صرب (دهکده)

Srb

Срб (صربی)^[۱]
Srb Срб (صربی)
Village
	Monument of Srb uprising
	Srb
	مختصات: ۴۴°۲۲′۱۱″ شمالی ۱۶°۰۷′۳۰″ شرقی / ۴۴٫۳۶۹۷۲°شمالی ۱۶٫۱۲۵۰۰°شرقی
Country	کرواسی
County	Zadar County
Municipality	Gračac
بلندی	۴۳۴ متر (۱۴۲۴ پا)
جمعیت (2011)
• کل	۴۷۲
منطقه زمانی	یوتی‌سی +۱ (CET)
• تابستانی (DST)	یوتی‌سی +2 (CEST)
Postal code	23445 Srb
پیش‌شماره(های) تلفن	+385 (23)

Srb (سیریلیک صربی: Срб) دهکده ای است واقع در قسمت جنوب شرقی لیکا، در کرواسی، که تا سال ۲۰۱۱ از نظر اداری به دونجی صرب (جمعیت ۲۵۵، سرشماری ۲۰۰۱) و گورنجی صرب (جمعیت ۷۹، سرشماری ۲۰۰۱) تقسیم شده‌است.^[۳] Srb در دره رودخانه Una، در جاده Donji Lapac به Knin، و در شرق Gračac قرار دارد. در حال حاضر بخشی از شهرداری Gračac و شهرستان زادار است.

نام[ویرایش]

به گفته پتار شیمونوویچ، زبان‌شناس و آکادمیک کروات، از نظر ریشه‌شناسی، این یک هیدرونیمی است که از فعل قدیمی کرواتی «صرباتی» به معنای «چشمه» رودخانه Una مشتق شده‌است.^[۴] از آنجایی که صرب‌ها (سورابوس) در سالنامه‌های سلطنتی فرانک در زمینه فرار لیودویت پوساوسکی به سوی آنها ذکر شده‌است، نظریه ای وجود دارد که یک قبیله صرب می‌توانسته‌است در قرن نهم در منطقه صرب وجود داشته باشد و اینکه صرب به نام آنها نامگذاری شده‌است، اما کمیاب بودن اسناد تاریخی باعث شد تا مورخان مختلف در تفسیر این ذکر اختلاف نظر داشته باشند.^[۵] این گزارش به احتمال زیاد به جایی در مرکز یا شرق بوسنی اشاره دارد.^[۶]

تاریخ[ویرایش]

در دوره قرون وسطی، این سکونتگاه مرکز ژوپای کوچک صرب بود که بخشی از ژوپای بزرگتر پست از دوک نشین و پادشاهی کرواسی بود.^[۷] در قرن سیزدهم و چهاردهم ژوپا توسط پل اول شوبیچ از خانواده بریبر و نلیپیچ اداره می‌شد.^[۸] در قرن ۱۴ به عنوان یک شهر ذکر شده‌است زیرا در سندی از سال ۱۳۴۵ به پادشاه مجارستان کرواسی به عنوان قلعه سلطنتی اشاره شده‌است، لاتین: castra nostra regalia, videlicet Tininium … castrum Szereb … castrum Unach vocata cum Corum supatibus et pertinensiis.^[۷] این شهر بر روی تپه ای بر فراز رودخانه سردیس ساخته شده‌است، جایی که بقایای آن هنوز هم باقی مانده‌است. ژوپا یک میز دادگاه نجیب متشکل از حداقل سه قاضی داشت، و اگرچه ژوپان‌ها احتمالاً از قبیله نجیب کرواتی قدیمی گوسیچ بودند، اشراف کروات (plemenitimi H'rvati) از قبیله فرضی صربلیانی که در سال ۱۴۵۱ ذکر شد مارکو و مارتین دیجانیشویچ بودند. یورای هنچیچ، ووین ماتیجاشویچ، ولاتکو آنیچ و یاندری کواچ.^[۷]^[۹]

