دررفت‌وآمد باشد.[۲]

در سال ۲۰۰۵، گریس نقش شانون روترفورد را در فصل دوم سریال لاست نیز ایفا کرد. شخصیت او در اپیزود هشتم این فصل کشته شد و از قصه کنار رفت. نویسندگان سریال در مصاحبه‌ای گفتند که دلیل حذف این شخصیت این بوده که آن‌ها احساس می‌کردند داستان‌های مربوط به آن «محدود» شده و نمی‌توان آن را ادامه داد. کارلتون کیوس، تهیه‌کننده لاست در این باره گفته‌است: «به نظرم حضور مگی در سریال برای او یک بازی برد-برد بود. او به چیزی که می‌خواست رسید و حالا می‌تواند همان‌طور که آرزو داشت وقت خود را برای بازی در آثار سینمایی بگذارد.»[۱۵] گریس برای عملکرد خود در فصل دوم سریال به همراه دیگر اعضای تیم بازیگری موفق شد در دوازدهمین مراسم جایزه انجمن بازیگران فیلم، برنده جایزه بهترین تیم بازیگری سریال درام شود.[۱۶] در همین سال، مجله ماکسیم نام گریس را در میان ۱۰۰ ستاره جذاب سال در رتبه ۲۷ قرار داد.[۱۷]

در ماه مه سال ۲۰۰۵، ورایتی گزارش کرد که گریس در حال انجام مذاکراتی برای ایفای نقش کیتی پراید در فیلم افراد ایکس: آخرین ایستادگی است که بر اساس کمیک افراد ایکس ساخته خواهد شد.[۱۸] اما در ژوئیه همان سال اعلام شد که توافق نهایی حاصل نشده و استودیو به دنبال بازیگر جایگزین می‌گردد[۱۹] و سرانجام الن پیج برای نقش انتخاب شد.[۲۰] گریس بعدها اعلام کرد که کسی در این باره با او تماس نگرفته و برای همین هنگام خواندن این خبر که که یکی از گزینه‌های ایفای این نقش بوده بسیار تعجب کرده‌است.[۲۱] پروژه بعدی گریس، بازی در فیلم مستقل دختر حومه‌شهر بود که در سال ۲۰۰۷ در آن ایفای نقش کرد. او در این فیلم با بازیگرانی همچون سارا میشل گلر و الک بالدوین هم‌بازی شد.[۲۲] در همین سال، گریس در فیلم باشگاه کتاب جین آستن ظاهر شد که بر اساس رمانی به همین نام نوشته کارن جوی فاولر ساخته شد. گریس که خودش از طرفداران جین آستن بود بعد از خواندن فیلم‌نامه با کارگردان فیلم یعنی رابین اسوکرد[E ۱۴] دیدار کرد و توانست نقش یک دختر همجنس‌گرای ۲۰ ساله به نام الگرا[E ۱۵] را به‌دست‌آورد.[۲۳]

ربوده‌شده و موفقیت در گیشه[ویرایش]

