زمین‌شناسی ساختاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زمین‌شناسی ساختاری یا زمین‌شناسی ساختمانی (structural geology) بخشی از زمین‌شناسی است که در مورد توزیع سه‌بعدی سنگهای تشکیل دهنده پوسته زمین و تاریخچه تغییرشکل آن‌ها بحث می‌کند. این علم همچنین در رابطه با تغییر و دگرریختی سنگ‌ها طی فرایندهای فشارشی(stress) و کششی(strain) بحث می‌کند. زمین‌شناسی ساختاری عمدتاً شکل هندسی،مشخصات ظاهری و مکانیسم تغییر شکل ساختمانهای مختلف زمین (گسل، چین خوردگی و ...) و را بررسی می‌کند.