فلبامات

فلبامات
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Felbatol
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a606011
روش مصرف دارو	دهانی (قرص، سوسپانسیون خوراکی)
کد ATC	N03AX10 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	US: فقط ℞ ;
داده‌های فارماکوکینتیک
زیست فراهمی	>۹۰٪
متابولیسم	کبد
نیمه‌عمر حذف	۲۰ تا ۲۳ ساعت
شناسه‌ها
	نام آیوپاک (3-carbamoyloxy-2-phenylpropyl) carbamate;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۲۵۴۵۱-۱۵-۴ ;
پاب‌کم CID	۳۳۳۱;
IUPHAR/BPS	۵۴۷۳;
دراگ‌بنک	DB00949 ;
کم‌اسپایدر	۳۲۱۴ ;
UNII	X72RBB02N8;
KEGG	D00536 ;
ChEBI	CHEBI:۴۹۹۵ ;
ChEMBL	ChEMBL۱۰۹۴ ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID9023041 ;
ECHA InfoCard	100.042.714
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C11H14N2O4
جرم مولی	238.24 g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=C(OCC(c1ccccc1)COC(=O)N)N;
	InChI InChI=1S/C11H14N2O4/c12-10(14)16-6-9(7-17-11(13)15)8-4-2-1-3-5-8/h1-5,9H,6-7H2,(H2,12,14)(H2,13,15) ; Key:WKGXYQFOCVYPAC-UHFFFAOYSA-N ;
	(صحت‌سنجی)

فلبامات (انگلیسی: Felbamate) که با نام تجاری فلباتول هم شناخته می‌شود، یک داروی ضدتشنج است که در درمان صرع کاربرد دارد.^[۱] این دارو در درمان صرع‌های پارشیال بالغین^[۲]^[۳] (با و بدون گسترش سرتاسری) و صرع‌های پارشیال یا سرتاسری مرتبط با سندرم لنوکس-گستو در کودکان استفاده می‌شود. با این حال، به‌دلیل احتمال بروز کم‌خونی آپلاستیک مرگبار و/یا نارسایی کبد، مصرف این دارو فقط محدود به مواردی است که تشنج راجعه شدید وجود دارد.

مکانیسم اثر[ویرایش]

این دارو مدولاتورِ مثبت گیرنده گابا A^[۴]^[۵] و بلوکه‌کنندهٔ گیرندهٔ NMDA است، به‌ویژه آنهایی که زیرواحد «NR2B» را دارند.^[۶]^[۷]^[۸]^[۹]

تاریخچهٔ پذیرش دارو[ویرایش]

این دارو نخست در اوت ۱۹۹۳ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شد. سپس در یک اقدام فوری و به‌دنبال گزارش ۱۰ مورد مرگ ناشی از کم‌خونی آپلاستیک، در ۱ اوت ۱۹۹۴ از بازار جمع‌آوری شد.^[۱۰] در نهایت در ۲۷ سپتامبر ۱۹۹۴ میلادی، طی ارسال نامه‌ای به ۲۶۰٬۰۰۰ پزشک در آمریکا، توصیه گردید این دارو، تنها در افرادی که صرع شدید راجعه دارند و منافع دارو بر مضارش فزونی دارد، استفاده شود. این تأیید مشروط و مجدد دارو با اشاره به عارضهٔ جانبی دیگرش یعنی «نارسایی کبدی» انجام شد که تا آن هنگام در ۱۰ بیمار گزارش شده بود و در ۴ موردشان منجر به مرگ شده بود. در انگلستان نیز، فلبامات فقط برای بیماران خاصی در دسترس است.

عوارض جانبی[ویرایش]

علاوه بر موارد یادشده، بی‌خوابی یا خواب‌آلودگی، تهوع و استفراغ، کاهش اشتها و سردرد از عوارض جانبی دیگر است.