گریس در سال ۲۰۰۹

بعد از اتمام فیلم‌برداری باشگاه کتاب جین آستن، گریس به هاوایی بازگشت تا در یک اپیزود از فصل سوم سریال لاست دوباره نقش خود را ایفا کند.[۲۳] در سال ۲۰۰۸ و با بازی در فیلم اکشن ربوده‌شده، گریس توانست حضور در یک فیلم جریان اصلی را تجربه کند. او در این فیلم در نقش دختری به نام کیم میلز[E ۱۶] ظاهر شد که بعد از سفر به پاریس توسط قاچاقچیان انسان ربوده می‌شود. فروش بسیار خوب فیلم در گیشه و استقبال نسبی منتقدان[۲۴] باعث شد تا دنباله‌های آن با عنوان‌ها ربوده‌شده ۲ و ربوده‌شده ۳ به ترتیب در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۵ ساخته و اکران شوند.[۲۵][۲۶] گریس در مصاحبه‌ای اعلام کرد که همکاری با لیام نیسون در این مجموعه فیلم که یکی از بازیگران مرد مورد علاقه اوست از آرزوهای وی بوده‌است.[۲۷] در سال ۲۰۰۹، گریس به عنوان نقش اول در فیلم مالیس در سرزمین عجایب ظاهر شد که اقتباسی مدرن از کتاب آلیس در سرزمین عجایب نوشته لوئیس کارول و به کارگردانی سیمون فلووز است.[۲۸] گریس در سال ۲۰۱۰ در سه فیلم بازی کرد؛ نخست در فیلم مستقل درام درس‌های پرواز[E ۱۷] به کارگردانی درک مگیار بازی کرد که در مجموع با واکنش منفی منتقدان همراه بود؛ گرچه بعضی عملکرد گریس را تحسین کردند.[۲۹] گریس در ادامه با حضور در فیلم اکشن شوالیه و روز به کارگردانی جیمز منگولد این فرصت را پیدا کرد تا با تام کروز و کامرون دیاز همکاری کند.[۳۰] او سپس با بازی در فیلم سریع‌تر همکاری با دواین جانسون را تجربه کرد.[۳۱] برنامه شلوغ گریس در این سال باعث شد تا وی نتواند برای بازی در یکی از اپیزودهای فصل ششم سریال لاست به گروه بازیگران بپیوندد.[۳۲] در نهایت با بازی در قسمت پایانی سریال لاست، گریس برای همیشه با نقش شانون روترفورد خداحافظی کرد.[۳۳] سال ۲۰۱۰ برای گریس با خبر انتخاب شدنش برای نقش آیرینا[E ۱۸] در سری فیلم گرگ‌ومیش به اتمام رسید. گریس این نقش را در فیلم گرگ‌ومیش: سپیده‌دم - قسمت اول و دنباله آن بازی کرد. این دو فیلم که به ترتیب در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ اکران شدند به فروش بسیار خوبی در گیشه رسیدند.[۳۴]

تئاتر، بازگشت به تلویزیون و فیلم‌های مستقل[ویرایش]

گریس در پنل تبلیغاتی از مردگان متحرک بترسید در کامیک-کان بین‌المللی سن دیگو ۲۰۱۹

در دسامبر ۲۰۱۲، گریس به عنوان نخستین تجربه تئاتر خود، در نمایش پیک‌نیک که بر اساس نمایش‌نامه ویلیام اینج نوشته شده‌است در برادوی ظاهر شد. این نمایش نخستین بار در تاریخ ۱۴ دسامبر در تئاتر امریکن ایرلاینز به روی صحنه رفت. گریس و بازیگر مکملش یعنی سباستین استن بازیگران این نمایش برنده جایزه پولیتزر بودند.[۳۵] گریس بعد از بازی در آثار مختلف، سرانجام در سال ۲۰۱۳ و با بازی در فصل ششم کالیفرنیکیشن دوباره به قاب تلویزیون بازگشت. گریس در این سریال فرصت همکاری با دیوید دوکاونی را پیدا کرد. او همچنین در دوره جدید کاری خود در سینما به حضور کنترل شده در فیلم‌های مستقل همچون درباره الکس و انتخاب بسنده کرد.[۳۶] گریس در سال ۲۰۱۷ در فیلم درام عطر باران و آذرخش بازی کرد. او به غیر از بازی در نقش اول به عنوان تهیه‌کننده نیز با پروژه همکاری داشت. این فیلم که بر اساس یک رمان ساخته شده با استقبال بسیار خوبی از سوی منتقدان همراه بود.[۳۷][۳۸]

بیشتر وقت گریس از سال ۲۰۱۸ تاکنون صرف بازی در سریال از مردگان متحرک بترسید شده‌است. گریس از فصل چهارم سریال به این پروژه اضافه شد و ایفای یکی از نقش‌های اصلی به نام آلتیا سچک-شیگوکی را برعهده دارد.[۳۹] در سال ۲۰۲۰ گریس با کمدی عشق، عروسی‌ها و دیگر فجایع به پرده بازگشت که این فیلم با شکست تجاری و هنری مواجه شد.[۴۰]

مد[ویرایش]

گریس به عنوان مدل بارها سوژه جلد مجلات مد و عنوان‌ها مربوط به لباس شده‌است. فعالیت گریس به عنوان مدل تنها محدود به داخل آمریکا نیست و او بارها بر روی جلد مجلات اروپایی و بین‌المللی مختلف همچون ونیدادس[E ۱۹] از مکزیک، گلو[E ۲۰] از انگلیس و کارز[E ۲۱] از پرتغال ظاهر شده‌است. در داخل آمریکا نیز، کاسموپولیتن، کازموگرل[E ۲۲] و مجله شنبه شب[E ۲۳] از جمله عناوینی هستند که گریس به عنوان مدل با آن‌ها همکاری کرده‌است.[۴۱]

