محمدمیرک صالحی

محمد میرک صالحی خراسانی از خوشنویسان٬ شاعران و منشیان سده دهم هجری است.

صالحی از نوادگان خواجه عبدالله مروارید کرمانی است در هرات متولد شد و در مشهد نشو و نما یافت. اصل و نسب او به خواجه نظام‌الملک طوسی می‌رسد. از این رو تذکره‌نویسان معاصرش، وی را هروی و مشهدی هم نوشته‌اند.

صالحی هروی در نوشتن انواع خطوط درجه کمال داشت و وی را از خوشنویسان برجسته دانسته‌اند. او فی‌البداهه شعر می‌گفت و سوای غزلیاتش قصیده‌ای نیز دارد. به قول بدوانی «سلیقه تمام در شعر و انشاء داشت». صالحی در فن معما نیز مهارت کامل داشت.

وی مانند برادر بزرگتر خود، احمد میرک صاحی خراسانی، از منشیان زبردست زمان شاه تهماسب (۹۳۰ - ۹۸۴ ق.) بود صالحی در زمان اکبرشاه به هند رفت و ازجمله منشیان او بود و در مدح اکبر، امپراتور گورکانی هند، اشعار بسیاری دارد. گفته‌اند در آخر عمر به موطن خود هرات بازگشت و همانجا درگذشت و برخی آورده‌اند در مشهد درگذشت.

منابع

بیانی، مهدی. احوال و آثار خوشنویسان. انتشارات علمی. چاپ دوم. تهران ۱۳۶۳ش
«محمدمیرک صالحی خراسانی». وب‌گاه آفتاب. دریافت‌شده در ۱۵ دی ۱۳۸۹.^{^{[پیوند مرده]}}