عبدالله مستوفی
| عبدالله مستوفی | |
|---|---|
 عبدالله مستوفی - سال ۱۳۰۷ | |
| زادهٔ | ۱۲۵۵ خورشیدی تهران، ایران |
| درگذشت | ۱۳۲۹ |
| محل زندگی | تهران، |
| ملیت | ایرانی |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| همسر(ها) | مریم مستوفی اردلان (فخر السلطنه) |
| والدین | میرزا نصرالله (گرکانی) |
عبدالله مستوفی (۱۲۵۵ - تهران ۱۳۲۹) دیپلمات و دولتمرد اواخر عصر قاجار و اوایل پهلوی بود.
او از خاندان مستوفیان گرکانی بود که از زمان آقامحمدخان قاجار به عنوان مستوفی مشغول به فعالیت بودند. پدر او میرزا نصرالله و برادرش میرزا محمود وزیر بود.
زندگی سیاسی[ویرایش]
مستوفی ابتدا به عنوان کارمند وزارت امور خارجه در کنسولگری ایران در روسیه کار می‌کرد، اما پس از استبداد صغیر به اشتغال او در این وزارت خانه پایان داده شد. در در دوران صدراعظمی عین‌الدوله رئیس نان تهران بود و در اثر بلوای نان ناچار از کناره گیری شد. در دوران رضاشاه به استانداری آذربایجان رسید و مدتی با سرلشکر محمد شاه‌بختی که فرمانده لشکر آذربایجان بود درگیری داشت که منجر به بازخواست هردو آنان گردید.[۱]
در بازگشت به تهران به ریاست اداره کل ثبت اسناد و املاک منصوب شد. او مؤلف اثر سه جلدی شرح زندگانی من (انتشارات زوار تهران) است.[۱] او همچنین مترجم چندین کتاب از زبان فرانسه به فارسی از جمله « انقلاب کبیر فرانسه» تألیف مینیه است.[نیازمند منبع]