زندگی شخصی[ویرایش]

گریس اغلب از مادرش به عنوان منبع الهام خود در زندگی نام برده‌است. هنگامی که از او دربارهٔ نزدیک‌ترین دوستش پرسیدند، پاسخ داد: «رابطه من و مادرم بیشتر یک رابطه خواهرانه است. من خود را برای داشتن چنین مادر باحالی بسیار خوش‌شانس می‌دانم.»[۴۲] گریس اعلام کرده که یکی از طرفداران سرسخت انگلستان و فرهنگ و مردم آن است. در هشت سالگی، او یک دوست مکاتبه‌ای داشت که در لیک دیستریکت زندگی می‌کرد و این مسئله در علاقه او به انگلستان نقش مهمی داشته‌است. زمانی که نخستین بار به انگلستان سفر کرد ۱۳ ساله بود. گریس بارها اعلام کرده که علاقه زیادی به بعضی از شاعران انگلیسی از جمله ویلیام شکسپیر دارد.[۴۳] گریس در یک مصاحبه خودش را «دست و پا چلفتی» توصیف کرد و گفت اغلب باید پاهای خود را به هم بچسباند تا با چیزی برخورد نکند.[۴۴]

در فوریه ۲۰۱۷، گریس با برنت بوشنل نامزد کرد.[۴۵] مراسم ازدواج آن‌ها به‌طور رسمی در تاریخ ۲۸ مه ۲۰۱۷ برگزار شد.[۴۶] در طی یک مصاحبه، گریس اعلام کرد که یک روز در پشت‌صحنه سریال لاست به همراه ایان سامرهلدر به‌طور اتفاقی یک گربه را در جنگل پیدا می‌کند که در حال مرگ بوده‌است. گریس گربه را نجات داد و نامش را «رفیق مسافرت»[E ۲۴] گذاشت که اکنون متعلق به خود اوست.[۴۷]

آثار[ویرایش]

سینما[ویرایش]

سال فیلم نقش یادداشت
۲۰۰۲ باشگاه خرید[E ۲۵]
۲۰۰۴ موجودات ناشناخته[E ۲۶] آماندا[E ۲۷]
۲۰۰۵ مه الیزابت ویلیامز[E ۲۸]
۲۰۰۷ دختر حومه‌شهر کلویی[E ۲۹]
۲۰۰۷ باشگاه کتاب جین آستن الگرا
۲۰۰۸ ربوده شده کیم میلز
۲۰۰۹ مالیس در سرزمین عجایب آلیس
۲۰۱۰ درس‌های پرواز سوفی[E ۳۰]
۲۰۱۰ شوالیه و روز اپریل[E ۳۱]
۲۰۱۰ آزمایش بی[E ۳۲]
۲۰۱۰ سریع‌تر لیلی[E ۳۳]
۲۰۱۱ گرگ و میش: سپیده‌دم - قسمت اول آیرینا
۲۰۱۲ گرفتار امیلی[E ۳۴]
۲۰۱۲ گرگ و میش: سپیده‌دم - قسمت دوم آیرینا
۲۰۱۲ ربوده شده ۲ کیم میلز
۲۰۱۲ رمزگشایی آنی پارکر سارا[E ۳۵]
۲۰۱۴ ما هرگز پاریس را نخواهیم داشت کلسی[E ۳۶]
۲۰۱۴ درباره الکس سیری[E ۳۷]
۲۰۱۴ ربوده شده ۳ کیم میلز
۲۰۱۵ وحدت راوی مستند
۲۰۱۶ انتخاب استفانی پارکر[E ۳۸]
۲۰۱۶ نمایش ریشه‌ها وایولت[E ۳۹]
۲۰۱۷ عطر باران و آذرخش لوری[E ۴۰] همچنین تهیه‌کننده
۲۰۱۷ عواقب کریستینا[E ۴۱]
۲۰۱۸ سرقت طوفانی کیسی[E ۴۲]
۲۰۱۸ سوپرکان آلیسون[E ۴۳]
۲۰۲۰ عشق، عروسی‌ها و دیگر فجایع جسی[E ۴۴]

تلویزیون[ویرایش]