به دلیل فتح عثمانی‌ها در سال ۱۵۲۰، اکثر جمعیت قدیمی به کرواسی شمالی گریختند و ولاخ‌های شبانی جایگزین آنها شدند. برخی از نوادگان جمعیت جدید نیز به زومبرک مهاجرت کردند، در حالی که برخی دیگر به دالماسی شمالی نقل مکان کردند یا به اسلام گرویدند.^[۷] از نام این شهرک نام خانوادگی خانواده صربلجانین گرفته شده‌است.^[۷] همان‌طور که در قرن هفدهم در چهارراهی بین لاپاک، بیهاچ و اودبینا قرار داشت، در قلعه یک واحد نظامی اختصاص داده شد که در زیر آن یک سکونتگاه مسلمانان با حدود ۱۰۰ خانه ظاهر شد.^[۷] پس از معاهده سیستوا (۱۷۹۱)، منطقه Srb بخشی از مرزهای نظامی کرواسی شد که منجر به مهاجرت جمعیت مسلمان از رودخانه Una به Eyalet بوسنی و دوباره ساکن شدن سرزمین متروک توسط صرب‌های ارتدوکس شد.^[۷]

پس از حمله جنگ جهانی دوم به یوگسلاوی، Srb بخشی از دولت مستقل فاشیست کرواسی شد. در ۲۷ ژوئیه ۱۹۴۱، شورشی در صرب آغاز شد که توسط جمعیت محلی صرب سازماندهی شد، قیام صرب. سازمان دهندگان، از جمله فرمانده جوخه لاپاک، استوجان ماتیچ، همه پارتیزان کمونیست نبودند، و تلافی فوری آنها علیه اوستاها نیز با قربانیان تصادفی کروات و مسلمان پایان یافت، که مارکو اورشکوویچ بعداً از آن پشیمان شد. با این حال، این تاریخ در کرواسی (۱۹۴۵–۱۹۹۰) به عنوان روز قیام مردم کرواسی گرامی داشته شد (کرواتی: Dan ustanka naroda Hrvatske).^[۱۰]

در ۲۵ ژوئیه ۱۹۹۰ یک مجمع تقریباً ۱۰۰۰۰۰ صرب کرواسی در Srb برگزار شد.^[۱۱] بیانیه‌ای منتشر شد که در آن مجلس صربستان به‌عنوان نماینده سیاسی ملت صرب در کرواسی و شورای ملی صربستان به‌عنوان نهاد اجرایی مجمع، با مرکز آن در صرب تشکیل شد.^[۱۱] جوان راشکویچ، سیاستمدار صرب کرواسی، اعلام کرد که در ۱۸ آگوست یک همه‌پرسی در جامعه صرب برگزار خواهد شد^[۱۲] در طول جنگ کرواسی برای استقلال، تا سال ۱۹۹۵ توسط نیروهای جمهوری خودخوانده صربستان کراجینا اشغال شد، زمانی که اکثر جمعیت صرب در مواجهه با عملیات طوفان در سال ۱۹۹۵ گریختند^[۸]

جمعیت[ویرایش]

بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۱، صرب ۴۷۲ تن سکنه داشت.^[۲] برای اطلاعات دقیق جمعیت برای آخرین سرشماری یوگسلاوی در سال ۱۹۹۱ و آخرین سرشماری اتریش-مجارستان در سال ۱۹۱۰، به سکونتگاه‌های قبلی Donji Srb و Gornji Srb مراجعه کنید.

'Historical population 1857-2011^[۲]^[۱۳]

population	861	1043	1058	1121	1240	1257	1302	1395	971	930	956	1156	1227	1454	334	472
	1857	1869	1880	1890	1900	1910	1921	1931	1948	1953	1961	1971	1981	1991	2001	2011

Sources: Croatian Bureau of Statistics

ادبیات[ویرایش]

[۱] Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ, popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
Knjiga: "Narodnosni i vjerski sastav stanovništva Hrvatske, 1880-1991: po naseljima, نویسنده: Jakov Gelo, izdavač: Državni zavod za statistiku Republike Hrvatske, 1998.شابک ‎۹۵۳−۶۶۶۷−۰۷-X ،شابک ‎۹۷۸-۹۵۳-۶۶۶۷-۰۷-۹ ;

منابع[ویرایش]

