زنان در جمهوری دموکراتیک کنگو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زنان در جمهوری دموکراتیک کنگو
زنان کنگویی در نزدیکی والونگو، سود کیوو
شاخص نابرابری جنسیتی[۱]
ارزش۰٫۶۰۱ (۲۰۲۱)
رُتبه۱۵۱ از ۱۹۱
مرگ مادر (در هر ۱۰۰٬۰۰۰)۵۴۰ (۲۰۱۰)
سهم زنان در دولت‌ها۸٫۲٪ (۲۰۱۲)
زنان بالای ۲۵ سال با آموزش متوسطه۱۰٫۷٪ (۲۰۱۰)
زنان کارمند و شاغل۷۰٫۲٪ (۲۰۱۱)
گزارش جهانی فاصله جنسیتی[۲]
ارزش۰٫۵۷۵ (۲۰۲۲)
رُتبه۱۴۴ از ۱۴۶ از مجموعِ ۱۴۴

زنان در جمهوری دموکراتیک کنگو به موقعیت برابری کامل با مردان دست نیافته‌اند و مبارزه‌شان تا امروز ادامه دارد. اگرچه رژیم موبوتو سسه سوکو به نقش مهم زنان در جامعه اهمیت می‌داد، و اگرچه زنان از برخی حقوق قانونی مانند حق مالکیت و حق مشارکت در بخش‌های اقتصادی و سیاسی برخوردار هستند، اما محدودیت‌های عرف و قانونی همچنان موجود است.[۳]

حقارت زنان همواره در نظام اجتماعی بومی جا افتاده و در دوران استعمار مجدداً مورد تأکید قرار گرفته‌است. وضعیت زنان آفریقایی در دوران استعمار در مناطق شهری پایین بود. زنان بالغ اگر همسر، بیوه یا سالخورده بودند ساکنان قانونی شهری به‌شمار می‌آمدند. در غیر این صورت فرض می‌شد که آنها زنان آزاد هستند و به عنوان تن‌فروش از آنان مالیات می‌گرفتند، حتی اگر نبودند.

از سال ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۳، بیش از ۳۰ درصد از زنان بزرگسال کنگو در استانلیویل (کیسانگانی کنونی) به عنوان زن آزاد ثبت نام شده بودند. مالیات‌هایی که آنها پرداخت می‌کردند دومین منبع بزرگ درآمد مالیاتی برای استانلیویل بود.[۳]

معضلات اجتماعی[ویرایش]

خشونت جنسی[ویرایش]

شرایط جنگ زندگی زنان را خطرناک کرده‌است. به نظر می‌رسد که خشونت علیه زنان توسط بخش‌های بزرگی از جامعه امری عادی شناخته می‌شود.[۴] در ژوئیه ۲۰۰۷، کمیته بین‌المللی سازمان صلیب سرخ نگرانی خود را در مورد وضعیت زنان در شرق کنگو ابراز کرد.[۵]

پدیده ای به نام «جابجایی آونگ» ایجاد شده‌است که در آن مردم در شب به سمت سرزمین‌های امن می‌روند. به گفته یاکین ارتورک، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور خشونت علیه زنان که در ژوئیه ۲۰۰۷ به شرق کنگو سفر کرد، خشونت علیه زنان در شمال و جنوب کیوو شامل وحشیگری غیرقابل تصور توصیف شده بود.

ارتورک در گزارش خود بیان کرد که «گروه‌های مسلح به جوامع محلی حمله می‌کنند، غارت می‌کنند، تجاوز می‌کنند، زنان و کودکان را می‌ربایند و آنها را به عنوان برده جنسی مجبور به کار می‌کنند».[۶][۷]

در دسامبر ۲۰۰۸ رسانه GuardianFilms فیلمی را در وب سایت روزنامه گاردین، روزنامه بریتانیایی پست کرد که در آن پروژه ای برای ثبت شهادت بیش از ۴۰۰ زن و دختری که توسط شبه نظامیان غارتگر مورد آزار قرار گرفته بودند، منتشر کرد.[۸]

ختنه زنان[ویرایش]