سال عنوان نقش یادداشت
۲۰۰۲ هفت‌قلوها هوپ وایلد[E ۴۵] سریال پیش از پخش، کنسل شد.
۲۰۰۲ قتل در گرینویچ مارتا فیلم تلویزیونی
۲۰۰۳ دوازده مایل جاده[E ۴۶] دلسی[E ۴۷] فیلم تلویزیونی
۲۰۰۳ سی‌اس‌آی: میامی ایمی گورمن[E ۴۸] اپیزود: تعطیلات بهاری[E ۴۹]
۲۰۰۳ لانه لیون[E ۵۰] هیلی[E ۵۱] اپیزود: خانه ساحلی[E ۵۲]
۲۰۰۳ عجایب هانا[E ۵۳] اپیزود: دختر مادر[E ۵۴]
۲۰۰۴ پرونده سرد رنه[E ۵۵] اپیزود: داوطلبان[E ۵۶]
۲۰۰۴ اولیور بین الکا[E ۵۷] ۸ اپیزود، مکمل
۲۰۰۴ مانند خانواده مری[E ۵۸] اپیزود: هردو مادر من[E ۵۹]
۲۰۰۴ نظم و قانون: واحد قربانیان ویژه جسی[E ۶۰] اپیزود: ناپسند[E ۶۱]
۲۰۰۴–۲۰۰۶، ۲۰۱۰ لاست شانون روترفورد ۳۲ اپیزود،
نقش اصلی (فصل ۱–۲)
بازیگر مهمان ویژه (فصل ۳)
بازیگر مهمان (فصل ۶)
۲۰۱۳ کالیفرنیکیشن فیث[E ۶۲] ۱۰ اپیزود،
مکمل (فصل ۶)
۲۰۱۳ پیروی سارا فولر[E ۶۳] اپیزود: پایلوت
۲۰۱۳ سوزانا[E ۶۴] سوزانا ۱۲ اپیزود،
نقش اصلی (فصل ۱)
۲۰۱۳ ندای دل عمه الیزابت[E ۶۵] فیلم تلویزیونی[۴۸]
۲۰۱۵ کارشناسان سکس دکتر کریستن وش[E ۶۶]
۲۰۱۸–اکنون از مردگان متحرک بترسید آلتیا سچک-شیگوکی ۲۹ اپیزود،
نقش اصلی (فصل ۴–اکنون)

واژه‌نامه[ویرایش]

  1. Margaret Grace Denig
  2. Brent Bushnell
  3. Valinn
  4. Everett
  5. Fred Denig
  6. Thomas Worthington High School
  7. Rachel's Room
  8. Paul Stupin
  9. Martha Moxley
  10. Tru Confessions
  11. Miracles
  12. Like Family
  13. Cold Case
  14. Robin Swicord
  15. Allegra
  16. Kim Mills
  17. Flying Lessons
  18. Irina
  19. Vanidades
  20. Glow
  21. Caras
  22. CosmoGirl
  23. Saturday Night Magazine
  24. travel buddy
  25. Shop Club
  26. Creature Unknown
  27. Amanda
  28. Elizabeth
  29. Chloe
  30. Sophie
  31. April
  32. Bay
  33. Lily
  34. Emilie
  35. Sarah
  36. Kelsey
  37. Siri
  38. Stephanie Parker
  39. Violet
  40. Laurie
  41. Christina
  42. Casey
  43. Allison
  44. Jessie
  45. Hope Wilde
  46. Twelve Mile Road
  47. Dulcie
  48. Amy Gorman
  49. Spring Break
  50. The Lyon's Den
  51. Haley
  52. Beach House
  53. Hannah
  54. Mother's Daughter
  55. Renee
  56. Volunteers
  57. Elke
  58. Mary
  59. My Two Moms
  60. Jessie
  61. Obscene
  62. Faith
  63. Sarah Fuller
  64. Susanna
  65. Aunt Elizabeth
  66. Dr. Christine Wesh