↑ Government of Croatia (October 2013). "Peto izvješće Republike Hrvatske o primjeni Europske povelje o regionalnim ili manjinskim jezicima" (PDF) (به کروات). Council of Europe. p. 36. Retrieved 30 November 2016.
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ "Population by Age and Sex, by Settlements, 2011 Census: صرب". Zagreb: Croatian Bureau of Statistics. December 2012.
↑ "Gračac municipality data" (به کروات). Croatian State Statistics Office. 2001. Retrieved 2010-08-11.
↑ Darko Žubrinić (2005). "The earliest Croatian Princes and Kings". Croatia - historical and cultural overview. Retrieved 2011-02-09. Croatian academician Petar Simunovic explained that the name of Srb originates from an old Croatian verb serbati, srebati meaning "to sip", from which the noun "srb" has been derived. Thus "srb" denotes the spring of river Una, where the village lies. Compare this with the villages of Srbani (near Pula), and Srbinjak, both in Istria, which clearly have nothing to do with the Serbian name. The Istarski razvod from 13th century mentions the name of Srbar, meaning a water spring. More precisely, there is a dozen of occasions in the text where we encounter "lokva Srbar", meaning "Srbar pool" (lokva = pool). U Istarskom razvodu spominje se nekoliko hidronima s korijenom SRB: luka Srber (Kirac, str. 320), lokva Srbar (2x na str. 320, opet na str. 321), Srbar i srbarski (str. 336), Srbar (str. 337). I današnje mjesto SRB u Lici je hidronim, a ne etnonim. Informacija ljubaznošću dr. Vladimira Sokola, te akademika Petra Šimunovića.
↑ Goldstein, Ivo (May 1985). "Ponovno o Srbima u Hrvatskoj u 9. stoljeću" (PDF). Historijski zbornik (به کروات). Savez povijesnih društava Hrvatske, Faculty of Philosophy, Zagreb. XXXVII (1): 243–244. Archived from the original (PDF) on 2 اكتبر 2013. Retrieved 2012-07-27. {{cite journal}}: Check date values in: |archive-date= (help)
↑ Budak, Neven (2018). Hrvatska povijest od 550. do 1100 [Croatian history from 550 until 1100]. Leykam international. pp. 181–182. ISBN 978-953-340-061-7. Archived from the original on 3 اكتبر 2022. Retrieved 22 February 2023. {{cite book}}: Check date values in: |archive-date= (help)
↑ ^۷٫۰ ^۷٫۱ ^۷٫۲ ^۷٫۳ ^۷٫۴ ^۷٫۵ ^۷٫۶ Pavičić, Stjepan (1962), "Seobe i naselja u Lici", Zbornik za narodni život i običaje Južnih Slavena (به کروات), Yugoslav Academy of Sciences and Arts, 41 (III): 17, 86–88, 99, 103, 120–121, 130–131, 136, 144, 230–231
↑ ^۸٫۰ ^۸٫۱ "Srb", Croatian Encyclopaedia, 2020, retrieved 28 December 2020
↑ Ivšić, Stjepan; Josip Bratulić (2017). Hrvatske glagoljične i ćirilične isprave iz zbirke Stjepana Ivšića 1100. -1527. Zagreb: HAZU. pp. 123–124. ISBN 978-953-347-103-7.
↑ Tvrtko Jakovina (2010-07-27). "Ustanak u Srbu: što se dogodilo 27. srpnja 1941. ?". Jutarnji list (به کروات). Archived from the original on 22 December 2015. Retrieved 2010-08-11.
↑ ^۱۱٫۰ ^۱۱٫۱ "Case No. IT-03-72-I: The Prosecutor v. Milan Babić" (PDF). International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia. Retrieved 2010-08-13. In response to the fear of becoming a discriminated against minority in Croatia, on 25 July 1990, Milan BABIC and other SDS Krajina leaders participated in a Serbian assembly in Srb, attended by approximately one hundred thousand Croatian Serbs. The Assembly passed a Declaration "on the Sovereignty and Autonomy of the Serbian Nation" in Croatia.
↑ Paul Roe, Ethnic violence and the societal security dilemma . Routledge, 2005. (p. 94)
↑ "Naslovna". template.gov.hr.

پیوند به بیرون[ویرایش]

الگو:Gračac

[Prijedlog_izvještaja-1] Government of Croatia (October 2013). "Peto izvješće Republike Hrvatske o primjeni Europske povelje o regionalnim ili manjinskim jezicima" (PDF) (به کروات). Council of Europe. p. 36. Retrieved 30 November 2016.

