پرش به محتوا

مطلق (فلسفه)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مطلق (فلسفه)

Absolute

مطلق (به انگلیسی: Absolute) در فلسفه ایدئال گرا، "" حق مطلق، الحق "" مجموع تمام وجود، بالفعل و بالقوه "است.

برای مارتین هایدگر، مطلق «روح» است.

در آرمان‌گرایی مونیستی مطلق "واقعیت بی قید و شرطی است که زمین معنویت همه هستی و کلیت چیزهایی هست که یک وحدت معنوی را در بر می‌گیرد.

مفهوم «مطلق» در فلسفه مدرن، به ویژه توسط هگل، برای «جمع همه هستی، واقعی و بالقوه» معرفی شده‌است.[۱][۲]

در فلسفه انگلیسی، F. H. بردلی مفهوم مطلق را از خدا متمایز کرده‌است، در حالی که جوزیا رویس، بنیانگذار مکتب فلسفه ایدئال گرایی آمریکا، آنها را با هم برابر کرده‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Frederick چارلز کوپلستون (1963). [https: //books.google.com/books؟ id = P1Ai7PB_FZsC تاریخ فلسفه: Fichte to Nietzsche]. انتشارات پولیست. pp. 166–180. ISBN 978-0-80910071- 2. {{cite book}}: Check |url= value (help); Missing pipe in: |url= (help)[پیوند مرده]
  2. Herbermann, Charles, ed. (1913). "مطلق" . Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.