تداخلات دارویی[ویرایش]

فلبامات بازدارندهٔ ایزوآنزیم «CYP2C19» از خانوادهٔ آنزیمی سیتوکروم پی ۴۵۰ است که در متابولیسم و پاکسازی برخی داروهای رایج نقش دارند.^[۱۱] و با داروهایی چون فنی توئین، والپروات و کاربامازپین تداخل اثر دارد. به‌عنوان مثال تجویز همزمان آن با کاربامازپین، سطحِ خونی هر دو را کاهش می‌دهد؛ اما سطحِ متابولیتِ فعالِ کاربامازپین یعنی «کابامازپین-۱۰، ۱۱ اپوکساید» را افزایش می‌دهد.^[۱۲]

منابع[ویرایش]

↑ Rho JM, Donevan SD, Rogawski MA (March 1997). "Barbiturate-Like Actions of the Propanediol Dicarbamates Felbamate and Meprobamate". J. Pharmacol. Exp. Ther. 280 (3): 1383–91. PMID 9067327. Archived from the original on 3 July 2020. Retrieved 16 January 2018.
↑ Leppik IE, Dreifuss FE, Pledger GW, et al. (November 1991). "Felbamate for Partial Seizures: Results of a Controlled Clinical Trial". Neurology. 41 (11): 1785–9. doi:10.1212/wnl.41.11.1785. PMID 1944909.
↑ Devinsky O, Faught RE, Wilder BJ, et al. (March 1995). "Efficacy of Felbamate Monotherapy in Patients Undergoing Presurgical Evaluation of Partial Seizures". Epilepsy Res. 20 (3): 241–6. doi:10.1016/0920-1211(94)00084-A. PMID 7796796.
↑ Rho JM, Donevan SD, Rogawski MA (Feb 1994). "Mechanism of Action of the Anticonvulsant Felbamate: Opposing Effects on N-Methyl-D-aspartate and Gamma-Aminobutyric Acid A Receptors". Annals of Neurology. 35 (2): 229–34. doi:10.1002/ana.410350216. PMID 8109904.
↑ Kume A, Greenfield LJ, Macdonald RL, Albin RL (June 1996). "Felbamate Inhibits [³H]t-Butylbicycloorthobenzoate (TBOB) Binding and Enhances Cl^– Current at the Gamma-Aminobutyric Acid A (GABAA) Receptor". J. Pharmacol. Exp. Ther. 277 (3): 1784–92. PMID 8667250. Archived from the original on 31 اكتبر 2021. Retrieved 16 January 2018. {{cite journal}}: Check date values in: |archive-date= (help)
↑ Subramaniam S, Rho JM, Penix L, Donevan SD, Fielding RP, Rogawski MA (May 1995). "Felbamate Block of the N-Methyl-D-aspartate Receptor". The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 273 (2): 878–86. PMID 7752093.
↑ Kleckner NW, Glazewski JC, Chen CC, Moscrip TD (May 1999). "Subtype-Selective Antagonism of N-Methyl-D-aspartate Receptors by Felbamate: Insights into the Mechanism of Action". The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 289 (2): 886–894. PMID 10215667.
↑ Harty TP, Rogawski MA (March 2000). "Felbamate Block of Recombinant N-Methyl-D-aspartate Receptors: Selectivity for the NR2B Subunit". Epilepsy research. 39 (1): 47–55. doi:10.1016/s0920-1211(99)00108-4. PMID 10690753.
↑ Chang HR, Chung-Chin Kuo CC (March 2008). "Molecular determinants of the anticonvulsant felbamate binding site in the N-methyl-D-aspartate receptor". Journal of Medicinal Chemistry. 51 (6): 1534–45. doi:10.1021/jm0706618. PMID 18311896.
↑ "www.fda.gov". Archived from the original on November 2, 2008. Retrieved 2008-11-15.
↑ Flockhart DA (2007). "Drug Interactions: Cytochrome P450 Drug Interaction Table". Indiana University School of Medicine. Retrieved on December 25, 2008.
↑ Curry WJ, Kulling DL (February 1998). "Newer Antiepileptic Drugs: Gabapentin, Lamotrigine, Felbamate, Topiramate and Fosphenytoin". Am Fam Physician. 57 (3): 513–20. PMID 9475899. Archived from the original on 27 September 2011. Retrieved 16 January 2018.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Felbamate». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۸.

