مسجدین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روستای مسجدین یکی از روستاهای استان همدان است که در بخش شیرین سو از شهرستان کبودرآهنگ واقع شده است. این روستا به دو قسمت علیا و سفلا (مسجد بالا و پایین) تقسیم‌بندی شده است. این روستا در دهستان مهربان علیا قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱٬۰۱۶ تَن (۳۴۹ خانوار) بوده‌است (مرد:۴۹۷ تَن - زن: ۵۱۹ تَن). شغل اغلب مردم روستا کشاورزی و دامداری است. کشاورزان این روستا گندم، جو، سیب زمینی، پیاز و انواع صیفی جات را کشت می‌کنند. مردم این روستا به زبان ترکی آذربایجانی تکلم می‌کنند. از اماکن تاریخی این روستا می‌توان به تپه مسجدین و امامزاده عبداله (بنای تاریخی و زیارتگاهی به نام قوشه گنبد که بین مسجد بالا و روستای شیخ جراح قرار گرفته است) اشاره کرد. بنای این امامزاده مربوط به دورهٔ ایلخانی می‌باشد. این روستا دارای آب و برقِ دولتی می‌باشد و به تازگی در این روستا لوله‌کشی گاز انجام شده و خدمات گاز رسانی نیز انجام می‌شود، جادهٔ رفت‌وآمد به شهر در این روستا آسفالت می‌باشد.

مسجدین
تصویری از مسجدین
تصویری از مسجدین
تصویری از مسجدین
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانهمدان
شهرستانکبودرآهنگ
بخشبخش شیرین سو
دهستانمهربان علیا
نام محلیمسجِدلَر
نام‌های قدیمیقوشه گنبد
مسجدین بر ایران واقع شده‌است
مسجدین
۳۵°۳۲′۵۳″شمالی ۴۸°۱۶′۲۱″شرقی / ۳۵٫۵۴۷۹۲۸۰°شمالی ۴۸٫۲۷۲۶۳۵۰°شرقی / 35.5479280; 48.2726350
مردم
جمعیت۱۰۱۶ نفر (سرشماری ۹۵)
کد آماری۲۱۰۳۲۶

جمعیت[ویرایش]

این روستا در دهستان مهربان علیا قرار دارد و بر اساس نتایج براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱٬۰۱۶ نفر (۳۴۹خانوار) (مرد:۴۹۷ تَن - زن: ۵۱۹ تَن).

مشاغل[ویرایش]

کشاورزی، دامداری و باغداری

محصولات باغی[ویرایش]

انگور، زردآلو، آلوچه، گلابی، سیب ترش، گل محمدی

محصولات زراعی[ویرایش]

گندم، جو، سیب زمینی، پیاز، گوجه فرنگی، هندوانه، خیار

اماکن تاریخی و گردشگری[ویرایش]

تپه مسجدین، امامزاده عبداله مسجدین و برکه و چشمه مسجدین

صنایع دستی[ویرایش]

قالی بافی و گلیم بافی

گالری تصاویر[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]