مستعمره ویرجینیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مستعمره ویرجینیا

۱۶۰۶–۱۷۷۶
پرچم ویرجینیا
پرچم
نشان ملی ویرجینیا
نشان ملی
شعار: 
موقعیت ویرجینیا
وضعیتمنحل شد
پایتخت
زبان(های) رایجانگلیسی، زبان‌های سیویی، زبان‌های ایروکویی، زبان‌های آلگانکی
دین(ها)
کلیسای انگلیس (Anglicanism)
حکومتپادشاهی مشروطه
فهرست فرمانداران ویرجینیا 
• ۱۶۰۶
ادوارد ماریا وینگفیلد (اولین)
• ۱۷۷۶
لرد دن موری (آخرین)
قوه مقننهHouse of Burgesses (1619–1776)
دوره تاریخیاستعمار اروپاییان در آمریکا
• Founding
۱۰ آوریل، ۱۶۰۶
• Became Royal Colony
۱۶۲۴
چهارم جولای ۱۷۷۶
واحد پولپوند ویرجینیا (۱۶۲۴–۱۷۹۴)
پسین
ویرجینیا
استان کارولینا
برمودا
امروز بخشی از

مستعمره ویرجینیا، که در سال ۱۶۰۶ اجاره شد و در سال ۱۶۰۷ مستقر شد، اولین مستعمره انگلیسی ماندگار در آمریکای شمالی در پی تلاش‌های ناموفق مالکانه برای اسکان در نیوفاندلند توسط سر همفری گیلبرت[۲] در سال ۱۵۸۳، و متعاقباً جزیره روانوک جنوبی (مدرن) کارولینای شمالی شرقی) توسط سر والتر رالی در اواخر دهه ۱۵۸۰ بود.

بنیانگذار مستعمره جدید شرکت ویرجینیا بود،[۳] با دو سکونتگاه اول در جیمز تاون در ساحل شمالی رودخانه جیمز و مستعمره پاپهام در رودخانه کنبک در مین امروزی، هر دو در سال ۱۶۰۷. مستعمره پفام به سرعت به دلیل قحطی، بیماری و درگیری با قبایل محلی بومیان آمریکا در دو سال اول شکست خورد. جیمزتاون زمین‌های متعلق به کنفدراسیون پوهاتان را اشغال کرد و همچنین قبل از ورود گروه جدیدی از مهاجران و تدارکات با کشتی در سال ۱۶۱۰ در آستانه شکست قرار داشت. تنباکو به اولین صادرات سودآور ویرجینیا تبدیل شد که تولید آن تأثیر قابل توجهی بر جامعه و الگوهای سکونتگاهی داشت.

در سال ۱۶۲۴، منشور شرکت ویرجینیا توسط پادشاه جیمز اول لغو شد و مستعمره ویرجینیا به عنوان مستعمره تاج به مقامات سلطنتی منتقل شد. پس از جنگ داخلی انگلیس در دهه‌های ۱۶۴۰ و ۵۰، مستعمره ویرجینیا به دلیل وفاداری خود به سلطنت انگلیس در دوران تحت الحمایه و مشترک المنافع انگلستان، توسط پادشاه چارلز دوم به «سلطه قدیمی» ملقب شد.[۴]

از ۱۶۱۹ تا ۱۷۷۵/۱۷۷۶، مجلس استعماری ویرجینیا مجمعی عمومی بود که همراه با یک فرماندار استعماری اداره می‌شد. جیمز تاون در رودخانه جیمز تا سال ۱۶۹۹ پایتخت مستعمره ویرجینیا باقی ماند. از سال ۱۶۹۹ تا زمان انحلال آن پایتخت در ویلیامزبورگ بود. این مستعمره اولین آشفتگی سیاسی بزرگ خود را با شورش بیکن در سال ۱۶۷۶ تجربه کرد.

پس از اعلام استقلال از پادشاهی بریتانیای کبیر در سال ۱۷۷۵، قبل از تصویب رسمی اعلامیه استقلال، مستعمره ویرجینیا به مشترک المنافع ویرجینیا، یکی از سیزده ایالت اصلی ایالات متحده تبدیل شد و به عنوان شعار رسمی خود «سلطه قدیمی» را پذیرفت. کل ایالت‌های مدرن ویرجینیای غربی، کنتاکی، ایندیانا و ایلینویز، و بخش‌هایی از اوهایو و پنسیلوانیا غربی بعداً از قلمروی که مستعمره ویرجینیا در زمان استقلال بیشتر آمریکا در ژوئیه ۱۷۷۶ دربرگرفته بود، ایجاد شد.

منابع[ویرایش]

  1. "The Library of Virginia FAQ About Virginia".
  2. Gilbert (Saunders Family), Sir Humphrey" (history), Dictionary of Canadian Biography Online, University of Toronto, May 2, 2005
  3. "Instructions for the Virginia Colony 1606". American history from revolution to reconstruction. Retrieved June 22, 2017.
  4. Tarter, Brent. "Old Dominion". Encyclopedia Virginia. Virginia Foundation for the Humanities. Retrieved November 29, 2016.