این یک مقالهٔ خرد پیرامون دارو یا داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[pmid9067327-1] Rho JM, Donevan SD, Rogawski MA (March 1997). "Barbiturate-Like Actions of the Propanediol Dicarbamates Felbamate and Meprobamate". J. Pharmacol. Exp. Ther. 280 (3): 1383–91. PMID 9067327. Archived from the original on 3 July 2020. Retrieved 16 January 2018.

[pmid1944909-2] Leppik IE, Dreifuss FE, Pledger GW, et al. (November 1991). "Felbamate for Partial Seizures: Results of a Controlled Clinical Trial". Neurology. 41 (11): 1785–9. doi:10.1212/wnl.41.11.1785. PMID 1944909.

[pmid7796796-3] Devinsky O, Faught RE, Wilder BJ, et al. (March 1995). "Efficacy of Felbamate Monotherapy in Patients Undergoing Presurgical Evaluation of Partial Seizures". Epilepsy Res. 20 (3): 241–6. doi:10.1016/0920-1211(94)00084-A. PMID 7796796.

[pmid8109904-4] Rho JM, Donevan SD, Rogawski MA (Feb 1994). "Mechanism of Action of the Anticonvulsant Felbamate: Opposing Effects on N-Methyl-D-aspartate and Gamma-Aminobutyric Acid A Receptors". Annals of Neurology. 35 (2): 229–34. doi:10.1002/ana.410350216. PMID 8109904.

[pmid8667250-5] Kume A, Greenfield LJ, Macdonald RL, Albin RL (June 1996). "Felbamate Inhibits [³H]t-Butylbicycloorthobenzoate (TBOB) Binding and Enhances Cl^– Current at the Gamma-Aminobutyric Acid A (GABAA) Receptor". J. Pharmacol. Exp. Ther. 277 (3): 1784–92. PMID 8667250. Archived from the original on 31 اكتبر 2021. Retrieved 16 January 2018. {{cite journal}}: Check date values in: |archive-date= (help)

[6] Subramaniam S, Rho JM, Penix L, Donevan SD, Fielding RP, Rogawski MA (May 1995). "Felbamate Block of the N-Methyl-D-aspartate Receptor". The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 273 (2): 878–86. PMID 7752093.

[7] Kleckner NW, Glazewski JC, Chen CC, Moscrip TD (May 1999). "Subtype-Selective Antagonism of N-Methyl-D-aspartate Receptors by Felbamate: Insights into the Mechanism of Action". The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics. 289 (2): 886–894. PMID 10215667.

[8] Harty TP, Rogawski MA (March 2000). "Felbamate Block of Recombinant N-Methyl-D-aspartate Receptors: Selectivity for the NR2B Subunit". Epilepsy research. 39 (1): 47–55. doi:10.1016/s0920-1211(99)00108-4. PMID 10690753.

[9] Chang HR, Chung-Chin Kuo CC (March 2008). "Molecular determinants of the anticonvulsant felbamate binding site in the N-methyl-D-aspartate receptor". Journal of Medicinal Chemistry. 51 (6): 1534–45. doi:10.1021/jm0706618. PMID 18311896.

[urlwww.fda.gov-10] "www.fda.gov". Archived from the original on November 2, 2008. Retrieved 2008-11-15.

[Flockhart-11] Flockhart DA (2007). "Drug Interactions: Cytochrome P450 Drug Interaction Table". Indiana University School of Medicine. Retrieved on December 25, 2008.

[Curry-12] Curry WJ, Kulling DL (February 1998). "Newer Antiepileptic Drugs: Gabapentin, Lamotrigine, Felbamate, Topiramate and Fosphenytoin". Am Fam Physician. 57 (3): 513–20. PMID 9475899. Archived from the original on 27 September 2011. Retrieved 16 January 2018.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]