دانش‌آموز
دانش‌آموز از لحاظ لغوی به معنی کسی است که دانش می‌آموزد و در اصطلاح، برای اطلاق به محصلان رسمی در سطح تحصیلات پیش از دانشگاه به کار می‌رود. در یک نظام آموزشی، وقتی یک فرد می‌آموزد که «دیگران چه گفته‌اند و چه کرده‌اند» و برایش می‌گویند که «مسایل پیچیدهٔ یک علم را چگونه حل کرده‌اند» دانش آموز، دانشجو یا طلبه است. فقط از زمانی که خودش به مرز دانش می‌رسد و مسئله تازه‌ای را کشف یا حل می‌کند یک محقق و دانشمند است.[۱]
روز دانش آموز[ویرایش]
- ۱۷ نوامبر روز جهانی دانش‌آموز شناخته شده به یاد تمام دانش‌آموزانی که در جنگ جهانی دوم کشته شدند[۲]
- ۱۳ آبان در ایران روز دانش‌آموز شناخته می‌شود. ۱۳ آبان سالروز واقعه کشتار چندین دانش‌آموز تهرانی در محوطه دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۷ است.
دانش آموزان در سراسر جهان[ویرایش]
ایران[ویرایش]
در ایران دانش‌آموزان در هفت سالگی به ابتدایی می‌روند و شش سال درس می‌خوانند سپس ۳ سال دوره اول متوسطه را می‌گذرانند و بعد از آن سه سال دوره دوم متوسطه را می‌گذرانند. در سال سوم دوره متوسطه اول به انتخاب رشته می‌پردازند شش رشته اصلی عبارتند از:
- ریاضی فیزیک
- علوم تجربی (طبیعی)
- علوم انسانی و ادبیات
- فنی‌حرفه‌ای
- کار و دانش
- علوم و معارف اسلامی
بعد از پایان دوره اول متوسطه، دانش آموزان وارد دوره دوم متوسطه و تحصیلات در رشته مورد نظر خواهند شد. پس از اتمام دوره دوم متوسطه و کسب مدرک تحصیلی دیپلم دانش آموزان متمایل به ادامه تحصیل در دانشگاه، آماده ی آزمون کنکور خواهند شد.[۳]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون آموزش است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |