فریبا منتظرظهور

فریبا منتظرظهور
فریبا منتظرظهور
	فریبا منتظرظهور
زاده	۱۳۴۹; تهران
زمینه کاری	نویسنده - خبرنگار
ملیت	ایرانی

فریبا منتظرظهور (متولد ۱۳۴۹ در شهر تهران) یک نویسنده و خبرنگار است. تحصیلات ابتدایی و متوسطه رادر تهران سپری و در رشته کارشناسی اقتصاد و کاردانی کامپیوتر تحصیلات خود را به اتمام رساند.^{^{[نیازمند منبع]}} پس از تجربه مشاغلی مانند مسئول شبکه کامپیوتری، حسابداری، معلمی، در سال ۱۳۸۲ به روزنامه‌نگاری پرداخت. وی دوره خبرنگاری را در دفتر مطالعات و تحقیقات رسانه‌ها گذراند و به عنوان خبرنگار آزاد در روزنامه‌ها و مجلات گوناگون به نشر گزارش و مصاحبه اقدام نمود.^[۱] منتظرظهور در سال ۱۳۸۶ به داستان‌نویسی روی آورد.^[۲]

آثار[ویرایش]

مجموعه داستان

هرازگاهی بنشین- انتشارات مروارید (۱۳۸۸)^[۳]^[۴]^[۵]
سوت - نشر مهری (۱۳۹۶)

رمان

هیاهوی کوهسار- انتشارات مروارید (۱۳۹۱) - نامزد نهایی جایزه ادبی مهرگان - نامزد نهایی جایزه گام اول^[۶]^[۷]^[۸]^[۹]
آنیش - نشر به نگار (۱۳۹۲) - جزو ۲۰ رمان برتر کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور ^[۱۰]^[۱۱]^[۱۲]
دزده کشی^[۱۳]^[۱۴]^[۱۵]^[۱۶] - نشر کتاب‌سرای تندیس (۱۳۹۳) - اثر تقدیر شده در بخش رمان آزاد کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور - نامزد نهایی جایزه ادبی پروین اعتصامی^[۱۷]^[۱۸]
به جز سرخ هر رنگی- انتشارات گل‌آذین (۱۳۹۴)^[۱۹]
ماز - ناشر مؤلف (۱۳۹۷)

گردآوری

رؤیای من این است - گردآوری داستان‌های کودکان کار خانه مهر کودکان - انتشارات گل‌آذین (۱۳۹۲)^[۲۰]^[۲۱]

منابع[ویرایش]

↑ «رویه داستان‌نویسی امروز بر پایه صداقت نیست». آرمان روابط عمومی. ۸ تیر ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۶.
↑ «کتابشناسی فریبا منتظرظهور». سازمان اسناد و کتابخانه ملی.^{^{[پیوند مرده]}}
↑ ««هر از گاهی بنشین» نمایانگر ترس‌ها و تردیدهای زنان امروز است». خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا). ۳ مرداد ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ فوریه ۲۰۱۳.
↑ پروانه توکلی (۲۳ آذر ۱۳۸۸). «هرازگاهی بنشین نقد شد». ایبنا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۱.
↑ فرشته نوبخت (۱۹ دی ۱۳۸۸). «هراز گاهی بنشین و تماشا کن». روزنامه همشهری.
↑ اسدالله امرایی (۳۰ تیر ۱۳۹۱). «نوجوان که بودم می‌خواستم مترجم شوم». روزنامه فرهیختگان. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ فوریه ۲۰۱۳.
↑ «خانواده سرهنگ در «هیاهوی کوهسار»». کتاب نیوز. ۷ خرداد ۱۳۹۱.
↑ «نامزد نهایی جایزه مهرگان ادب». ایبنا. ۱۸ آذر ۱۳۹۳.
↑ «نامزدهای جایزهٔ «گام اول» در گروه داستان». ایسنا. ۲۳ مهر ۱۳۹۲.
↑ «منتظرظهور: مشکل نویسندگان جوان فقدان فلسفه و تجربه زندگی است». خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا). ۲۷ خرداد ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۳.
↑ «رمان «آنیش» فریبا منتظرظهور منتشر می‌شود». ایسنا. ۲۰ شهریور ۱۳۹۱.
↑ «رمان‌های برتر جایزه شهید غنی‌پور معرفی شد». ایسنا. ۹ اسفند ۱۳۹۳.
↑ «نوشتن برای فراموش کردن». روزنامه شهروند معرفی و نقد دزده‌کشی. ۲۶ آبان ۱۳۹۳.
↑ «روی خط داستان معرفی دزده‌کشی». روزنامه شهروند. ۲۶ آبان ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۲۶ آبان ۱۳۹۳.
↑ آیناز محمدی (۲۹ آبان ۱۳۹۳). «معرفی رمان دزده کشی در روزنامه ایران». روزنامه ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۴.
↑ «ناشران تمایلی به انتشار رمان ایرانی ندارند». ایلنا. ۲۵ اسفند ۱۳۹۲.
↑ پایگاه ادبی حبیب (۱۷ اسفند ۱۳۹۴). «برگزیدگان پانزدهمین جشنواره کتاب سال شهید حبیب غنی پور». پایگاه ادبی حبیب. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ اوت ۲۰۱۶.
↑ «معرفی نامزدهای ۳ بخش دیگر جایزه «پروین»». ۱۱ مرداد ۱۳۹۵.
↑ ««به جز سرخ هر رنگی» منتشر شد/ روایتی داستانی با تم عکاسی». خبرگزاری مهر. ۳ بهمن ۱۳۹۴.
↑ ««فریبا منتظرظهور» مجموعه داستان‌های کوتاه کودکان کار را تمام کرد». خبرگزاری مهر. ۵ اسفند ۱۳۹۱.
↑ ««داستان‌های کودکان کار» به نمایشگاه رسید». خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا). ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۳.

