خود واقعی و خود جعلی
بخشی از |
خود |
---|
سازهها |
تئوریها |
فرایندها |
قضاوت ارزشی |
همانطور که در مورد فعالیتها اعمال میشود |
میان فردی |
اجتماعی |
سیاست |
خود واقعی و خود جعلی یا خود اصلی و خود کاذب (انگلیسی: True self and false self) یک دوگانگی روانشناختی هستند که توسط روانکاو انگلیسی دونالد وودز وینیکات مفهومسازی شدهاست.[۱] وینیکات از «خود واقعی» برای نشان دادن احساس خود، مبتنی بر تجربهٔ واقعی و احساس زنده بودن، داشتن یک خود واقعی با اندک یا بدون تضاد استفاده کرد.[۲] در مقابل، «خود کاذب» به معنای احساسی از خود است که به عنوان یک نمای دفاعی ایجاد شدهاست،[۱] که در موارد افراطی میتواند فردی را فاقد خودانگیختگی کند یا در فرد احساس مردگی و پوچی در پشت ظاهری ناسازگار و ناتوان از واقعی بود، ایجاد کند، مانند خودشیفتگی.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- نقاب شخصیت
- پرسونا (روانشناسی)
- آنیما و آنیموس
- مرگ نفس
- آگاهی بالاتر
- هوننه و تاتهمائه
- ظاهرسازی
- صورتک
- پرسونا
- روان
- روانشناسی خود
- خودشکوفایی
- عشق به خود
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Winnicott, D. W. (1960). "Ego distortion in terms of true and false self". The Maturational Process and the Facilitating Environment: Studies in the Theory of Emotional Development. New York: International Universities Press, Inc: 140–57.
- ↑ Salman Akhtar, Good Feelings (London 2009) p. 128
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «True self and false self». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۳ نوامبر ۲۰۲۳.