مجلس قانون‌گذاری فلسطین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ساختمان مجلس قانون‌گذاری فلسطین در رام‌الله

مجلس قانون‌گذاری فلسطین (به عربی: المجلس التشریعی الفلسطینی) قوه مقننه دولت فلسطین است. پارلمان فلسطین از یک مجلس با ۱۳۲ نماینده تشکیل شده که از ۱۱۶ حوزه انتخابی در کرانه باختری و نوار غزه انتخاب می‌شوند.

تعداد اعضای این مجلس پس از بازنگری در قانون انتخابات فلسطین در ژوئن ۲۰۰۵ از ۸۸ به ۱۳۲ افزایش یافت و مقرر شد که نیمی از این کرسی‌ها بر پایه درصد تجمعی آراء هر حزب مشخص شود.

آخرین انتخابات این مجلس در ۲۵ ژانویه ۲۰۰۶ برگزار شد و در نتیجه آن اولین بار اکثریت کرسی‌های این مجلس را از دست سازمان فتح خارج و در اختیار حماس قرار گرفت و حماس را حزب حاکم پارلمان و تشکیل دهنده کابینه ساخت.[۱]

جلسات این مجلس از سال ۲۰۰۷ تاکنون به دلیل نبرد فتح و حماس و بازداشت برخی نمایندگان توسط اسرائیل برگزار نشده‌است.

تاریخچه[ویرایش]

تشکیل این مجلس بر اساس موافقتنامه واشینگتن در سپتامبر ۱۹۹۵ صورت گرفت.[۲] اولین قانون انتخابات و اختیارات و شکل مجلس از سوی یاسر عرفات تعیین شد[۳] و این مجلس در ۲۰ ژانویه ۱۹۹۶ به‌طور رسمی افتتاح شد.

اختیارات[ویرایش]

مجلس فلسطین وظیفه تصویب قوانین و نیز تأیید کلیه مصوبات کابینه که توسط نخست‌وزیر پیشنهاد می‌گردند را برعهده دارد و همچنین می‌بایست شخص نخست‌وزیر را نیز پس از نامزدی توسط رئیس‌جمهور مورد تأیید قرار دهد.

این مجلس برخلاف مجالس سایر کشورهای عربی به‌طور تاریخی از قدرت بسیار زیادی برخوردار است و بارها از طریق تهدید به رأی عدم اعتماد باعث تغییر بسیاری از مصوبات دولت گردیده‌است. این مجلس همچنین به‌طور گسترده‌ای با احضار مقامات بلندپایه به بررسی عملکرد آن‌ها می‌پردازد.

ترکیب فعلی[ویرایش]

ترکیب فعلی مجلس قانون‌گذاری فلسطین
نتایج انتخابات ۲۰۰۶
حزب درصد آراء (به حزب) شمار آراء کرسی
تغییر و اصلاح
حماس
۴۲٫۹ ۸۱۷٬۴۳۴ ۷۴
فتح ۳۹٫۸ ۴۵۸٬۴۰۳ ۴۵
شهید ابوعلی مصطفی
جبهه مردمی برای آزادی فلسطین
۴٫۱ ۴۱٬۶۷۱ ۳
البدیل
جبهه دمکراتیک برای آزادی فلسطین
حزب مردمی فلسطین
اتحادیه دمکراتیک فلسطین
۲٫۸ ۲۸٬۷۷۹ ۲
فلسطین مستقل
اقدام میهنی فلسطین
مستقل‌ها
۲٫۶ ۲۶٬۵۵۴ ۲
آزادی و عدالت
جبهه فلسطین عرب
۲٫۳ ۲
راه سوم ۲٬۷۲ ۵۳٬۲۰۰ ۲
مستقل‌ها - - ۴
منبع: ستاد انتخابات، نتایج نهایی

منابع[ویرایش]

  1. «New Palestinian Parliament opens - The New York Times». بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۵ مارس ۲۰۰۶. دریافت‌شده در ۱۵ مارس ۲۰۰۶.
  2. The Israeli-Palestinian Interim Agreement on the West Bank and the Gaza Strip Washington D.C. 28 September 1995, at jewish virtual library
  3. «قانون انتخابات فلسطین، سال ۱۹۹۵». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ اوت ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۱ ژانویه ۲۰۰۹.

پیوند به بیرون[ویرایش]