مزامیرنامه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مزامیرنامهٔ گُلدنر.

مَزامیرنامه[۱] به مجلدی از کتاب گفته می‌شود که دربرگیرندهٔ متن مزامیر[۲] باشد و معمولاً متون مذهبی مسیحی دیگری نیز به آن افزوده شده‌باشد.

در سده‌های میانه، مزامیرنامه‌ها از محبوب‌ترین دست‌نوشته‌ها برای آرایه‌بندی و زراندود کردن بود و از این نظر با کتاب‌های انجیل رقابت می‌کرد. مزامیرنامه‌های سده‌های میانه بیشتر شامل یک تقویم، یک مناجات‌نامه قدیسان، سرودهایی از عهد عتیق و عهد جدید و دیگر متون روحانی می‌شد. مزامیرنامه‌های این دوره با مینیاتورها و آرایه‌های گوناگونی تزئین می‌شد.

مزامیرنامه خود بخشی است از زمان‌نامه[۳] دعاها (در مسیحیت شرقی) یا نیایش‌نامهٔ روزانه[۴] (در مسیحیت غربی).

منابع و پانویس‌ها[ویرایش]

* Margaret Stillwell, The Beginning of the World of Books: 1450 to 1470, New York, 1972

  • فرهنگ ادیان جهان
  1. psalter
  2. Psalms
  3. Horologion
  4. breviary