رفتار آسایش در جانوران
رفتارهای آسایش، رفتارهای آسایشی یا رفتارهای راحتی در جانوران، فعالیتهایی هستند که به حفظ پوست، پرها، پوشش یا سیستم اسکلتی عضلانی کمک میکنند و راحتی فیزیکی جانور را افزایش میدهند.[۱]
رفتارهای آسایشی از سنین پایین انجام میشود و در طول رشد کمی تغییر میکند.[۲] چندین رفتار آسایش با آغاز یک دوره استراحت (مانند خودپیرایی)، در حالی که برخی دیگر با پایان دوره استراحت (مانند کشش) مرتبط هستند، احتمالاً برای آماده کردن بدن برای فرار یا شکار است. دیگر موارد (مانند حمام گردوغبار) تنها زمانی انجام میشود که محرکهای بیرونی و درونی مناسب وجود داشته باشند (همچنین به خاکمالی ساختگی را ببینید). جانوران معمولاً رفتارهای آسایش را تنها زمانی انجام میدهند که در فعالیتهای ضروری (مانند غذا دادن، نوشیدن، شکار، فرار) درگیر نباشند؛ بنابراین گاهی این رفتارها به عنوان فعالیتهای لوکس طبقهبندی میشوند. با این حال، جانوران میتوانند برای انجام برخی رفتارهای آسایش (مانند حمام گردوغبار در مرغ) انگیزه بالایی داشته باشند، و شرایطی که این رفتارها را خنثی میکند (مانند قفسهای باتری) تأثیر منفی بر رفاه جانوران در نظر گرفته میشود.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ Allaby, M. (1999). "Comfort behaviour". A Dictionary of Zoology. Retrieved March 30, 2013.
- ↑ Bekoff, M. , Ainley, D.G and Bekoff, A. "The ontogeny and organisation of comfort behavior in Adelie penguins". Archived from the original on 11 April 2013. Retrieved March 27, 2013.
{{cite web}}
: نگهداری یادکرد:نامهای متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ Lindberg A.C. and Nicol C.J. (1997). Dustbathing in modified battery cages: Is sham dustbathing an adequate substitute? Applied Animal Behaviour Science, 55: 113-128