فهرست واژگان عبری با ریشه فارسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فهرست واژگان عبری با ریشه فارسی دربرگیرنده واژگانی است که از زبان فارسی به زبان عبری رفته‌اند. از آنجا که یهودیان تقریباً به اندازه ۲ سده به عنوان جمعیت تبعیدی و دور از وطن در زمان هخامنشیان زندگی می‌کردند، واژگان بسیاری را از فارسی وام گرفته‌اند و این واژگان در نسل‌های بعدی نیز با عبری ماندند و به شکل‌گیری دایره واژگانی در عبری کمک کردند که بنی‌اسرائیل پیش از زندگی و تعامل با ایرانیان با آن‌ها آشنا نبودند.

گیاه‌شناسی[ویرایش]

  • اتروگ - אתרוג = میوه‌ای که از واژه فارسی «ترنگ» به معنی «سبز-زرد» آمده (در اصل از تامیلی).[۱]
  • فیستوک - פיסטוק = از «پسته» فارسی
  • لیمون - לימון = از «لیمو» فارسی
  • لیلَچ - לילך = از «نیلَک» (نیلی) فارسی
  • پَردِس - פרדס = از «پردیس» فارسی
  • شوشانا - שושנה = به معنی رز، از «شوش» فارسی
  • سوکَر - סוכר = از «شکر» فارسی (در اصل از سانسکریت)

سیاست[ویرایش]

  • سَریس - סריס = کسی از اطرافیان شاه که عقیم شده تا از توطئه برای غصب تاج‌وتخت جلوگیری کند
  • گیزبار - גזבר = کسی که مسئول پول و مالیات است. از واژه «گنزباره» (گنج‌بان).

منابع[ویرایش]