صدف دوکفهای غولپیکر
| صدف دوکفهای غولپیکر | |
|---|---|
| |
| یک نمونه صدف دوکفهای غولپیکر | |
| وضعیت حفاظت | |
| ردهبندی علمی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | نرمتنان |
| رده: | دوکفهایها |
| زیررده: | ناجوردندانگان |
| فرورده: | Euheterodonta |
| راسته: | صدفهای سفتپوسته |
| تیره: | صدف راهراه |
| زیرخانواده: | Tridacninae |
| سرده: | Tridacna |
| زیرسرده: | Tridacna (Tridacna) |
| گونه: | T. gigas |
| نام دوبخشی | |
| Tridacna (Tridacna) gigas (لینه، ۱۷۵۸)
| |
| مترادف[۱] | |
|
Chama gigantea Perry, 1811 | |
صدف دوکفهای غولپیکر یا (نام علمی: Tridacna gigas) یک صدف دوکفهای است که بزرگترین نرمتن زمین است و میتواند به ۱۲۰ سانتیمتر طول و بیش از ۲۲۰ کیلوگرم وزن برسد.[۲] صدف دوکفهای غولپیکر از سردهٔ تریدانکا است که یکی از گونههای صدف در معرض خطر انقراض تلقی میشوند. این گونهها نخستین مرتبه در اوایل سال ۱۵۲۱ میلادی و در دستنوشتههای آنتونیو پیگافتا ثبت شدند. یکی از گونههای به شدت جالبتوجه این سرده صدف بزرگ بومی صخرههای مرجانی کمعمق اقیانوس آرام جنوبی و هند است. وزن آنها تا بیش از ۲۰۰ کیلوگرم (۴۴۰ پوند) میرسد و میتوانند در اندازهٔ ۱۲۰ سانتیمتر (۴۷ اینچ) هم یافت شوند. طول عمر این صدفهای بزرگ در طبیعت تا بیش از ۱۰۰ سال نیز میرسد.[۳]
در سواحل فیلیپین، دریای جنوبی چین و به ویژه در صخرههای مرجانی صباح مالزی نیز به وفور یافت میشوند. مکان ویژه صدفهای غولپیکر در ماسههای مرجانی مسطح میباشد و میتوان آنها را در عمق بیش از ۲۰ متر مشاهده کرد.[۴] دامنهٔ پراکنش آنها تا هند-آرام تسری دارد هر چند، جمعیت این گونهها به شدت در حال نقصان و کاهش است و این صدفهای منحصربفرد، در بسیاری از مناطقی که قبلاً مشاهده میشدند، منقرض شدهاند. در میان خانوادهٔ این صدفهای بزرگ، صدف غولپیکر ماکسیما بیشترین توزیع و پراکنش جغرافیایی را در میان سایر گونههای مشابه دارد.[۵]
نگارخانه
[ویرایش]
_Timor.jpg)
_Manatuto.jpg)
.jpg)
_mantle.jpg)
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Bouchet, P. ; Huber, M. (2013). "Tridacna gigas (Linnaeus, 1758)". World Register of Marine Species. Retrieved 2014-04-09.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نامهای متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ «غولهای اعماق دریا». پایگاه خبری، تحلیلی فرارو. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ آوریل ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۴ آوریل ۲۰۱۱.
- ↑ "Giant Clam: Tridacna gigas". National Geographic Society. Archived from the original on 15 April 2012. Retrieved 2 June 2007.
- ↑ Knop, p. 10.
- ↑ Munro, John L. (1993) "Giant Clams." Nearshore marine resources of the South Pacific information for fisheries development and management. Suva [Fiji]: Institute of Pacific Studies, Forum Fisheries Agency, International Centre for Ocean Development. p. 99