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Keck, William (October 18, 2005). "She's not lost in a fog". USA Today (به انگلیسی). Archived from the original on 4 March 2012. Retrieved January 8, 2009.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ Barker, Lynn (October 12, 2005). "Maggie Grace: "Lost" in The Fog" (به انگلیسی). TeenHollywood.com. Archived from the original on 4 March 2012. Retrieved January 8, 2009.
  3. Graham, Caroline (November–December 2005). "Finding Grace". CityScene.
  4. King, Susan (September 11, 2005). "The island life seems to suit her just fine". Los Angeles Times (به انگلیسی). Archived from the original on May 11, 2011. Retrieved April 2, 2016.
  5. Foley, Kristen M. (February 2005). "Lost Girl". C: The Columbus Magazine.
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Sells, Mark (January 2009). "Maggie Grace". The Reel Deal. Archived from the original on 30 March 2019. Retrieved July 12, 2013.
  7. King, Susan (January 8, 2015). "'Shakespeare nerd' Maggie Grace has been 'Taken' by the action genre". latimes.com (به انگلیسی). Los Angeles Times. Archived from the original on January 12, 2015. Retrieved April 2, 2016.
  8. Marlowe, Chris (September 10, 2001). "Stupin Gets Raw In 'Room' With An Internet View". The Hollywood Reporter (به انگلیسی). Archived from the original on December 4, 2007. Retrieved January 8, 2009.
  9. Eric Goldman (March 29, 2003). "24th Annual Young Artist Awards Nominations" (به انگلیسی). Young Artist Awards. Archived from the original on January 10, 2016. Retrieved January 8, 2009.
  10. TV.com بایگانی‌شده در ۵ اکتبر ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine
  11. https://www.imdb.com/name/nm1192254/#actress بایگانی‌شده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine
  12. "The Teen Choice Awards – Nominees" (به انگلیسی). 20th Century Fox. 2005. Archived from the original on February 5, 2008. Retrieved March 6, 2008.
  13. Otto, Jeff (October 4, 2005). "Set Visit: The Fog" (به انگلیسی). IGN. Archived from the original on 4 March 2012. Retrieved January 8, 2009.
  14. "The Fog (2005)". Rotten Tomatoes (به انگلیسی). Archived from the original on 18 April 2019. Retrieved October 31, 2017.
  15. Malcom, Shawna (November 29, 2005). "Has Lost Seen the Last of Shannon?". TV Guide. Archived from the original on 30 March 2019. Retrieved May 6, 2019.
  16. Eric Goldman (January 31, 2006). "'Lost's' killed-off actors get to share in glory". Honolulu Star-Bulletin (به انگلیسی). Archived from the original on 13 May 2011. Retrieved January 8, 2009.
  17. "MAXIM MAGAZINE Unveils Their "Hot 100" for 2005; Eva Longoria Crowned #1 This Year" (به انگلیسی). Business Wire. May 10, 2005. Archived from the original on May 26, 2012. Retrieved January 8, 2009.
  18. IGN FilmForce (May 18, 2005). "Grammer, Grace in X3" (به انگلیسی). IGN. Archived from the original on 22 July 2011. Retrieved January 8, 2009.
  19. Saney, Daniel (July 6, 2005). "Maggie Grace quits 'X-Men 3'" (به انگلیسی). Digital Spy. Retrieved January 8, 2009.
  20. IGN FilmForce (July 27, 2005). "Exclusive: The New Kitty Pryde" (به انگلیسی). IGN. Archived from the original on 25 August 2011. Retrieved January 8, 2009.
  21. Russo, Tim (May 2006). "Freaks & Cliques". Premiere.
  22. Dodd, Stacy (February 19, 2007). "Maggie Grace". Variety (به انگلیسی). Archived from the original on October 6, 2008. Retrieved January 8, 2009.
  23. ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Douglas, Edward (October 4, 2007). "Exclusive: Actress Maggie Grace" (به انگلیسی). ComingSoon.net. Archived from the original on 7 September 2014. Retrieved January 8, 2009.
  24. Tobias, Scott (2012-01-30). "Weekend Box Office: Liam Neeson marks his territory". The A.V. Club. Archived from the original on 29 October 2013. Retrieved 2012-07-06.
  25. Andreeva, Nellie (12 March 2014). "Maggie Grace Closes Deal For 'Taken 3′". deadline.com. Archived from the original on 28 March 2014. Retrieved 30 March 2014.