علاوه بر تجاوز جنگی در جنگ‌های داخلی کنگو، تهدیدهای جدی دیگری نیز برای سلامت جسمانی زنان در جمهوری دموکراتیک کنگو وجود دارد. بریدن آلت زنانه، آیین برش یا برداشتن برخی یا تمام دستگاه تناسلی خارجی زنان یا ختنه زنان (FGM)، در حالی که گسترده نیست، در میان برخی از جوامع در بخش‌های شمالی جمهوری کنگو وجود دارد. شیوع FGM در حدود ۵٪ از زنان در این کشور برآورد شده‌است.[۹] بریدن آلت زنانه اکنون غیرقانونی است و قانون مجازاتی بین دو تا پنج سال زندان و جریمه ۲۰۰۰۰۰ فرانک کنگو برای هر شخصی که «یکپارچگی فیزیکی یا عملکردی» اندام تناسلی را نقض کند در نظر گرفته‌است.[۱۰][۱۱]

بهداشت زنان[ویرایش]

نرخ مرگ و میر مادران در این کشور بالا است، زیرا دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی مادران محدود است.[۱۲] علاوه بر این، یک زن تنها با اجازه شوهرش می‌تواند از داروهای ضدبارداری استفاده کند و در نتیجه نمی‌تواند از ابتلای خود به ایدز از شوهرش جلوگیری کند.[۱۳]

زنان به‌طور نامتناسبی تحت تأثیر اچ آی وی در جمهوری دموکراتیک کنگو قرار می‌گیرند. از ۳۹۰۰۰۰ بزرگسال آلوده به HIV حدود ۷۱٫۷۹ درصد از آنها زن هستند. میزان عفونت‌های جدید HIV در بین زنان ۱۵ تا ۲۴ ساله چهار برابر بیشتر از مردان در همان بازه سنی جمعیت است. زنان کمتر از مردان به درمان دسترسی دارند. ۷۳ درصد مردان بالغ مبتلا به HIV تحت درمان هستند، در حالی که این رقم برای زنان بالغ ۵۸ درصد است.[۱۴]

ازدواج کودکان[ویرایش]

۳۷ درصد از دختران در جمهوری دموکراتیک کنگو پیش از سن ۱۸ سالگی در سال ۲۰۱۷ ازدواج کرده‌اند. ۱۰ درصد آنها نیز قبل از ۱۵ سالگی ازدواج کرده‌اند.[۱۵]

قاچاق انسان[ویرایش]

جمهوری دموکراتیک کنگو کشور مبدأ و مقصدی برای مردان، زنان و کودکانی است که در معرض قاچاق انسان، به ویژه شرایط کار اجباری یا بیگاری و فاحشگی اجباری قرار دارند.

بیشتر این قاچاق داخل کشور صورت می‌گیرد و بیشتر آن توسط گروه‌های مسلح و نیروهای دولتی خارج از کنترل دولت در استان‌های شرقی بی‌ثبات جمهوری دموکراتیک کنگو انجام می‌شود.[۱۶]

تن‌فروشی[ویرایش]

ناامنی غذایی و فقر مطلق اکنون دلایل اصلی روسپی شدن زنان در جمهوری دموکراتیک کنگو است.[۱۷] بازرگانان، همراه با مقاماتی که برای سازمان‌های غیردولتی و بین‌المللی کار می‌کنند، اکثریت مشتریان روسپی‌ها را تشکیل می‌دهند. بسیاری از کارگران جنسی بین ۲ تا ۵ دلار درآمد دارند که گاهی به شکل غذا یا کالاهای دیگر پرداخت می‌شود. روسپی‌هایی که در بارها و کلوپ‌های شبانه کار می‌کنند بین ۱۰ تا ۲۰ دلار دریافت می‌کنند،[۱۸] و به عنوان «لندنی‌ها» شناخته می‌شوند، زیرا در یک شنبه شب‌ها مانند دختران بریتانیایی لباس می‌پوشند.[۱۹][۱۸][۲۰] بسیاری از روسپی‌های کنگو اهل خارج از کشور یا کودکان بی خانمانی هستند.[۲۱][۲۲]

