شهلا حائری (مترجم)
| شهلا حائری | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳۳۷ تهران |
| دیگر نام‌ها | ربابه‌شهلا حائری |
| تحصیلات | دکتری زبان و ادبیات فرانسوی |
| محل تحصیل | دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران |
| پیشه | تدریس و تألیف و ترجمه |
| شناخته‌شده برای | ترجمه |
| کارهای برجسته | ترجمهٔ آثار اریک امانوئل اشمیت |
| خویشاوندان | هادی حائری |
| جایزه(ها) | جایزه ادبی پروین اعتصامی، جایزهٔ خانهٔ نمایش |
| وبگاه | |
ربابه شهلا حائری (زادهٔ ۱۳۳۷ در تهران)[۱] استاد و مترجم زبان و ادبیات فرانسوی است.[۲] او را بیشتر به معرفی چند نویسندهٔ فرانسوی‌زبان و ترجمهٔ آثار ایشان به فارسی می‌شناسند؛ اریک امانوئل اشمیت، نویسندهٔ فرانسوی-بلژیکی، یکی از نویسندگان است.[۳] حائری همچنین آثاری از دیگر نویسندگان فرانسوی‌زبان نظیر ژان آنوی و هروه لو تلیه و آلکسی میشالیک و فیلیپ کلودل و ژان-میشل ریب و آملی نوتومب ترجمه کرده و چند اثر داستانی و غیرداستانی نیز پدیدآورده است.[۴][۵] در پنجمین دورهٔ جایزهٔ ادبی پروین اعتصامی، او را بابت ترجمهٔ نمایشنامهٔ فردریک یا تئاتر بولوار شایستهٔ تقدیر اعلام کردند.[۶] تاکنون، افرادی نظیر داوود رشیدی و لیلی رشیدی و محمود عزیزی و سهراب سلیمی برخی از نمایشنامه‌هایی را که حائری به فارسی برگردانده است روی صحنه برده‌اند.[۷] او در برخی تألیفات انتقادی خود، نظیر در سایهٔ مارسل پروست، فهم خود از این نویسنده را عرضه کرده[۸] و کوشیده پنجره‌ای به فهم مهم‌ترین اثر این رمان‌نویس برجسته، یعنی در جست‌وجوی زمان ازدست‌رفته، بگشاید.[۹] حائری برخی از رمان‌های فارسی، از جمله چشم‌هایش، را نیز به فرانسوی برگردانده و برای نوشتن و تدوین کتاب جهانگردی ایران با نشر فرانسوی معتبر گالیمار همکاری کرده و مترجم بسیاری از مقالات دانشنامهٔ هنر و ادبیات اونیورسالیس است.[۱۰] او نوهٔ هادی حائری است.[۳]
آثار[ویرایش]
تألیفات[ویرایش]
- ۱۳۸۵- در سایهٔ مارسل پروست (نشر قطره)
- ۱۳۹۱- بی‌خود و بی‌جهت (نشر قطره)
- ۱۳۹۳- فهرست حسرت‌ها (نشر قطره)
- ۱۳۹۴- دیروز خیلی دیره (نشر قطره)
- ۱۳۹۶- آتش از پشت شیشه (نشر قطره)
ترجمه‌ها[ویرایش]
- ۱۳۸۲- گیرنده شناخته نشد (کاترین تیلور، نشر قطره)
- ۱۳۸۳- خرده‌جنایت‌های زناشوهری (اریک امانوئل اشمیت، نشر قطره)
- ۱۳۸۳- تئاتر بی‌حیوان (ژان-میشل ریب، نشر قطره)
- ۱۳۸۳- ترس‌ولرز (آملی نوتومب، نشر قطره)
- ۱۳۸۵- نوای اسرارآمیز (اریک امانوئل اشمیت، نشر قطره)
- ۱۳۸۶- مهمان‌سرای دو دنیا (اریک امانوئل اشمیت، نشر قطره)
- ۱۳۸۸- عشق‌لرزه (اریک امانوئل اشمیت، نشر قطره)
- ۱۳۹۲- اسباب خوشبختی (اریک امانوئل اشمیت، نشر قطره)
منابع[ویرایش]
- ↑ «ربابه‌شهلا حائری». سامانهٔ وبگاه اعضای هیئت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی. دریافت‌شده در ۱۲ تیر ۱۴۰۲.
- ↑ «زندگی‌نامه». شهلا حائری.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ شیرین زارع‌پور (۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲). «شهلا حائری: مروری بر زندگی و آثار». آوانگارد.
- ↑ «جست‌وجوی پیشرفته». خانهٔ کتاب و ادبیات ایران. دریافت‌شده در ۱۲ تیر ۱۴۰۲.
- ↑ «دیدار و گفتگو با شهلا حائری». مجلهٔ فرهنگی‌وهنری بخارا. ۱۴ آبان ۱۳۹۸.
- ↑ «برندگان جایزهٔ پروین اعتصامی معرفی شدند». خبرآنلاین. ۲۱ اسفند ۱۳۹۱.
- ↑ «روی حق تألیف‌ها حساب نمی‌کنم / روایت شهلا حائری از دنیای ترجمه تا نوشتن رمان و نمایشنامه». هنرآنلاین. ۲۰ آبان ۱۳۹۷.
- ↑ «شهلا حائری داستان‌های کوتاه تازه‌ای از اریک امانوئل اشمیت به ایران می‌آورد». خبرگزاری مهر. ۸ خرداد ۱۳۹۲.
- ↑ اسدالله امرایی (۲۶ فروردین ۱۳۹۵). «از مارسل پروست تا اریک امانوئل اشمیت». روزنامهٔ اعتماد.
- ↑ «شهلا حائری». نشر ناکجا. دریافت‌شده در ۱۳ تیر ۱۴۰۲.