  26. Mendoza, Nadia (12 January 2012). "Liam Neeson looks pretty Taken with Maggie Grace: Co-stars reunite for thriller sequel". Daily Mail (به انگلیسی). Archived from the original on 13 January 2012. Retrieved 6 July 2012.
  27. Gallagher, Brian (May 8, 2009). "EXCLUSIVE: Maggie Grace Dishes on Being Taken" (به انگلیسی). MovieWeb.com. Archived from the original on 4 March 2012. Retrieved May 11, 2009.
  28. Perry, Byron (August 13, 2007). "Maggie Grace". Variety (به انگلیسی). Archived from the original on September 15, 2008. Retrieved January 8, 2009.
  29. Kay, Jeremy (May 21, 2010). "New Films acquires Flying Lessons, Saving Grace B Jones" (به انگلیسی). ScreenDaily. Archived from the original on 20 April 2019. Retrieved January 11, 2011.
  30. Pedersen, Nicole (August 27, 2009). "Maggie Grace Joins Tom Cruise and Cameron Diaz in James Mangold's WICHITA". Collider (به انگلیسی). Archived from the original on 10 May 2011. Retrieved January 11, 2011.
  31. Siegel, Tatiana (January 7, 2010). "Actresses circle 'Faster'". Variety (به انگلیسی). Archived from the original on October 13, 2010. Retrieved February 23, 2010.
  32. Santos, Kristin Dos (February 14, 2010). "On the First Day of Lost-mas: Sawyer Is Kissing Who?! Maggie Grace Is Where?" (به انگلیسی). E! Online. Archived from the original on July 13, 2010. Retrieved December 21, 2009.
  33. Jeff Jensen and Dan Snierson (February 17, 2010). "'Lost' exclusive: Maggie Grace, a.k.a. Shannon, returns this season". Entertainment Weekly (به انگلیسی). Archived from the original on 20 February 2010. Retrieved January 11, 2011.
  34. Sperling, Nicole (September 27, 2010). "Maggie Grace to play villain Irina in 'Breaking Dawn'". Entertainment Weekly. Archived from the original on 7 September 2014. Retrieved 20 April 2019.
  35. "'Picnic' Starring Maggie Grace, Sebastian Stan Opens January 13". Broadway Tour (به انگلیسی). December 14, 2012. Archived from the original on 20 September 2013. Retrieved January 8, 2013.
  36. Sneider, Jeff (October 8, 2014). "'True Detective's' Alexandra Daddario Joins Nicholas Sparks Adaptation 'The Choice'". thewrap.com. Archived from the original on 24 April 2019. Retrieved October 9, 2014.
  37. Lincoln, Ross A. (July 23, 2015). "'The Scent Of Rain And Lightning' Adds Maggie Grace, Brad Carter, Maika Monroe". Deadline Hollywood. Penske Business Media. Archived from the original on 17 April 2019. Retrieved November 12, 2015.
  38. "The Scent of Rain and Lightning (2018)". Rotten Tomatoes (به انگلیسی). Fandango Media. Archived from the original on 17 April 2019. Retrieved April 20, 2018.
  39. Ross, Dalton (January 11, 2018). "Fear the Walking Dead: Meet the new characters". Entertainment Weekly (به انگلیسی). Archived from the original on 21 September 2018. Retrieved January 12, 2018.
  40. "Love, Weddings & Other Disasters Reviews". Metacritic. Red Ventures. Retrieved October 17, 2021.
  41. "Maggie Grace". IMDb. Archived from the original on 20 August 2006. Retrieved 2019-03-15.
  42. Cleeve, Dan (March 2006). "Maggie Grace". CosmoGirl.
  43. Bang Media (September 8, 2008). "'Anglophile' Maggie Grace" (به انگلیسی). Monsters and Critics. Archived from the original on May 12, 2011. Retrieved January 8, 2009.
  44. "Maggie Grace's clumsy leg" (به انگلیسی). AskMen.com. دسامبر 28, 2005. Archived from the original on December 10, 2008. Retrieved January 8, 2009.
  45. Fernandez, Alexia (February 7, 2017). "Lost Actress Maggie Grace Is Engaged to Boyfriend Brent Bushnell". People. Archived from the original on 20 April 2019. Retrieved September 4, 2017.
  46. Cuccinelli, Jamie (May 30, 2017). "Lost Star Maggie Grace Is Married! Here's What We Know About Her California Wedding". Brides. Archived from the original on 20 April 2019. Retrieved September 4, 2017.
  47. "Lost in love: TV show's stars hit it off in Hawaii" (به انگلیسی). iVillage. October 18, 2006. Archived from the original on December 2, 2008. Retrieved January 8, 2009.
  48. "Hallmark Channel Original Series 'When Calls the Heart' to Premiere January 11th" (به انگلیسی). Tvbythenumbers.zap2it.com. Archived from the original on 5 March 2016. Retrieved June 18, 2014.

پیوند به بیرون[ویرایش]