اقتصاد و جامعه[ویرایش]

تابوهای غذایی وجود داشت که زنان را از خوردن برخی غذاها (معمولاً مطلوب‌ترین) محدود می‌کرد، چرا که آنها برابر مردان نیستند. زنان ممکن است در حضور مردان دیگر غذا نخورند و غالباً فقط مجاز به خوردن باقیمانده خوراک و غذای شوهرشان باشند.[۲۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Human Development Report 2021/2022" (PDF). HUMAN DEVELOPMENT REPORTS. Retrieved 2 January 2023.
  2. ↑ "Global Gender Gap Report 2022" (PDF). World Economic Forum. Retrieved 7 March 2023.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ الگو:Loccs
  4. ↑ "UN expert on violence against women expresses serious concerns following visit to Democratic Republic of Congo". Archived from the original on 17 February 2008. Retrieved 29 March 2023.
  5. ↑ "DRC: 'Civilians bearing brunt of South Kivu violence'". 2 July 2007. The International Committee of the Red Cross (ICRC) has expressed concern over abuses against civilians, especially women and children, in South Kivu in eastern Democratic Republic of Congo, saying it frequently receives reports of abductions, executions, rapes, and pillage.
  6. ↑ "DRC: 'Pendulum displacement' in the Kivus". August 2007.
  7. ↑ "The Bukavu Women's Trauma Healing and Care Centre".
  8. ↑ Bennett, Christian (2008-12-05). "Rape in a lawless land". The Guardian. London.
  9. ↑ http://www.peacewomen.org/assets/file/Resources/NGO/hrinst_genderinequalityinthedrc_wilpf_december2010english.pdf [نشانی وب عریان]
  10. ↑ «https://www.justice.gov/eoir/vll/country/canada_coi/dem%20rep%20of%20congo/COD104024» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۴ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۹ مارس ۲۰۲۳. پیوند خارجی در |title= وجود دارد (کمک)
  11. ↑ The law on sexual violence, DRC 2006 (Les lois sur les violences sexuelles) reads (in French): "Article 3, Paragraphe 7: De la mutilation sexuelle; Article 174g; Sera puni d’une peine de servitude pénale de deux à cinq ans et d’une amende de deux cent mille francs congolais constants, quiconque aura posé un acte qui porte atteinte à l’intégrité physique ou fonctionnelle des organes génitaux d’une personne.
  12. ↑ Centre for the Study of Adolescence (CSA) and Population, a measure of commitment Women's Sexual and Reproductive Risk Index for Sub Saharan Africa, Centre for the Study of Adolescence (CSA) and Population, 2009) 12.
  13. ↑ UN, Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women (CEDAW), http://www.un.org/womenwatch/daw/cedaw/ - Reports may be accessed at http://www.bayefsky.com 1997 36.
  14. ↑ "Democratic Republic of the Congo 2017 Country Factsheet". www.unaids.org.
  15. ↑ "Child marriage around the world: DEMOCRATIC REPUBLIC OF THE CONGO", Girls Not Brides
  16. ↑ الگو:Citation-attribution
  17. ↑ "DRC women forced into prostitution to survive". Iol.co.za. Retrieved 26 January 2017.
  18. ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ "Forced prostitution in the Democratic Republic of Congo: Likelihood of harm to women who return to DRC" (PDF). Ecoi.net. Retrieved 2017-01-26.
  19. ↑ Barkham, Patrick (19 December 2005). "Unprotected sex pays double, so poverty helps spread of HIV". The Guardian. Retrieved 7 January 2018.
  20. ↑ {{cite book}}: Empty citation (help)
  21. ↑ "Chinese prostitutes resist effort to rescue them from Africa". Times Live. Retrieved 2012-04-11.
  22. ↑ "Congo's street kids choose prostitution over death". Radio Netherlands Worldwide. Retrieved 2012-04-11.
  23. ↑ UN, Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women (CEDAW), http://www.un.org/womenwatch/daw/cedaw/ - Reports may be accessed at http://www.bayefsky.com 1997 25.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=زنان_در_جمهوری_دموکراتیک_کنگو&oldid=36853032»