عبدالغافر فارسی

عبد الغافر بن اسماعیل فارسی نیشابوری
اطلاعات شخصی
زاده	۴۵۱ (قمری)/ ۱۰۵۹ میلادی در نیشابور
درگذشته	۵۲۹ (قمری)/ ۱۱۳۴ میلادی در نیشابور
دوران	سده پنجم و ششم هجری
منطقه	تمدن اسلامی
مذهب	شافعی
آثار معروف	«مجمع الغرائب ومنبع الرّغائب». «السیاق لتاریخ نیسابور». «المفهم»
پیشه	حدیث، فقه، تاریخ،
مرتبه
تأثیرگذاران الحاکم نیشابوری امام الحرمین جوینی، ابوالقاسم صیدلانی، ابوعلی بیهقی

عبد الغافر فارسی (به عربی: عبد الغافر ابن إسماعیل الفارسی النیسابوری) (تولد:۴۵۱ قمری-مرگ:۵۲۹ قمری) دانشمند علوم اسلامی محدث و نویسندهٔ ادیب ایرانی در سدهٔ پنجم و ششم هجری قمری بود.

نام

نام	کنیه	نام پدر	نسب	شهرت	نام و نسب کامل
عبدالغافر	ابو الحسن یا ابی الحسین	اسماعیل	فارسی نیشابوری	ابوالحسن فارسی. عبدالغافر فارسی	أبی الحسین عبد الغافر بن محمد بن عبد الغافر بن أحمد بن محمد بن سعید الفارسی النیسابوری

زندگی

او در نیشابور در سال ۴۵۱ قمری به دنیا آمد. نزد امام الحرمین جوینی اصول علم حدیث و فقه آموخت و از پدرش، اسماعیل، و مادرش، ام‌رحیم، دختر قشیری و جدش ابوالقاسم عبدالکریم قشیری و جده اش، فاطمه دختر ابوعلی دقاق، و دو داییاش ابوسعد و ابوسعید، فرزندان قشیری، و احمد بن منصور مغربی و احمد بن عبدالرحیم اسماعیلی و احمد بن حسن ازهری احادیث بسیار استماع کرد، و در علوم مذهبی کامل شد. سپس به غزنه و هند و خوارزم مسافرت کرد و بزرگان را دیدار نمود و از ابومحمد جوهری و ابوسعد کنجرودی و ابوبکر محمد طبری اجازه دریافت کرد. ابوسعد عبدالله بن عمر صفار آخرین کسی است که از وی حدیث روایت کرده است. او را فقیهی محقق و فصیحی خوش‌زبان و ادیبی کامل توصیف کرده‌اند. وی خطیب نیشابور شد و سرانجام در نیشابور در سال ۵۲۹ قمری درگذشت.

آثار

• «مجمع الغرائب فی غریب الحدیث» یا «مجمع الغرائب ومنبع الرّغائب»
• «السیاق لتاریخ نیسابور»
• «المفهم»