[census2011-2] ۲٫۰ ^۲٫۱ ^۲٫۲ "Population by Age and Sex, by Settlements, 2011 Census: صرب". Zagreb: Croatian Bureau of Statistics. December 2012.

[3] "Gračac municipality data" (به کروات). Croatian State Statistics Office. 2001. Retrieved 2010-08-11.

[4] Darko Žubrinić (2005). "The earliest Croatian Princes and Kings". Croatia - historical and cultural overview. Retrieved 2011-02-09. Croatian academician Petar Simunovic explained that the name of Srb originates from an old Croatian verb serbati, srebati meaning "to sip", from which the noun "srb" has been derived. Thus "srb" denotes the spring of river Una, where the village lies. Compare this with the villages of Srbani (near Pula), and Srbinjak, both in Istria, which clearly have nothing to do with the Serbian name. The Istarski razvod from 13th century mentions the name of Srbar, meaning a water spring. More precisely, there is a dozen of occasions in the text where we encounter "lokva Srbar", meaning "Srbar pool" (lokva = pool). U Istarskom razvodu spominje se nekoliko hidronima s korijenom SRB: luka Srber (Kirac, str. 320), lokva Srbar (2x na str. 320, opet na str. 321), Srbar i srbarski (str. 336), Srbar (str. 337). I današnje mjesto SRB u Lici je hidronim, a ne etnonim. Informacija ljubaznošću dr. Vladimira Sokola, te akademika Petra Šimunovića.

[5] Goldstein, Ivo (May 1985). "Ponovno o Srbima u Hrvatskoj u 9. stoljeću" (PDF). Historijski zbornik (به کروات). Savez povijesnih društava Hrvatske, Faculty of Philosophy, Zagreb. XXXVII (1): 243–244. Archived from the original (PDF) on 2 اكتبر 2013. Retrieved 2012-07-27. {{cite journal}}: Check date values in: |archive-date= (help)

[6] Budak, Neven (2018). Hrvatska povijest od 550. do 1100 [Croatian history from 550 until 1100]. Leykam international. pp. 181–182. ISBN 978-953-340-061-7. Archived from the original on 3 اكتبر 2022. Retrieved 22 February 2023. {{cite book}}: Check date values in: |archive-date= (help)

[Pavicic62-7] ۷٫۰ ^۷٫۱ ^۷٫۲ ^۷٫۳ ^۷٫۴ ^۷٫۵ ^۷٫۶ Pavičić, Stjepan (1962), "Seobe i naselja u Lici", Zbornik za narodni život i običaje Južnih Slavena (به کروات), Yugoslav Academy of Sciences and Arts, 41 (III): 17, 86–88, 99, 103, 120–121, 130–131, 136, 144, 230–231

[Hrvenciklopedija-8] ۸٫۰ ^۸٫۱ "Srb", Croatian Encyclopaedia, 2020, retrieved 28 December 2020

[IvšićBratulić20172-9] Ivšić, Stjepan; Josip Bratulić (2017). Hrvatske glagoljične i ćirilične isprave iz zbirke Stjepana Ivšića 1100. -1527. Zagreb: HAZU. pp. 123–124. ISBN 978-953-347-103-7.

[10] Tvrtko Jakovina (2010-07-27). "Ustanak u Srbu: što se dogodilo 27. srpnja 1941. ?". Jutarnji list (به کروات). Archived from the original on 22 December 2015. Retrieved 2010-08-11.

[ICTY-11] ۱۱٫۰ ^۱۱٫۱ "Case No. IT-03-72-I: The Prosecutor v. Milan Babić" (PDF). International Criminal Tribunal for the Former Yugoslavia. Retrieved 2010-08-13. In response to the fear of becoming a discriminated against minority in Croatia, on 25 July 1990, Milan BABIC and other SDS Krajina leaders participated in a Serbian assembly in Srb, attended by approximately one hundred thousand Croatian Serbs. The Assembly passed a Declaration "on the Sovereignty and Autonomy of the Serbian Nation" in Croatia.

[12] Paul Roe, Ethnic violence and the societal security dilemma . Routledge, 2005. (p. 94)

[13] "Naslovna". template.gov.hr.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]