[1] «رویه داستان‌نویسی امروز بر پایه صداقت نیست». آرمان روابط عمومی. ۸ تیر ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۶.

[2] «کتابشناسی فریبا منتظرظهور». سازمان اسناد و کتابخانه ملی.^{^{[پیوند مرده]}}

[3] ««هر از گاهی بنشین» نمایانگر ترس‌ها و تردیدهای زنان امروز است». خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا). ۳ مرداد ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ فوریه ۲۰۱۳.

[4] پروانه توکلی (۲۳ آذر ۱۳۸۸). «هرازگاهی بنشین نقد شد». ایبنا. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۱.

[5] فرشته نوبخت (۱۹ دی ۱۳۸۸). «هراز گاهی بنشین و تماشا کن». روزنامه همشهری.

[6] اسدالله امرایی (۳۰ تیر ۱۳۹۱). «نوجوان که بودم می‌خواستم مترجم شوم». روزنامه فرهیختگان. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ فوریه ۲۰۱۳.

[7] «خانواده سرهنگ در «هیاهوی کوهسار»». کتاب نیوز. ۷ خرداد ۱۳۹۱.

[8] «نامزد نهایی جایزه مهرگان ادب». ایبنا. ۱۸ آذر ۱۳۹۳.

[9] «نامزدهای جایزهٔ «گام اول» در گروه داستان». ایسنا. ۲۳ مهر ۱۳۹۲.

[10] «منتظرظهور: مشکل نویسندگان جوان فقدان فلسفه و تجربه زندگی است». خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا). ۲۷ خرداد ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۳.

[11] «رمان «آنیش» فریبا منتظرظهور منتشر می‌شود». ایسنا. ۲۰ شهریور ۱۳۹۱.

[12] «رمان‌های برتر جایزه شهید غنی‌پور معرفی شد». ایسنا. ۹ اسفند ۱۳۹۳.

[13] «نوشتن برای فراموش کردن». روزنامه شهروند معرفی و نقد دزده‌کشی. ۲۶ آبان ۱۳۹۳.

[14] «روی خط داستان معرفی دزده‌کشی». روزنامه شهروند. ۲۶ آبان ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۲۶ آبان ۱۳۹۳.

[15] آیناز محمدی (۲۹ آبان ۱۳۹۳). «معرفی رمان دزده کشی در روزنامه ایران». روزنامه ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ دسامبر ۲۰۱۴.

[16] «ناشران تمایلی به انتشار رمان ایرانی ندارند». ایلنا. ۲۵ اسفند ۱۳۹۲.

[17] پایگاه ادبی حبیب (۱۷ اسفند ۱۳۹۴). «برگزیدگان پانزدهمین جشنواره کتاب سال شهید حبیب غنی پور». پایگاه ادبی حبیب. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ اوت ۲۰۱۶.

[18] «معرفی نامزدهای ۳ بخش دیگر جایزه «پروین»». ۱۱ مرداد ۱۳۹۵.

[19] ««به جز سرخ هر رنگی» منتشر شد/ روایتی داستانی با تم عکاسی». خبرگزاری مهر. ۳ بهمن ۱۳۹۴.

[20] ««فریبا منتظرظهور» مجموعه داستان‌های کوتاه کودکان کار را تمام کرد». خبرگزاری مهر. ۵ اسفند ۱۳۹۱.

[21] ««داستان‌های کودکان کار» به نمایشگاه رسید». خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا). ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]