سرگئی کارالیوف
سرگئی کارالیوف | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۰۷(۲۲ دی ۱۲۸۵) |
| درگذشت | ۱۴ ژانویهٔ ۱۹۶۶ (۵۹ سال)(۲۴ دی ۱۳۴۴) |
| آرامگاه | آرامگاه دیوار کرملین |
| ملیت |  اتحاد جماهیر شوروی |
| آثار برجسته | رئیس و مهندس ارشد پروژه‌های فضایی شوروی از آغاز مسابقه فضایی آمریکا و شوروی در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ |
سرگئی پاولوویچ کارالیوف (به روسی: Сергей Павлович Королёв) رئیس و مهندس ارشد پروژه‌های فضایی شوروی از آغاز مسابقه فضایی آمریکا و شوروی در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ بود.
زندگی‌نامه
[ویرایش]سرگئی کارالیوف در ۱۲ ژانویه ۱۹۰۷ برابر با ۲۲ دی ۱۲۸۵ خورشیدی در شهر ژیتومیر، مرکز کوچک یک ایالت در اوکراین مرکزی (آن زمان اکراین بخشی از امپراتوری روسیه بود) به دنیا آمد.
کارالیوف به عنوان پدر برنامه فضایی شوروی شناخته می‌شود، و بر خلاف همتای خود در آمریکا یعنی ورنر فون براون نقش محوری و اساسی کارالیوف در برنامه‌های فضایی شوروی تا زمان مرگش به شدت سری نگاه داشته شد. در تمام دوران کاریش، کارالیوف تنها با عنوان «طراح ارشد» شناخته می‌شد.
هر چند او در واقع برای طراحی هواپیما آموزش دیده بود، ولی توانایی‌های اصلیش در یک‌پارچه و هماهنگ کردن طرحها، سازماندهی و برنامه‌ریزی استراتژیک بود. او یکی از قربانیان بی‌گناه تصفیه‌های استالینی در سال ۱۹۳۸بود و شش سال از بهترین دوران زندگیش را در بند گذراند و چند ماه از این مدت را در اردوگاه‌های گولاک در سیبری به سر برد. به دنبال آزادی، او به عنوان طراح موشک مشغول به کار شد و نقش کلیدی در توسعه موشکهای بالستیک قاره‌پیمای (ICBM) شوروی داشت. سپس او به ریاست برنامه فضایی شوروی گماشته شد و کمی بعد از آن پروژه‌های اسپوتنیک و وستوک تحت نظر او با موفقیت به اجرا در آمد. با مرگ ناگهانی او طی یک عمل جراحی ناموفق در سال ۱۹۶۶ برنامه‌های او برای رقابت با آمریکا برای فرستادن اولین انسان به ماه به اجرا در آمد.
در دسامبر سال ۱۹۶۰، کارالیوف دچار اولین حمله قلبی خود شد. در طول دوران نقاهت، پزشکان متوجه شدند که او دچار ناراحتی کلیه نیز هست که این مسئله به دوران بازداشتش در اردوگاه‌های کار اجباری باز می‌گشت. پزشکان به وی هشدار دادند که اگر به سختی گذشته کار کند، مدت زیادی زنده نخواهد ماند. اما کارالیوف با این استدلال که اگر شوروی پیشگامی خود را در فعالیت‌های فضایی از دست دهد، دولت حمایت‌های مالی خود را از برنامه‌های فضایی متوقف خواهد کرد، به کار خود ادامه داد.
دلیل قطعی مرگ کارالیوف مشخص نیست؛ در دسامبر سال ۱۹۶۵، ظاهراً یک زائده خونی در روده بزرگ او تشخیص داده شد. وی در ۵ ژانویه سال ۱۹۶۶ برای یک جراحی به ظاهر معمولی به بیمارستان منتقل شد و ۹ روز بعد جان سپرد. در پی آن، مقامات دولتی علت مرگ را سرطان روده اعلام کردند. ولی بعدها گلوشکو ناموفق بودن عمل جراحی را مسبب مرگ کارالیوف دانست. با این حال، خانواده کارالیوف مرگ به دلیل سرطان را تأکید کردند. ناراحتی قلبی وی نیز در مرگش بی‌تأثیر نبوده است؛ به هر حال، او پس از عمل جراحی، دیگر به هوش نیامد.
کارالیوف در ۱۴ ژانویه ۱۹۶۶ برابر با ۲۴ دی ۱۳۴۴ خورشیدی در سن ۵۹ سالگی در مسکو چشم از جهان فرو بست. خاکستر وی در آرامگاه دیوار کرملین نهاده شد
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ آن زمان اکراین بخشی از امپراتوری روسیه بود
منابع
[ویرایش]| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| سایر | |
- سرگئی کارالیوف
- استادان مؤسسه فیزیک و فناوری مسکو
- اعضای تماموقت آکادمی علوم اتحاد شوروی
- اعضای حزب کمونیست اتحاد شوروی
- افراد اوکراینی بلاروستبار
- افراد اوکراینی روستبار
- افراد اوکراینی قزاقستانیتبار
- افراد اوکراینی لهستانیتبار
- افراد اوکراینی یونانیتبار
- افراد روس اوکراینیتبار
- افراد روس بلاروستبار
- افراد روس لهستانیتبار
- افراد روس یونانیتبار
- اوکراینیتبارهای اهل اتحاد شوروی
- اهالی اتحاد شوروی
- اهالی ژیتومیر
- برندگان جایزه لنین
- پایگاه فضایی بایکونور
- دانشمندان موشک
- درگذشتگان ۱۹۶۶ (میلادی)
- درگذشتگان در عمل جراحی
- دریافتکنندگان نشان لنین
- زادگان ۱۹۰۷ (میلادی)
- زندانیان گولاگ
- شهروندان افتخاری بایکونور
- قهرمانان کار سوسیالیست
- مخترعان هوانوردی
- مدفونان در آرامگاه دیوار کرملین
- مهندسان اهل اوکراین
- مهندسان سده ۲۰ (میلادی) اهل روسیه
- مهندسان فضا
- مهندسان هوافضا اهل اتحاد شوروی
- مهندسان هوافضا اهل روسیه
- دانشآموختگان دانشگاه فنی دولتی بائومن مسکو